مباح از اقسام حکم شرعى بوده و در لغت به معناى اذن داده شده و در اصطلاح فعلى را گویند که شارع مکلف را در انجام یا ترک آن مخیر نموده است, مانند نوشیدن آب و خوردن عذا, (به عنوان اولى آنها). و یا فعلى است که هیچ یک از مدح و ذم شارع به آن تعلق نگرفته است در نتیجه برای انجام آن پاداش و عقابی نیست.