*** پرسشگر گرامی؛ قبل از هر چیز باید متذکر شویم که اطلاعات لازم و درست از مراجع و مشکلش از بایسته های امر مشاوره و راهنمایی است. وقتی که این اطلاعات در اختیار مشاور نباشد، ممکن است در تشخیص مشکل و ارائه راهکار، به بیراهه رود. بر این اساس در مورد موضوعی که مطرح کردید بهتر بود، مختصات این رابطه را ترسیم می کردید : مثلاً سن این پسر و تحصیلاتش چیست؟ آیا این آشنایی 8 ماهه، پس از خواستگاری رسمی ایشان به همراه خانواده اش از شما صورت گرفته؟ یا اصلاً خواستگاری رخ نداده و این رابطه شما، رابطه ای پنهانی با نامحرم بوده. اگر این رابطه پنهانی و بدون اطلاع خانواده ها بوده باشد، باید بگوییم برقرار رابطه ای دوستانه و عاطفی با نامحرم، در فضای شریعت، اشکال دارد و جایز نیست و آسیب های فراوانی را به فرد وارد می نماید و سلامت ایمانی و اخلاقی اش را مورد تهدید قرار داده و مانع سعادت دنیوی و اخرویش می گردد. اگر رابطه تان اینگونه بوده، رخ دادن این قبیل موضوعات (که یکی را شما مطرح کردید، چون به آن مبتلا شده اید) محتمل است. فضای غیر شرعی، هیچ گاه آرامش زا نخواهد بود. در مکاتباتی که با ما می شود بارها شده که پسری به دختری قول ازدواج داده و حتی قسم خورده ولی پس از گذشت مدتی به راحتی زیر قولش زده، چون از همان ابتدا قصد ازدواج با آن دختر را نداشته و می خواسته از او کسب لذت کند.

گفتید «من به او ایمان دارم و مطمئنم دروغ نمیگه». از شما می پرسیم این ایمان به او از کجا برای شما محقق شده؟ حقیقتاً کمی تأمل کنید و ببینید بر چه اساسی این ایمان به او در ذهن شما شکل گرفته و فکر می کنید به هیچ وجه دروغ نمی گوید! گفتن چند جمله عاشقانه به شما در این هشت ماه و یا خود را مذهبی و صادق نشان دادن، هیچ گاه نشان دهنده حقیقت فرد نیست. این فرمول افرادی است که به دنبال سوء استفاده و ضربه به دیگرانند : «برای اینکه به آن چیزی که می خواهی برسی، اعتماد طرف مقابل را جمع کن، حتی با دروغ و فریب».

این احتمال بسیار قوی است که این پسر برای رهایی از دست شما (به دلایل مختلف مانند: بی علاقگی به ازدواج با شما، کسب لذت مورد نظر خود و اشباع شدن از شما، انتخاب فردی دیگر به جای شما، مخالفت خانواده اش و …)، موضوع استخاره را پیش کشیده تا اینگونه بگوید که من می خواستم با تو ازدواج کنم ولی نمی توانم چون استخاره بد آمده! و خواسته با رنگ و لعابی مذهبی خود را از این رابطه بیرون بکشد. اگر او به همراه خانواده اش به خواستگاری رسمی تان نیامده باشد، به احتمال بسیار بالا استخاره را به دروغ مطرح کرده تا شما را رها کند. بارها شده که فردی خود را مذهبی و متشرع جلوه داده، فقط برای رسیدن به اهدافش و این موضوع در مکاتباتی که با ما می شود، بارها دیده شده. عشق های ناگهانی، بی مشورت و بی تحقیق که تنها معطوف به ظاهر و چند جمله و رفتار طرف مقابل است، نمی تواند خوشبختی را برای کسی به ارمغان بیاورد.

*** توجه به دو نکته زیر هم می تواند دور نمای خوبی از موقعیتی که در آن قرار دارید به شما بدهد و این دورنما باعث ایجاد شناختی صحیح در شما گردد تا بتوانید وضعیت پیش رویتان را (با توجه به احتمالی که دادیم، یعنی رابطه پنهانی با پسر نامحرم) به خوبی مدیریت کنید و از ورود به رابطه های گناه آلود اجتناب نمایید :

1. فراموش نکنید که عاشق، در همه جای دنیا، فردی متعهد و بی تاب معشوق است؛ مطمئن باشید اگر پسری حقیقتاً به دختری علاقه مند باشد، هر چه سریعتر (چون مبادا دختر مورد علاقه اش را به خاطر تعلل خود از دست بدهد) رسماً به همراه خانواده اش از او خواستگاری می کند و هیچ گاه دست به اینگونه روابط نمی زند که می داند برای دختر اضطراب زاست و به معشوقش ضربه می خورد. پسرهایی که دست به اینگونه روابط می زنند، از احساسات پاک برخی دختران سوء استفاده می کنند و به دنبال ارضای غرایز نامشروع خودشان هستند. به حرف های اینگونه افراد هم نباید هیچ گاه توجه کرد ( مثلاً «برایم خیلی اهمیت داری»، «من عاشقتم»، «دوستت دارم»، «تو بهترینی» ، «به زودی به خواستگاریت خواهم آمد»، «قسم می خورم که با تو ازدواج خواهم کرد» و …)، رفتار و عمل همه چیز را نشان می دهد و این الفاظ به دنبال پوشاندن واقعیت و بهره برداری از طرف مقابل است. کسی که بخواهد سوء استفاده بکند، باید با نقابی موجه جلو بیاید و با وعده هایی دروغین طرف مقابل را فریب دهد و بهره برداری کند، چون در غیر اینصورت به اهداف پلیدش نمی رسد.

2. معیار سنجش عشق و علاقه پسر در جامعه و عرف ما این است : «خواستگاری رسمی پسر به همراه خانواده اش از دختر مورد نظر»؛ پسری که اینگونه اقدام کند، سه پیام را می رساند :

– به دختر مورد نظر علاقه مند است و دوستش دارد و می خواهد هر چه زودتر به او برسد، وگرنه از او خواستگاری رسمی نمی کرد.

– مسئولیت پذیر است و می خواهد زیر بار تعهد زندگی مشترک برود.

– هوس باز و عیاش نیست، در غیر اینصورت به خواستگاری رسمی نمی آمد و دست به روابط پنهانی و بی تعهد می زد و پس از سوء استفاده از دختر، رهایش می کرد.

هر پسری راهی غیر از این برود و عملاً و به طور رسمی اقدام نکند و به دنبال آوردن توجیهات مختلف و دادن وعده و عید باشد، نمی شود به احساس و عشقش اطمینان کرد. در اینگونه روابط، تعهد رسمی و قانونی وجود ندارد و وقتی تعهدی در کار نباشد هر آن ممکن است اتفاقات ناگواری بیفتد (به خصوص برای دخترها)؛ در مکاتباتی که با ما می شود دخترانی بوده اند که که فکر می کردند رابطه شان منتهی به ازدواج می شده، ولی پس از آسیب دیدن (آسیب عاطفی، برقراری رابطه جنسی و از دست دادن باکرگی، درگیر بیماری های آمیزشی شدن، باردار شدن، افسردگی و …) رها شده اند. اینها افسانه و خیال نیست و در همین کشور ما بارها رخ داده و متأسفانه هنوز هم رخ می دهد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه آسیب های روابط دختر و پسر به لینک زیر نیز مراجعه نمایید :

آسیب های روابط دختر و پسر

*** اما اگر احتمال بالا منتفی است و موضوعی که مطرح کردید، از مسیر صحیح و شرعی بوده، یعنی پسر به همراه خانواده اش به خواستگاری آمده و مسائل شرعی، رعایت شده و حال می گوید استخاره بد آمده، باید به چند نکته توجه کرد :

1. استخاره کردن به عنوان موضوعی که بین مردم باب شده است، در جایی مطرح می شود که آدمی حقیقتاً مردد در انتخاب و تصمیم باشد و حالت تحیر و سرگردانی به او دست دهد و پس از استفاده از آموزه های دین و عقل، تجربه و مشورت هایی که می گیرد به هیچ وجه نتواند تصمیم خود را بگیرد. این نوع استخاره هم آداب خاصی را دارد و هر کسی نمی تواند آن را انجام دهد.

2. در امر مهم ازدواج، بدون انجام تحقیقات و گرفتن مشورت و توجه به ملاک های اصلی ازدواج، توسل به استخاره (آنچه که میان عوام مطرح است)، مورد تأیید نیست. البته استخاره در معنای اصلی خویش یعنی طلب خیر کردن از خدا و شایسته است هر مسلمانی برای انجام هر کاری از خدا طلب خیر کند. وقتی کاری خیر و نیک و شرعی باشد (مانند ازدواج)، و تحقیقات و مشورت ها و استفاده از عقول دیگر، به ما نشان دهد که اقدام به آن عقلی و شرعی است، دیگر نیاز به استخاره های این چنینی (خوب، متوسط، بد) نیست.

3. همانطور که گفتیم استخاره در معنای واقعی خویش یعنی طلب خیر کردن از خدا (خواستن خیر و دعا کردن) و این استخاره برای هر کاری همیشه خوب است و باید باشد. در این زمینه هر فردی باید به موارد زیر توجه کند :

– اولاً، برای تصمیم گیری در مورد مسائلی که در زندگی پیش می آید، سریع به فکر استخاره کردن های این چنینی نیفتید.

– ثانیاً، استخاره درست و صحیح را برخی افراد بلدند و هر استخاره ای درست و قابل اعتماد نیست.

– ثالثاً، برای تصمیم به انجام هر کاری، باید عقل و منطق و تجربیات خود را به کار برد و مشورت های لازم را نیز از دیگران گرفت و پس از تصمیم گرفتن و قبل از شروع کار، به خدا توکل کرد و از خدا خواست که کار پیش رو را برایش خیر گرداند.

– رابعاً، اگر واقعاً عقل و منطق و آموزه های دین و مشورت نتوانست باعث شکل گیری تصمیم درست در فرد شود، برای رهایی از این وضعیت و گرفتن تصمیم، استخاره کند، آن هم توسط کسی که به آداب این کار کاملاً اشراف دارد.

4. متأسفانه استفاده از این نوع استخاره ها (خوب، بد، متوسط) که بدون توجه به آموزه های دینی و عقل و تجربیات و تحقیقات و مشورت با دیگران صورت می گیرد، در میان برخی افراد رواج دارد و شکی نیست که تنها راه برای رها کردن آن ها از قید و بند این نوع تفکرات، دادن آگاهی است. پس برای برگرداندن نظر این پسر و خانواده اش، بهترین کار، دادن آگاهی با توجه به موارد بالاست («استخاره های این چنینی در مورد ازدواج درست نیست»، «فردی که برایتان استخاره کرده ممکن است به آداب استخاره آشنا نبوده» و …). اگر او راضی نشود کاری از دست شما بر نمی آید، چرا که برای شکل گیری ازدواج نیاز به رضایت طرفین است و اگر یکی راضی نباشد، ازدواجی هم محقق نمی شود.

*** پرسشگر گرامی؛ اگر این ازدواج رخ نداد، بدانید حتماً مصلحتی در میان بوده است؛ پس بهترین راه، فراموش کردن ایشان و فکر روی گزینه های دیگر برای ازدواج تان است.

موفق باشید؛ باز هم با ما مکاتبه کنید.



نویسنده : علی حسینعلی پور