ترندنیوز مطالب مذهبی+آموزشی+سرگرمی+خبری
در اینخصوص نمیتوان نظر قاطعى ارائه نمود.
چهار احتمال مطرح است:
۱. اساساً حضرت مهدى عجل الله تعالی فرجه الشریف ازدواج نکرده است.
۲. ازدواج انجام گرفته، ولى اولاد ندارد.
۳. ازدواج نموده اند و داراى فرزندانى نیز هست.
۴. ازدواج حضرت در دوران غیبت صغری بوده وبعد از غیبت کبری به جهت مصلحت بالاتر ازدواج مجدد نکرده است.
لازمه پذیرش احتمال اول، آن است که امام معصوم یکى از سنت هاى مهم اسلامى را ترک کرده باشد که این، با شأن امام سازگارى ندارد. اما مى توان گفت چون مسأله غیبت مهم تر از ازدواج است، مى توان براى مصلحت بالاتر، مسأله مهم را ترک کرد و اهم را انجام داد.
اما احتمال دوم، اشکالش آن است که عمر همسر حضرت نیز مانند عمر خود حضرت طولانى است که بر این امر دلیلى نداریم و یا این که بگوییم مدتى با حضرت زندگى کرده و از دنیا رفته است. در این صورت حضرت به سنت حسنه ازدواج عمل کرده و پس از آن بدون زن و فرزند زندگى را ادامه داده است.
بنابر احتمال سوم دلیل محکمى نداریم. علاوه بر آن که اگر حضرت داراى اولاد مى بود، بالاخره آنها داراى اولاد واعقابى بودند و روزى به دنبال اصل خویش مى افتادند و همین کنجکاوى و جست و جو، موجب مى گردد که مکان و منزل حضرت مشخص گردد که این با راز و فلسفه غیبت سازگارى ندارد.اما اگر شنیده اید که در پاره اى روایات یا برخى از دعاها، کلماتى وجود دارد که دلالت بر وجود اولاد براى آن حضرت مى کند، باید بگوییم در نقل خود آن واژه ها میان اندیشمندان اختلاف نظرهایی است.
در رابطه با اولاد آن حضرت روایاتی هست که از جمله آن ها روایت انباری است که مرحوم مجلسی در بحار الانوار آن را آورده و روایتی طولانی است. البته بسیاری از بزرگان، از جمله مرحوم آقا بزرگ تهرانی ــ صاحب الذریعه ــ در داستان انباری تردید کرده اند. محمد بن مشهدی در کتاب مزار از امام صادق علیه السلام نقل می کند که فرمود: گویا نزول قائم را با اهل و عیالش در مسجد سهله می بینم.مرحوم مجلسی نیز بابی را به خلفاء و اولاد حضرت مهدی علیه السلام اختصاص داده است. علاوه بر روایات، برخی دعاها نیز که از ائمه معصومین علیه السلام صادر شده و یا از ناحیه مقدسه رسیده است، دلالت دارند که برای حضرت، اهل و عیال و فرزندانی هست. در این دعاها تعبیر(وُلد)، (ذُریّه)، (اهل بیت) و (آل بیت) به کار رفته است. در آخرین فراز از صلواتی که از ناحیه مقدسه صادر شده چنین می خوانیم:وصل علی ولیک و ولات عهده و الائمة من ولده و مُدَّ فی أعمارهم و زد فی آجالهم درود بی پایان خود را بر ولیّ امرت و اولیای عهدش و پیشوایان از اولادش نازل فرما و بر عمر و اجلشان بیفزا. و در دعایی که امام رضا علیه السلام تعلیم فرموده که در عصر غیبت خوانده شود، چنین آمده است:اللهم اعطه فی نفسه و اهله و ولده و ذریته و امته و جمیع رعیته ما تقر به عینه و تسر به نفسه…خدایا! به او درباره خودش و اهلش و فرزندانش و امتش و همه رعیتش عطا فرما، آن چه را که دیده اش روشن و دلش مسرور گردد… .
مثل آخرین عبارت از صلواتى که از ناحیه مقدسه صادر شده است؛ یا دعایى که به هنگام وداع سرداب مقدس وارد شده که عبارت «والائمة مِنْ وُلْدِهِ» دارد.
احتمال دیگر این است که فرزندان پس از ظهور و ازدواج آن حضرت به دنیا بیایند و این واژه دلالت بر فرزندان زمان ظهور کند، نه زمان غیبت. بنابراین از این راه نمى توان زن و اولادى براى حضرت مهدى عجل الله تعالی فرجه الشریف ثابت کرد.
چهار احتمال مطرح است:
۱. اساساً حضرت مهدى عجل الله تعالی فرجه الشریف ازدواج نکرده است.
۲. ازدواج انجام گرفته، ولى اولاد ندارد.
۳. ازدواج نموده اند و داراى فرزندانى نیز هست.
۴. ازدواج حضرت در دوران غیبت صغری بوده وبعد از غیبت کبری به جهت مصلحت بالاتر ازدواج مجدد نکرده است.
لازمه پذیرش احتمال اول، آن است که امام معصوم یکى از سنت هاى مهم اسلامى را ترک کرده باشد که این، با شأن امام سازگارى ندارد. اما مى توان گفت چون مسأله غیبت مهم تر از ازدواج است، مى توان براى مصلحت بالاتر، مسأله مهم را ترک کرد و اهم را انجام داد.
اما احتمال دوم، اشکالش آن است که عمر همسر حضرت نیز مانند عمر خود حضرت طولانى است که بر این امر دلیلى نداریم و یا این که بگوییم مدتى با حضرت زندگى کرده و از دنیا رفته است. در این صورت حضرت به سنت حسنه ازدواج عمل کرده و پس از آن بدون زن و فرزند زندگى را ادامه داده است.
بنابر احتمال سوم دلیل محکمى نداریم. علاوه بر آن که اگر حضرت داراى اولاد مى بود، بالاخره آنها داراى اولاد واعقابى بودند و روزى به دنبال اصل خویش مى افتادند و همین کنجکاوى و جست و جو، موجب مى گردد که مکان و منزل حضرت مشخص گردد که این با راز و فلسفه غیبت سازگارى ندارد.اما اگر شنیده اید که در پاره اى روایات یا برخى از دعاها، کلماتى وجود دارد که دلالت بر وجود اولاد براى آن حضرت مى کند، باید بگوییم در نقل خود آن واژه ها میان اندیشمندان اختلاف نظرهایی است.
در رابطه با اولاد آن حضرت روایاتی هست که از جمله آن ها روایت انباری است که مرحوم مجلسی در بحار الانوار آن را آورده و روایتی طولانی است. البته بسیاری از بزرگان، از جمله مرحوم آقا بزرگ تهرانی ــ صاحب الذریعه ــ در داستان انباری تردید کرده اند. محمد بن مشهدی در کتاب مزار از امام صادق علیه السلام نقل می کند که فرمود: گویا نزول قائم را با اهل و عیالش در مسجد سهله می بینم.مرحوم مجلسی نیز بابی را به خلفاء و اولاد حضرت مهدی علیه السلام اختصاص داده است. علاوه بر روایات، برخی دعاها نیز که از ائمه معصومین علیه السلام صادر شده و یا از ناحیه مقدسه رسیده است، دلالت دارند که برای حضرت، اهل و عیال و فرزندانی هست. در این دعاها تعبیر(وُلد)، (ذُریّه)، (اهل بیت) و (آل بیت) به کار رفته است. در آخرین فراز از صلواتی که از ناحیه مقدسه صادر شده چنین می خوانیم:وصل علی ولیک و ولات عهده و الائمة من ولده و مُدَّ فی أعمارهم و زد فی آجالهم درود بی پایان خود را بر ولیّ امرت و اولیای عهدش و پیشوایان از اولادش نازل فرما و بر عمر و اجلشان بیفزا. و در دعایی که امام رضا علیه السلام تعلیم فرموده که در عصر غیبت خوانده شود، چنین آمده است:اللهم اعطه فی نفسه و اهله و ولده و ذریته و امته و جمیع رعیته ما تقر به عینه و تسر به نفسه…خدایا! به او درباره خودش و اهلش و فرزندانش و امتش و همه رعیتش عطا فرما، آن چه را که دیده اش روشن و دلش مسرور گردد… .
مثل آخرین عبارت از صلواتى که از ناحیه مقدسه صادر شده است؛ یا دعایى که به هنگام وداع سرداب مقدس وارد شده که عبارت «والائمة مِنْ وُلْدِهِ» دارد.
احتمال دیگر این است که فرزندان پس از ظهور و ازدواج آن حضرت به دنیا بیایند و این واژه دلالت بر فرزندان زمان ظهور کند، نه زمان غیبت. بنابراین از این راه نمى توان زن و اولادى براى حضرت مهدى عجل الله تعالی فرجه الشریف ثابت کرد.
