ترندنیوز مطالب مذهبی+آموزشی+سرگرمی+خبری
۱۳۹۸/۱۰/۱۲
–
۶۱۰ بازدید
سلام من یه دوست صمیمی دارم ( منظورم جنس مخالف نیست دوست مدرسه ایمه)اما اون خودش یه دوستی داره که ادم دوروییه همش در نبود من ازم بدگویی میکنه تا رابطه خودش با دوست من خوب بشه و اون از من عصبانی بشه من چه کاری میتونم انجام بدم که عادلانه و در حدم باشه؟
خواهر محترم، نگرانیتان را درک می کنم. برخورد با اینگونه افراد نیاز به زمان و صبر دارد. اگر راه درست را پیش بکشید و مقابله به مثل نکنید کم کم نظر اطرافیان نسبت به شما تغییر می کند و شما با این کار مرزی مشخص و الهی با دیگران می چینید. پس صبور باشید و سعی کنید بدون کلام و با رفتار مناسب با او برخورد کنید.
وقتی چنین افرادی وجود دارند، در دو مورد باید راهنمایی شوید؛ یکی راجع به خودتان : که سعی کنید کار غلط واشتباه انجام ندهید تا نقطه ضعف شما کمتر باشد و دوم راجع به برخورد شما با چنین افرادی : سعی کنید برخورد شما بدون توجه به عادات زشت ایشان باشد وچنین تصور کنید که چیزی از ایشان نمی دانید، تا بتوانید برخورد انسانی واسلامی خوبی را با ایشان داشته باشید . و سوم اینکه سعی کنید مؤدبانه وبدور از جنجال باشد و نشنیده و ندیده بگیرید تا بتوانید به چنین افرادی درس ادب داده باشید ، اگر احیانا در اثر غیبت وتهمتی که خورده اید از شما پاسخ خواستند ، در پاسخ دهی ، مقابله به مثل نکنید ، کلامی را که اطمینان ندارید بر زبان جاری نکنید وبگویید که من چنین نیستم و احتیاج به گذشت زمان دارد تا این حقیقت به اثبات برسد! اگر شما هم مثل او رفتارکنید که مانند او می شوید بلکه بایستی در برابر تمایل نفسانی بایستید ورفتار کنترل شده ای از خود نشان دهید ، رفتاری که هم نشانه بزرگی وعظمت روح شما باشد وهم موجب ادب برای شخصیت مقابل و یا هرکس دیگری باشد! هیچ گاه شنیده نشده که پیامبراکرم و ائمه هدی علیهم السلام در برابرافراد بی ادب مقابله به مثل کرده باشند، حتی شنیده نشده که بی محلی کرده باشند، بلکه معمولا صبوری به خرج داده اند وبا خوش خلقی ومدارا رفتار کرده اند قرآن کریم درستایش پیغمبراکرم «صلی الله علیه و آله » می فرماید: «انک لعلی خلق عظیم » (قلم/4) به درستی که تو به اخلاق پسندیده و بزرگی آراسته شده ای. خدای مهربان، پیامبران و سفیران خود را انسان هایی عطوف و نرم خو قرار داد تا بهتر بتوانند در مردم اثر بگذارند و آنان را به سوی خود جذب نمایند . این مردان بزرگ برای تحقق بخشیدن به اهداف الهی خود، با برخورداری از حسن خلق و شرح صدر، چنان با ملایمت و گشاده رویی با مردم روبه رو می شدند که نه تنها هر انسان حقیقت جویی را به آسانی شیفته خود می ساختند و او را از زلال هدایت سیراب می کردند، بلکه گاهی دشمنان را نیز شرمنده و منقلب می نمودند . مصداق کامل این فضیلت، رسول گرامی اسلاشم « صلی الله علیه و آله » است . قران کریم، این امتیاز گرانبهای اخلاقی را عنایتی بزرگ از سوی خداوند دانسته و می فرماید: «فبما رحمة من الله لنت لهم و لو کنت فظا غلیظ القلب لانفضوا من حولک (آل عمران/159 .) » یعنی: در پرتو رحمت و لطف خدا با آنان مهربان و نرم خو شده ای و اگر خشن و سنگ دل بودی، از اطرافت پراکنده می شدند . در این موضوع به حکایتی توجه فرمایید: «روزی یکی از یهودیان ،خدمت پیامبر اکرم « صلی الله علیه و آله » آمد وطلبی را که از ایشان داشت، مطالبه نمود، حضرت فرمود: «الان ندارم بعدا می پردازم » . اما یهودی اصرار داشت، که طلب خود را در همان وقت دریافت کند، تا این که وقت نماز شد و حضرت نتوانستند به مسجد بروند، اصحاب برای کسب اطلاع، به خانه پیامبر « صلی الله علیه و آله » آمدند و به محض مشاهده ماجرا، خواستند آن مرد یهودی را به کنار انداخته و مجازات کنند، اما حضرت اجازه ندادند . چندی گذشت و یهودی مسلمان شد . وقتی خدمت حضرت رسید، عرضه داشت: «یا رسول الله! شما با آن که قدرت داشتید و می توانستید مرا به زور بیرون کنید، حتی اجازه برخورد خشونت آمیز با مرا به اصحابتان ندادید و با من به عطوفت و مهربانی و حسن خلق، رفتار کردید . این دلیل حقانیت راه شماست و همین امر موجب اسلام آوردن من شد .» منقول است که مردی به خدمت پیامبر اکرم « صلی الله علیه و آله » مشرف شد و در مقابل آن حضرت ایستاد و پرسید: «یا رسول الله دین چیست؟» فرمود: «حسن خلق » پس به جانب راست آن حضرت آمده و به عرض رسانید: «یا رسول الله دین چیست؟» حضرت فرمود «حسن خلق » ، پس به جانب چپ آمده همان سؤال را تکرار کرد و همان جواب را شنید . پس در عقب آن حضرت ایستاد و باز همان را پرسید: حضرت به جانب او توجه نمود و به او خطاب کرد که آیا متوجه نمی شوی که دین آن باشد که غضبناک نشوی و با خلق خدا درشتی نکنی؟ (مناهج الشارعین، معلم ثالث (علامه میرداماد)، ص 800 .) » . ارزشی که اسلام برای انسان خوش رفتار قائل است . تنها به مؤمنان محدود نمی شود، بلکه غیر آنان اگر این فضیلت را دارا باشند، از مزایای ارزشی آن بهره مند می شوند . در تاریخ چنین آمده است: «علی « علیه السلام » از سوی پیامبر اکرم « صلی الله علیه و آله » ، مامور شد تا با سه نفر که برای کشتن حضرت رسول « صلی الله علیه و آله » ، هم پیمان شده بودند، پیکار کند . مولا یکی از سه نفر را کشت و دو نفر دیگر را اسیر کرد و خدمت پیامبر آورد . پیامبر اکرم « صلی الله علیه و آله » اسلام را بر آن دو عرضه کرد و چون نپذیرفتند، فرمان اعدام آنان را به جرم توطئه گری صادر فرمود . در این هنگام جبرئیل بر رسول خدا « صلی الله علیه و آله » نازل شد و عرض کرد «خدای متعال می فرماید: یکی از این دو نفر را که مردی خوش خلق و سخاوتمند است، عفو کن !. پیامبر « صلی الله علیه و آله » نیز از قتل او صرف نظر کرد . وقتی علت عفو را به فرد مذبور اعلام کردند و دانست که به خاطر داشتن این دو صفت نیکو مورد عفو الهی واقع شده، شهادتین را گفت و اسلام آورد . رسول خدا « صلی الله علیه و آله » درباره اش فرمود: «او از کسانی است که خوش خویی و سخاوتش او را به سمت بهشت کشانید . (بحارالانوار، ج 71، ص 83)
دوست عزیز؛ «هزار دوست، کم است و یک دشمن، بسیار»، سخن درستی است؛ زیرا دوستی هم نیاز روحی انسان است، هم ضروت اجتماعی و هم عامل هم بستگی افراد.
روح جمع گرای انسان، او را به مهرورزی و دوستی می کشاند وهمچنین بهره گیری از یاری و ارشاد دوستان در زندگی، میزان تحمل مشکلات و توفیق دست یابی وی به اهداف را بیشتر می کند و برای او پشتوانه ای ارزشمند به شمار می آید.
دوست خوب، با ادعا و شعار شناخته نمی شود و باید در فراز و نشیب های زندگی که جوهره اشخاص در آنها نمود می یابد، دوست واقعی را شناخت. از این رو، اساس انتخاب دوستان شایسته باید معیارهای اخلاقی و انسانی باشد و به هر کسی نباید اعتماد کرد.
در معارف اسلامی ما سفارش های بسیاری بر این مفهوم شده است که هر کسی لایق دوستی با مسلمان نیست. در واقع، مسلمان، بیشتر از این که به فکر ایجاد رابطه¬ی دوستی باشد می باید به ویژگی های یک دوست خوب دقت نماید تا این دوستی زمینه ساز تعالی و رشد اخلاقی او بشود نه این که او را از آخرت و عمل خیر باز دارد. مردی در محضر رسول خدا نشسته بود که سخن از دوستی و همنشینی با دوست خوب شد. بی درنگ از رسول خدا(ص) پرسید: «ای پیامبر خدا! دوستان خوب چه کسانی هستند؟ پیامبر(ص)، کوتاه اما پرمعنا فرمود: آن کسی که دیدارش تو را به یاد خدا بیندازد و سخنش بر دانش تو بیفزاید و رفتار او آخرت و ترس از روز جزا را به یاد تو بیندازد.»/ بحارالانوار، ج74، ص186
دوستی نیز مانند دیگر مفاهیم اخلاقی دارای ضوابط، شرایط و آداب خاصی است. چه این که دوستی تنها مسئله ای دنیایی برای پر کردن اوقات فراغت نیست و همان گونه که گذشت در روز رستاخیز از دوستی ها و همنشینی ها نیز سؤال می شود. از جمله مهمترین نکات دوستی موارد زیر است:
رعایت صداقت در دوستی، احترام متقابل دوسان به همدیگر، تداوم دوستی در سختی ها و شرایط دشوار، پرهیز از تکبر و خودبزرگ بینی در دوستی , … .
وقتی چنین افرادی وجود دارند، در دو مورد باید راهنمایی شوید؛ یکی راجع به خودتان : که سعی کنید کار غلط واشتباه انجام ندهید تا نقطه ضعف شما کمتر باشد و دوم راجع به برخورد شما با چنین افرادی : سعی کنید برخورد شما بدون توجه به عادات زشت ایشان باشد وچنین تصور کنید که چیزی از ایشان نمی دانید، تا بتوانید برخورد انسانی واسلامی خوبی را با ایشان داشته باشید . و سوم اینکه سعی کنید مؤدبانه وبدور از جنجال باشد و نشنیده و ندیده بگیرید تا بتوانید به چنین افرادی درس ادب داده باشید ، اگر احیانا در اثر غیبت وتهمتی که خورده اید از شما پاسخ خواستند ، در پاسخ دهی ، مقابله به مثل نکنید ، کلامی را که اطمینان ندارید بر زبان جاری نکنید وبگویید که من چنین نیستم و احتیاج به گذشت زمان دارد تا این حقیقت به اثبات برسد! اگر شما هم مثل او رفتارکنید که مانند او می شوید بلکه بایستی در برابر تمایل نفسانی بایستید ورفتار کنترل شده ای از خود نشان دهید ، رفتاری که هم نشانه بزرگی وعظمت روح شما باشد وهم موجب ادب برای شخصیت مقابل و یا هرکس دیگری باشد! هیچ گاه شنیده نشده که پیامبراکرم و ائمه هدی علیهم السلام در برابرافراد بی ادب مقابله به مثل کرده باشند، حتی شنیده نشده که بی محلی کرده باشند، بلکه معمولا صبوری به خرج داده اند وبا خوش خلقی ومدارا رفتار کرده اند قرآن کریم درستایش پیغمبراکرم «صلی الله علیه و آله » می فرماید: «انک لعلی خلق عظیم » (قلم/4) به درستی که تو به اخلاق پسندیده و بزرگی آراسته شده ای. خدای مهربان، پیامبران و سفیران خود را انسان هایی عطوف و نرم خو قرار داد تا بهتر بتوانند در مردم اثر بگذارند و آنان را به سوی خود جذب نمایند . این مردان بزرگ برای تحقق بخشیدن به اهداف الهی خود، با برخورداری از حسن خلق و شرح صدر، چنان با ملایمت و گشاده رویی با مردم روبه رو می شدند که نه تنها هر انسان حقیقت جویی را به آسانی شیفته خود می ساختند و او را از زلال هدایت سیراب می کردند، بلکه گاهی دشمنان را نیز شرمنده و منقلب می نمودند . مصداق کامل این فضیلت، رسول گرامی اسلاشم « صلی الله علیه و آله » است . قران کریم، این امتیاز گرانبهای اخلاقی را عنایتی بزرگ از سوی خداوند دانسته و می فرماید: «فبما رحمة من الله لنت لهم و لو کنت فظا غلیظ القلب لانفضوا من حولک (آل عمران/159 .) » یعنی: در پرتو رحمت و لطف خدا با آنان مهربان و نرم خو شده ای و اگر خشن و سنگ دل بودی، از اطرافت پراکنده می شدند . در این موضوع به حکایتی توجه فرمایید: «روزی یکی از یهودیان ،خدمت پیامبر اکرم « صلی الله علیه و آله » آمد وطلبی را که از ایشان داشت، مطالبه نمود، حضرت فرمود: «الان ندارم بعدا می پردازم » . اما یهودی اصرار داشت، که طلب خود را در همان وقت دریافت کند، تا این که وقت نماز شد و حضرت نتوانستند به مسجد بروند، اصحاب برای کسب اطلاع، به خانه پیامبر « صلی الله علیه و آله » آمدند و به محض مشاهده ماجرا، خواستند آن مرد یهودی را به کنار انداخته و مجازات کنند، اما حضرت اجازه ندادند . چندی گذشت و یهودی مسلمان شد . وقتی خدمت حضرت رسید، عرضه داشت: «یا رسول الله! شما با آن که قدرت داشتید و می توانستید مرا به زور بیرون کنید، حتی اجازه برخورد خشونت آمیز با مرا به اصحابتان ندادید و با من به عطوفت و مهربانی و حسن خلق، رفتار کردید . این دلیل حقانیت راه شماست و همین امر موجب اسلام آوردن من شد .» منقول است که مردی به خدمت پیامبر اکرم « صلی الله علیه و آله » مشرف شد و در مقابل آن حضرت ایستاد و پرسید: «یا رسول الله دین چیست؟» فرمود: «حسن خلق » پس به جانب راست آن حضرت آمده و به عرض رسانید: «یا رسول الله دین چیست؟» حضرت فرمود «حسن خلق » ، پس به جانب چپ آمده همان سؤال را تکرار کرد و همان جواب را شنید . پس در عقب آن حضرت ایستاد و باز همان را پرسید: حضرت به جانب او توجه نمود و به او خطاب کرد که آیا متوجه نمی شوی که دین آن باشد که غضبناک نشوی و با خلق خدا درشتی نکنی؟ (مناهج الشارعین، معلم ثالث (علامه میرداماد)، ص 800 .) » . ارزشی که اسلام برای انسان خوش رفتار قائل است . تنها به مؤمنان محدود نمی شود، بلکه غیر آنان اگر این فضیلت را دارا باشند، از مزایای ارزشی آن بهره مند می شوند . در تاریخ چنین آمده است: «علی « علیه السلام » از سوی پیامبر اکرم « صلی الله علیه و آله » ، مامور شد تا با سه نفر که برای کشتن حضرت رسول « صلی الله علیه و آله » ، هم پیمان شده بودند، پیکار کند . مولا یکی از سه نفر را کشت و دو نفر دیگر را اسیر کرد و خدمت پیامبر آورد . پیامبر اکرم « صلی الله علیه و آله » اسلام را بر آن دو عرضه کرد و چون نپذیرفتند، فرمان اعدام آنان را به جرم توطئه گری صادر فرمود . در این هنگام جبرئیل بر رسول خدا « صلی الله علیه و آله » نازل شد و عرض کرد «خدای متعال می فرماید: یکی از این دو نفر را که مردی خوش خلق و سخاوتمند است، عفو کن !. پیامبر « صلی الله علیه و آله » نیز از قتل او صرف نظر کرد . وقتی علت عفو را به فرد مذبور اعلام کردند و دانست که به خاطر داشتن این دو صفت نیکو مورد عفو الهی واقع شده، شهادتین را گفت و اسلام آورد . رسول خدا « صلی الله علیه و آله » درباره اش فرمود: «او از کسانی است که خوش خویی و سخاوتش او را به سمت بهشت کشانید . (بحارالانوار، ج 71، ص 83)
دوست عزیز؛ «هزار دوست، کم است و یک دشمن، بسیار»، سخن درستی است؛ زیرا دوستی هم نیاز روحی انسان است، هم ضروت اجتماعی و هم عامل هم بستگی افراد.
روح جمع گرای انسان، او را به مهرورزی و دوستی می کشاند وهمچنین بهره گیری از یاری و ارشاد دوستان در زندگی، میزان تحمل مشکلات و توفیق دست یابی وی به اهداف را بیشتر می کند و برای او پشتوانه ای ارزشمند به شمار می آید.
دوست خوب، با ادعا و شعار شناخته نمی شود و باید در فراز و نشیب های زندگی که جوهره اشخاص در آنها نمود می یابد، دوست واقعی را شناخت. از این رو، اساس انتخاب دوستان شایسته باید معیارهای اخلاقی و انسانی باشد و به هر کسی نباید اعتماد کرد.
در معارف اسلامی ما سفارش های بسیاری بر این مفهوم شده است که هر کسی لایق دوستی با مسلمان نیست. در واقع، مسلمان، بیشتر از این که به فکر ایجاد رابطه¬ی دوستی باشد می باید به ویژگی های یک دوست خوب دقت نماید تا این دوستی زمینه ساز تعالی و رشد اخلاقی او بشود نه این که او را از آخرت و عمل خیر باز دارد. مردی در محضر رسول خدا نشسته بود که سخن از دوستی و همنشینی با دوست خوب شد. بی درنگ از رسول خدا(ص) پرسید: «ای پیامبر خدا! دوستان خوب چه کسانی هستند؟ پیامبر(ص)، کوتاه اما پرمعنا فرمود: آن کسی که دیدارش تو را به یاد خدا بیندازد و سخنش بر دانش تو بیفزاید و رفتار او آخرت و ترس از روز جزا را به یاد تو بیندازد.»/ بحارالانوار، ج74، ص186
دوستی نیز مانند دیگر مفاهیم اخلاقی دارای ضوابط، شرایط و آداب خاصی است. چه این که دوستی تنها مسئله ای دنیایی برای پر کردن اوقات فراغت نیست و همان گونه که گذشت در روز رستاخیز از دوستی ها و همنشینی ها نیز سؤال می شود. از جمله مهمترین نکات دوستی موارد زیر است:
رعایت صداقت در دوستی، احترام متقابل دوسان به همدیگر، تداوم دوستی در سختی ها و شرایط دشوار، پرهیز از تکبر و خودبزرگ بینی در دوستی , … .
