احکام اسلام منحصراً از قرآن کریم استفاده نمی‌شود، بلکه احادیث پیامبر اسلام(ص) و امامان معصوم(ع) و سنت و سیرۀ آن بزرگواران نیز از منابعی است که احکام و دستورات شرعی از آنها استفاده و استخراج می‌شود. بسیاری از جزئیات احکام در قرآن نیامده ولی در کلام معصومان(ع) به آن اشاره شده است، به عنوان مثال تعداد رکعات نماز در قرآن نیامده ولی با توجه به احادیث و سنت پیامبر(ص) همۀ مسلمانان جهان در تعداد رکعات نماز اختلافی ندارند. بنابراین، اگر نجاست سگ در قرآن نیامده اما با توجه به روایات و احادیث، نجاست آن ثابت شده است.بله اگر چه سگ نجس است[1] ولی برای برخی از کارها می‌توان از آن استفاده کرد، نگهبانی از خانه و مزرعه و..، و شکار از جمله اموری است که سگ به خوبی آن‌ را انجام می‌دهد؛ لذا در اسلام از آن منع نشده است، بلکه خرید و فروش سگ شکاری یا سگ نگهبان به علت همین استفادۀ عقلایی که دارد، در اسلام مجاز شمرده شده است.[2]پس نجس بودن آن باعث نمی‌شود از برخی از منافع عقلایی آن چشم پوشی کرد، امروزه خون و فرآورده‌های آن، اگر چه نجس می‌باشد ولی به جهت فواید عقلایی زیادی که دارد و موجب زنده نگه‌داشتن افراد زیادی می‌شود در تمام جهان به صورت گسترده خرید و فروش آن یا فرآورده های آن رایج است و اسلام نیز آن‌ را مشروع می‌داند.[3]نکته دیگری که تذکر آن لازم است این است که نجس بودن یک شی به این معنا است که انسان باید در حال عبادت لزوما و در غیر آن حتی الامکان از آن دوری کند و حکم نجاست در ارتباط با ماست و الا آن چیز یا حیوان برای خودش مشکلی ندارد و مخلوق خداست که فوایدی نیز دارد و شاید یکی از عللی که سگ نجس شمرده شده همین باشد که این حیوان با وفا اگر نزدیک به انسان شود و وارد اتاق و رختخواب شخص فرد به گونه ای انسان با او انس می گیرد و ارتباط متقابل بر قرار می شود که گاهی از خانواده فرد عزیزتر می شود و این مطلوب برای انسان نبوده به همین جهت شارع ما را از ارتباط نزدیک با آن نهی کرده و صرف اینکه حیوانی با وفاست دلیل نمی شود که انسان با او خلطه و آمیزش داشته باشد . پی نوشت ها:[1]. امام خمینی، سید روح الله، توضیح المسائل، (محشى)، ج‌1، ص 67، دفتر انتشارات اسلامی، قم، 1424ق.[2]. توضیح المسائل (محشى)، ج‌2، ص 198‌.[3]. امام خمینی، سید روح الله، توضیح المسائل، مصصح، مسلم قلی پور، ص 615، بی‌جا، 1426ق.