پیام حضور

چه مژده‌ای برتر از مژده آمدن بهار در پی یک زمستان تار و طولانی! چه بشارتی شیرین‌تر از بشارت طلوع خورشید در پی یک شب تاریک و سرد! چه پیامی نیک‌تر از پیامِ حضورِ زلال آبْ برای لبانی تشنه و خشکیده! چه بشارتی زیباتر و روح‌بخش‌تر از آمدن منجی، برای دنیای آلوده امروز! این بشارت حق است.

بی‌تردید او خواهد آمد و بهار را با همه طراوتش برای دل‌هامان به ارمغان خواهد آورد. بی‌تردید او خواهد آمد و در میان گرداب سراسر هلاک دنیای مادی، ریسمان نجات ما خواهد شد و قسم به خدای آسمان و زمین که او بر حق است.1

و روزی که بیاید، ندای «جاء الحق»،2 از ذره‌ذره وجود برخواهد خواست و دل‌های‌باایمان، آن روز به یاری خدا شاد خواهد شد.3

بشارت آمدن منجی، ندایی است که همواره در گستره تاریخ جاری بوده است، چنان‌که خدا می‌فرماید: «بعد از کتب آسمانی، در زبور داوود نوشتیم که زمین را بندگان صالح ما به ارث خواهند برد.»4 آری، زمین از آنِ مولای ماست و خلقت همواره در انتظار لحظه موعود است تا این بشارت عظیم بر پهنه زمین جاری شود و بهاری‌ترین روز هستی بر صحیفه یک شب طولانی و تار، مُهر پایان زند.

سینه‌های منتظر، فردایی را به چشم خواهند دید که بهار با همه مهربانی‌اش، به خانه‌هاشان سر می‌زند، لب‌های تشنه دیدارش بر جویبارهای رحمتش درآیند و سیراب شوند و عالَم وجود، در پی عطشی طولانی و سوزان، از زلال حیات‌بخش حضورش سیراب شود.

چه مسعود و مبارک است…

چه مسعود و مبارک است. روزی که جهان از دغل‌بازی‌ها و فتنه‌انگیزی‌ها پاک شود و حکومت عدل الهی بر سراسر گیتی گسترش یابد.

چه مسعود و مبارک است روزی که منافقان و حیله‌گران از صحنه خارج شوند و پرچم عدالت و رحمت حق‌تعالی بر بسیط زمین افراشته گردد و تنها، قانون عدل اسلامی بر کائنات حاکم شود.

چه مسعود و مبارک است روزی که کاخ‌های ستم و کنگره‌های بیداد فرو ریزد و آنچه غایت بعثت انبیا و حامیان اولیا(ع) بوده، تحقق یابد.

چه مسعود و مبارک است روزی که برکات حق‌تعالی بر زمین نازل شود و قلم‌های ننگین و زبان‌های نفاق‌افکن شکسته و بریده شود و موعود آسمانی بر عالم پرتوافکن گردد و شیاطین و شیطان‌صفتان، به انزوا گرایند.

بالاترین عبادت، انتظار بر تحقق یافتن عدالت اجتماعی به دست نازنین امام عصر عج الله تعالی فرجه الشریف در سطح وسیع و گسترده است.

مدعیان دوستی امامت، از زمان پیغمبر خدا زیاد بودند، اما کسانی که عمارگونه در رکاب امام بایستند و شمشیر را بر روی سینه خود قرار دهند و بگویند: «اگر امام اذنم دهد، شمشیر را به سینه فروبرم و از پشت بیرون کشم»، کم بودند.

«دریا طوفانی شد، زورق‌ها همه در هم شکستند، جز زورق سرخ چشم‌به‌راهان که بر فراز امواج فتنه‌ها، کرانه رهایی‌بخش تو را می‌طلبند، ای ساحل آرام‌بخش نجات! بیا.

پهنه گیتی خشکید، گل‌بوته‌ها همه پژمردند، جز لاله‌زار خون‌رنگ دل‌باختگان. ای چشمه جوشان حیات! تعجیل کن.

شب تیره غیبت به درازا کشید، دریای سیاه زندگی طوفانی شد، پهن‌دشت انسانیت، به کویر تفتان مبدل گشت و من در این شب تار وحشت‌زا، لحظه‌های تو را شماره کنم و در این غار دهشت‌زا، خسته و دل‌تنگ، انتظار تو را ستاره کنم، ای زداینده غم و موعود امم».5

روزی که او بیاید…

روزی خواهد آمد که آیین اسلام، همه ادیان و مرام‌ها را تحت لوای خود می‌گیرد؛ یعنی همان وقتی که مهدی در سراسر جهان، حکومت واحد اسلامی را تشکیل می‌دهد.

همه آنها مرد نیستند، پنجاه نفرشان زن هستند که در مکه جمع می‌شوند؛ یاران مهدی را می‌گویم.

اگر دیدی در جامعه صلح برقرار شد، حق حاکم شد و حق‌پرستان قدرت را به دست گرفتند، سنّت نبوی و سیره علوی احیا شد، بدان که قائم آل‌محمد آمده است.

اگر خروج سفیانی و قیام یمانی را دیدی، اگر صیحه و ندایی از آسمان شنیدی، بدان که حتماً هنگام ظهور مهدی رسیده است.

پنج علامت حتمی ظهور مهدی را بدان تا بتوانی حق را از باطل تشخیص دهی و خود را برای قیام ایشان آماده سازی:

1. خروج سفیانی؛ 2. خروج و قیام یمانی؛ 3. صیحه و ندای آسمانی؛ 4. کشته شدن و نفس زکیه؛ 5. فرورفتن لشکر سفیانی در زمین بیداء.

دشمنان فکر می‌کنند که نقشه‌هایشان پنهانی است، ولی مهدی از نقشه‌های هر گروهی آگاه است؛ او دوست و دشمن خود را با یک نگاه می‌شناسد.

اگر دیدی که همّ و هدف مردم، شکم و شهوتشان است، غیبت، سخن خوش آنهاست و اگر دیدی که انسان در راه غیرخدا بسیار خرج می‌کند، ولی در راه خدا، از اندک هم مضایقه دارد، بدان که دجال در راه است.

1. نک: ذاریات: 23.

2. نک: اسراء: 81 .

3. نک: روم: 4.

4. نک: انبیاء: 105.

5. علی‌اکبر مهدی‌پور، «ندبه انبیا و اولیا در فراق امام مهدی(ع)»، نشریه موعود جوان، ش 87، ص 42.