سلامگام اول در فهم قبول موجودات جهان به عنوان موجودات عینی و واقعی است.گام دوم قبول اینکه اشیا در فردیت خویش دارای تشخّص و تعیّن هستند و به عنوان اموری خارجی قلمداد می شوند.
گام سوم قبول اینکه آنچه ما ادراک می کنیم همانی است که در خارج وجود دارد.
آنگاه می توان به تبیین مراحل ادراک و ایجاد علم پرداخت.
در حقیقت شناخت واقعیت را متشکّل از پنج مرحله است: که دو مرحله اول آن فارغ از هرگونه توصیف شناخت شناسی (معرفت) است و مقدّم بر تلاش ذهن برای استخدام کلمات و صفات برای توصیف ویژگی های نوعی واقعیات است. در واقع، آن چیزی که در اولین برخوردهای انسان با جهان مطرح می شود صِرف موجودیت شی ء (پدیده) و این همانی آنچه با علم حضوری ادراک شده با واقعیت خارجی است. حضور اولیه موجودات خارجی در نزد نفس، همانند زمانی است که انسان هنوز زبانی را جز زبان اشاره نیاموخته است؛ ولی قطعا واقعیت خارجی را می شناسد. در مرحله بعد، نام گذاری و سپس طبقه بندی برای سهولتِ بازیابی مطرح می شود. و زبان و منطق، در این مرحله جای می گیرند.
برای مطالعة بیشتر ر. ک. به: «علم و ادراک و نحوه تشکیل آن»، غلامرضا فدایی، مجلة معرفت فلسفی 22/سال ششم، شماره دوم، زمستان 1387، 131ـ163