۱۳۹۷/۰۷/۲۰
–
۳۱۸ بازدید
سبک و شیوه ی زندگی امام رضا(علیه السلام) چگونه بود؟ نظر ایشان درباره ی ساده زیستی و تجمّل گرایی چه بود؟
سادگی و بی تکلّفی در زندگی امام جاری بود. آن حضرت کم خوراک بودند و غذای سبک می خوردند. در خانه جامه ای ساده و غالباً پیراهنی از پارچه های خشن بر تن می کردند و فقط در مجالس عمومی و در میان مردم جُبّه ای لطیف بر رویش می پوشیدند. مُعمر بن خلّاد گوید: از حضرت رضا(علیه السلام) شنیدم که می فرمودند:
«به خداوند سوگند، اگر خلافت امت در دستم قرار گیرد، طعام های ناگوار و لباس های درشت خواهم خورد و خواهم پوشید و خود را بعد از راحتی، به سختی و زحمت خواهم افکند.» حضرت رسول(صلی الله علیه و آله و سلم) در وصیت های خود به ابوذر فرمودند: « ای ابوذر، من لباس های درشت و خشن می پوشم و روی زمین می نشینم و انگشت های خود را پاک می کنم و بر الاغ بدون زین سوار می شوم و دیگری را هم دنبال خود سوار می کنم. هرکس از روش من دوری گزیند، از من نیست. ای ابوذر، اکنون لباس های خشن در بر کن تا تکبّر و نخوت بر تو مسلّط نشود.»[طبرسی، مکارم الاخلاق، ص 115. ]
ابن عباد می گوید: «امام تابستان ها روی حصیری می نشستند و زمستان ها بر گلیمی استراحت می نمودند و تنها برای برخی نشست های جمعی، خویشتن را در مواقعی می آراستند.»[ عیون أخبار الرضا(علیه السلام)، ج2، ص 187.]
گاه به هنگام آراستگی و پوشش، به ایشان اعتراض می کردند و ایراد می گرفتند. وی در پاسخ می فرمودند:
«یوسف بن یعقوب، پیغمبر و فرزند پیغمبر بود. پارچه های دیبا می پوشید و در مجالس آل فرعون می نشست و این لباس ها و معاشرت ها او را از مقامش فرود نیاورد.»[ مکارم الاخلاق، ص98.]امام(علیه السلام) ضمن نفی زهدفروشی و پشمینه پوشی صوفیان[ بحار الأنوار، ج10، ص 352. ] همه را به ساده زیستی توصیه می کردند و یاران خود را به توصیه ی پیش گفته ی حضرت رسول(صلی الله علیه و آله و سلم) به ابوذر یادآوری می کردند.
«به خداوند سوگند، اگر خلافت امت در دستم قرار گیرد، طعام های ناگوار و لباس های درشت خواهم خورد و خواهم پوشید و خود را بعد از راحتی، به سختی و زحمت خواهم افکند.» حضرت رسول(صلی الله علیه و آله و سلم) در وصیت های خود به ابوذر فرمودند: « ای ابوذر، من لباس های درشت و خشن می پوشم و روی زمین می نشینم و انگشت های خود را پاک می کنم و بر الاغ بدون زین سوار می شوم و دیگری را هم دنبال خود سوار می کنم. هرکس از روش من دوری گزیند، از من نیست. ای ابوذر، اکنون لباس های خشن در بر کن تا تکبّر و نخوت بر تو مسلّط نشود.»[طبرسی، مکارم الاخلاق، ص 115. ]
ابن عباد می گوید: «امام تابستان ها روی حصیری می نشستند و زمستان ها بر گلیمی استراحت می نمودند و تنها برای برخی نشست های جمعی، خویشتن را در مواقعی می آراستند.»[ عیون أخبار الرضا(علیه السلام)، ج2، ص 187.]
گاه به هنگام آراستگی و پوشش، به ایشان اعتراض می کردند و ایراد می گرفتند. وی در پاسخ می فرمودند:
«یوسف بن یعقوب، پیغمبر و فرزند پیغمبر بود. پارچه های دیبا می پوشید و در مجالس آل فرعون می نشست و این لباس ها و معاشرت ها او را از مقامش فرود نیاورد.»[ مکارم الاخلاق، ص98.]امام(علیه السلام) ضمن نفی زهدفروشی و پشمینه پوشی صوفیان[ بحار الأنوار، ج10، ص 352. ] همه را به ساده زیستی توصیه می کردند و یاران خود را به توصیه ی پیش گفته ی حضرت رسول(صلی الله علیه و آله و سلم) به ابوذر یادآوری می کردند.