دانشجوی گرامی به این نکته توجه بفرمایید که به قول شما شایعه دیر یا زود دروغ بودنش آشکار می شد. برای یزید، بیعت امام حسین (ع) بسیار مهم بود و آن را مایه مشروعیت حکومت خود می دانست. به هر حال او به دنبال بیعت و یا کشتن امام بود و این مطلب را از نامه او به فرماندار مدینه می توان فهمید:وقتی که نامه‌ام به تو رسید، حسین بن علی و عبدالله بن زبیر را احضار کن و از آنان برای من بیعت بگیر. اگر امتناع کردند گردنشان را بزن و سرهایشان را نزد من بفرست. از مردم نیز بیعت بگیر و هرکس امتناع کرد، این حکم را درباره او اجرا کن؛ مخصوصا درباره حسین بن علی و عبدالله بن زبیر. والسلام.( یعقوبی، احمدبن ابی یعقوب، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۴۱)پس می توان نتیجه گرفت که یزید دست از سر امام بر نمی داشت.
اما در مورد قسمت دوم سوال شما: امام سجاد(ع) جانباز نبود، قصد جهاد نیز داشت اما با توجه به مساله امامت و حفظ امام بعدی اجازه جهاد از طرف امام حسین(ع) به ایشان داده نشد. بیماری امام(ع) نیز از جانب خداوندمصلحتی و برای حفظ جان ایشان بوده تا نسل امامت منقرض نشود. درباره مریضی ایشان چنین نقل شده: امام سجاد(ع) در واقعه کربلا و در روزی که امام حسین(ع) و یارانش به شهادت رسیدند، به شدت بیمار بود به گونه‌ای که در مواردی که می‌خواستند او را به قتل برسانند، عده‌ای گفتند: او را همین بیماری که دارد کفایت می‌کند. (مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۱۳و طبرسی، اعلام الوری، ج۱، ص۴۶۹)