یعنی « من هستم که اعمال ناپسند و گناهانم باعث شد که مصیب های بزرگ به سمت من روی آورد.» یکی از پیامدهای گناه هجوم مشکلات وسختی ها ، به سوی انسان است. قرآن می فرماید:«أَنْ یُصیبَهُمْ بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ»(مائده/49) یعنی خدا اراده کرده است که به مردم به خاطر بعضی ازگناهانشان سختی اصابت کند.
همچنین است «فَأَهْلَکْناهُمْ بِذُنُوبِهِمْ»(انعام/6) یعنی مردم را به خاطر گناهانشان هلاک کردیم. حدیث داریم: کسانی که با گناه می‌میرند، آمارشان بیش از کسانی است که با قضا و قدر و مرگ طبیعی می‌میرند. یعنی بسیاری از گناهان مرگ و میر را به دنبال خود می‌کشند. مرگ و میر بسیاری به خاطر گناهانشان است.
امام باقر فرمود: «إِنَّ الْعَبْدَ لَیُذْنِبُ الذَّنْبَ فَیُزْوَى عَنْهُ الرِّزْقُ»(کافى، ج 2، ص 270) گاهی انسان گناه می‌کند و روزیش کم می‌شود.
امام صادق(ع) می‌فرماید: «یَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا عَصَانِی مَنْ عَرَفَنِی سَلَّطْتُ عَلَیْهِ مَنْ لَا یَعْرِفُنِیَ»(کافى، ج 2، ص 276) خدا فرموده است: اگر آن‌هایی که مرا می‌شناسند، مرتکب گناهی شوند، یعنی اگر ما که خدا را می‌شناسیم گناهی را انجام دهیم خدا کسی را بر ما مسلط می‌کند که او خدا را نشناسد. یعنی خداشناسان گنه کار، زیر دست خدا نشناسان می‌روند.
جهت مطالعه بیشتر می توانید به برنامه درسهایی از قرآن کریم – حجةالاسلام والمسلمین قرائتی – بحث گناه شناسی وآثار گناه مراجعه فرمائید.