آیات عظام امام، بهجت، خامنه اى، صافى و فاضل: درس خواندن، حل مسائل و مباحثه – به ویژه در امور دینى – بسیار کار پسندیده اى است؛ ولى اگر مباحثه و مجادله به منظور غلبه بر دیگرى و اظهار فضل باشد، حرام است و بنابر احتیاط واجب اعتکاف را نیز باطل مى سازد. معیار تشخیص آن، قصد و نیت شخص است[ امام و فاضل، تعلیقات على العروة، ج 2، احکام الاعتکاف، م 3 ؛ صافى، هدایه العباد، ج 1، م 1421 و 1423 و بهجت، وسیلة النجاة، ج 1، م 1208 و 1210.].

آیت‌الله تبریزى: مباحثه – به ویژه در امور دینى – بسیار کار پسندیده اى است؛ ولى اگر مباحثه و مجادله به منظور غلبه بر دیگرى و اظهار فضل باشد، حرام است؛ ولى اعتکاف را باطل نمى سازد. معیار تشخیص آن، قصد و نیت شخص است[ منهاج الصالحین، الاعتکاف، م 1080.].

آیات عظام سیستانى، مکارم، نورى و وحید: مباحثه – به ویژه در امور دینى – بسیار کار پسندیده اى است؛ ولى اگر مباحثه و مجادله به منظور غلبه بر دیگرى و اظهار فضل باشد، حرام است و اعتکاف را نیز باطل مى سازد. معیار تشخیص آن، قصد و نیت شخص است[ نورى و مکارم، تعلیقات على العروة، ج 2، احکام الاعتکاف، م 3 ؛ سیستانى و وحید، منهاج الصالحین،الاعتکاف، م 1080.].