قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۶/۰۵/۰۳
–
۹۱۲ بازدید
سلام و خداقوت.
در اسلام اینکه آدم یه نفر دیگر را بخاطر صفت بدی که داره،در دل سرزنش کنه نهی شده و حدیث داریم که کسی که یک نفر دیگه را بخاطر صفت بدش سرزنش کنه نمیمیره تا بهش دچار بشه.حالا سوال من اینه که،ما وقتی یک نفر رو مییینیم که صفت بدی داره بهرحال این فکر به سراغمون میاد که این صفت بدیه.حقیقتش من نمیتونم مرز بین سرزنش و صرفا فقط دونستن اون رفتار به عنوان یک رفتار بد بدون سرزنش صاحبش رو تشخیص بدم.
لطفا برام توضیح بدین
الف ) سرزنش، به معنی شماتت و عیب جویی و عیب یابی است، بدین منظور که عیب دیگری را به رخ او بکشیم و او را بر این عیب یا نقص، رسوا و بی‌مقدار نماییم. در حالی که ممکن است، این صفت در خودمان هم باشد ولی از آن غافل هستیم.
احادیث
رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : مَن عَیَّرَ أخاهُ بِذَنبٍ قَد تابَ مِنهُ لَم یَمُتْ حَتّى یَعمَلَهُ .
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هر کس برادر خود را براى گناهى که از آن توبه کرده است سرزنش کند، نمیرد تا خود آن گناه را مرتکب شود.
رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : مَن أذاعَ فاحِشَةً کانَ کمُبتَدِئها ، و مَن عَیَّرَ مُؤمِنا بِشَیءٍ لَم یَمُتْ حَتّى یَرکَبَهُ .حدیث
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هر کس زشت کارى و گناهى را فاش کند، مانند کسى است که آن را انجام داده است و هر که مؤمنى را به چیزى سرزنش کند، نمیرد تا خود مرتکب آن شود.
رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : لا تُظهِرِ الشَّماتَةَ لِأخیکَ ؛ فیَرحَمَهُ اللّه ُ و یَبتَلِیَکَ .
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : از گرفتارى برادرت اظهار شادى مکن، که خداوند به او رحم مى کند و تو را گرفتار مى سازد.
امام صادق سلام الله علیه : مَن عَیَّرَ مُؤمِناً بِذَنبٍ لَم یَمُت حَتّى یَرکَبَهُ ، کسى که مؤمنى را براى گناهى سرزنش کند، نمیرد تا خودش آن گناه را مرتکب شود . ( میزان الحکمة: ح 14854 )
فکر گناه
فکر گناه تا به مرحله عمل نرسیده، اگر چه ممکن است زمینه گناه را فراهم آورد و از این نظر باید به شدت از آن احتراز شود، ولی در عین حال خود آن گناه نیست؛ برخلاف نیت و فکر کار نیک که اگر به وسیله مانعی به مرحله عمل هم نرسد، در نزد خدا به منزله همان عمل خوب شمرده می شود.
بنابراین تا زمانی که انسان دیگران را در فکر و دل خود سرزنش می کند و در رفتار خود نشان ندهد و بر زبان نیاورید مرتکب گناهی ( سرزنش ) نشده است .
البته یکی از وظایف مهم فرد مسلمان و هرکسی که به دنبال حیات معقو ل است، عفت در فکر و اندیشه، می باشد؛ دور داشت فکر از عرصه های ناهنجار و آلوده را (عفت در اندیشه ) گویند.
حضرت علی (علیه السلام) «من کثر فکره فی المعاصی دعته الیها» کسی که بسیار درباره گناهان بیندیشد ، بزهکاری او را به خویش فرا می خواند (غررالحکم، ج 5، ص 321) آنکه به گناه می اندیشد در واقع همچون کسی است که بر لبه پرتگاه «ارتکاب گناه» قدم می زند، چنین کسی از سقوط ایمن نیست.
احادیث
رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : مَن عَیَّرَ أخاهُ بِذَنبٍ قَد تابَ مِنهُ لَم یَمُتْ حَتّى یَعمَلَهُ .
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هر کس برادر خود را براى گناهى که از آن توبه کرده است سرزنش کند، نمیرد تا خود آن گناه را مرتکب شود.
رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : مَن أذاعَ فاحِشَةً کانَ کمُبتَدِئها ، و مَن عَیَّرَ مُؤمِنا بِشَیءٍ لَم یَمُتْ حَتّى یَرکَبَهُ .حدیث
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هر کس زشت کارى و گناهى را فاش کند، مانند کسى است که آن را انجام داده است و هر که مؤمنى را به چیزى سرزنش کند، نمیرد تا خود مرتکب آن شود.
رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : لا تُظهِرِ الشَّماتَةَ لِأخیکَ ؛ فیَرحَمَهُ اللّه ُ و یَبتَلِیَکَ .
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : از گرفتارى برادرت اظهار شادى مکن، که خداوند به او رحم مى کند و تو را گرفتار مى سازد.
امام صادق سلام الله علیه : مَن عَیَّرَ مُؤمِناً بِذَنبٍ لَم یَمُت حَتّى یَرکَبَهُ ، کسى که مؤمنى را براى گناهى سرزنش کند، نمیرد تا خودش آن گناه را مرتکب شود . ( میزان الحکمة: ح 14854 )
فکر گناه
فکر گناه تا به مرحله عمل نرسیده، اگر چه ممکن است زمینه گناه را فراهم آورد و از این نظر باید به شدت از آن احتراز شود، ولی در عین حال خود آن گناه نیست؛ برخلاف نیت و فکر کار نیک که اگر به وسیله مانعی به مرحله عمل هم نرسد، در نزد خدا به منزله همان عمل خوب شمرده می شود.
بنابراین تا زمانی که انسان دیگران را در فکر و دل خود سرزنش می کند و در رفتار خود نشان ندهد و بر زبان نیاورید مرتکب گناهی ( سرزنش ) نشده است .
البته یکی از وظایف مهم فرد مسلمان و هرکسی که به دنبال حیات معقو ل است، عفت در فکر و اندیشه، می باشد؛ دور داشت فکر از عرصه های ناهنجار و آلوده را (عفت در اندیشه ) گویند.
حضرت علی (علیه السلام) «من کثر فکره فی المعاصی دعته الیها» کسی که بسیار درباره گناهان بیندیشد ، بزهکاری او را به خویش فرا می خواند (غررالحکم، ج 5، ص 321) آنکه به گناه می اندیشد در واقع همچون کسی است که بر لبه پرتگاه «ارتکاب گناه» قدم می زند، چنین کسی از سقوط ایمن نیست.