اولا نباید مسائل را باهم خلط کنید یعنی علم و صنعت و تکنیک جایگاه خودش را داردو پیروی از دستورات دین جای خوددارد ثانیا علم و صنعت و تکنیک هر چقدر پیشترفت کند بخشی از رفاه جسمی و زندگی مادی بشر را تامین می کند اما ارامش روحی تنها در پرتو مکتب انبیا و وحی تامین می شود چنانچه اگر با دیده انصاف بنگرید می بینید دنیای غرب و اروپا با همه ان که از نظر پیشرفت های علوم ظاهری و صنعت 100 ها قدنم از ما جلوتر هستند اما هر روز نا امنی روحی و روانی و احساس پوچی در جامعه انان بیشتر می شود وبی بند باری ها و تجاوز به نوامیس و هزاران مسائل دیگر روز بروز در انان بیشتر می شود البته نمی خواهیم بگوئیم در جامعه ما اصلا چنین مسائلی نیست بلکه متاسفانه بخشی از این مسائل دراثر تقلید کور کورانه از فرهنگ غرب دامنگیر جامعه ما نیزشده ولکن در هر حال به طور کلی اگر بشر بخواهد امنیت کامل روحی و عدالت اجتماعی به معنای واقعی پیدا کند هیچ راهی غیر از پیروی از مکتب انبیا که خاتم و اشرف همه انان پیامبر اسلام است ندارد – ثالثا این طرز تفکر شما که در سئوال مطرح شده طرز فکر کسانی است که تصور می کنند انسان فقط برای همین 4 روز زندگی دنیا خلق شده و با مردن همه چیز تمام می شود وحال ان که اگر این طور باشد پس چه فرقی بین انسان وحیوان وجود دارد اگر هدف فقط خوردن و خوابیدن وشهوت رانی و رسیدن به زندگی ظاهری حیوانی باشد که حیوانات خیلی بیش از انسان در این زمینه ها پشرفت دارند , پس دیگر چه نیاز ی به خلقت انسان بود ودیگر چرا نام ما از حیوانات متمایز شده ؟ وچرا مارا انسان وان ها را حیوان نامیده اند پس معلوم می شود فرقی دراین بین هست وبرخلاف ان دید مادی گرایانه انسان چنانچه قران و روایات بیان فرموده عبث وبیهوده و برای زندگی دنیوی تنها افریده نشده بلکه دنیا به منزله کلاس پرورشی است که باید در این کلاس و در پرتو تعلیمات معلمین واقعی ان که انبیا و رهبران الهی هستند تکامل و رشد پیدا کند و شایسته درک مقامات واقعی انسانی شود , لذا در حدیث قدسی از زبان خدای متعال نقل شده که فرمود ((یابن ادم خلق الاشیا ء لاجلک و خلقتک لاجلی )) یعنی ای انسان من تمام عالم و موجودات ان را بخاطر بهره برداری و اسایش و تکامل تو خلق کردم لکن تر ا برای خودم خلق نمودم یعنی انتهای سیر تو باید به من ختم شود (به قول شیخ سعدی ابر وباد ومه خورشید وفلک در کارند –تا تو نانی به کف اری و به غفلت نخوری) در قران هم فرمود ((یا ایها الا نسان انک کادح الی ربک کدحا فملاقیه سوره انشقاق ایه 6 ))یعنی ای انسان تو تلاش و کوشش می کنی وباید رنج ها و مرارت ها راتحمل کنی تا وقتی به لقای من نائل گردی – و راهی برای طی این منازل غیراز عمل به دستورات دین در همه ابعاد وجود ندارد واگر امر به طهار ت از نجاسات و انجام عبادت مثل وضو , نماز و سائر احکام شده همه و همه برای امادگی و رسیدن به مقام شامخ انسانی است ان مقامی که هر چقدر این علوم ظاهری و تکنیک های جدید بیشتر شود اگر موجب دور شدن انسان از معنویت نشود هر گز قادر نیست مارا به راه سعادت و تکامل برساند – رابعا این احکام مثل شستن دست ها به شکل خاص در وضو یا نتراشیدن ریش و امثال این ها ممکن است از نظر ظاهر امرمهمی به نظر نیاید لکن درمجموع روح تسلیم و اطاعت پذیری از مولای حقیقی یعنی خداوند عالم را نشان می دهد درعین حال که خداوند هیچ نیازی به ان ها ندارد وتمام منفعت ان عائد انسان می شود