چکیده
در سال‌های اخیر بسیاری از کارشناسان، مدیران و مخترعان، به موضوع محیط‌زیست توجه کرده‌اند. این امر سبب ایجاد روند جدیدی در دانش بشری و در تولید محصولات گوناگون شده که از آن‌ها با عنوان‌های «فن‌آوری سبز» و «حرکت به سوی محصولات سبز» یاد می‌شود؛ به بیانی دیگر، فن‌آوری سبز، مجموعه روش‌ها و مواردی را در بر می‌گیرد که کاربرد آنها کم‌ترین آسیب را به محیط‌زیست وارد می‌کند. فن‌آوری سبز نیازهای کنونی جامعه‌‌ی بشری را به گونه‌ای تأمین می‌کند که ماندگاری منابع طبیعی انرژی را مورد تهدید قرار ندهد و نسل‌های آینده را فدای نسل کنونی نکند.

تعداد کلمات 991/ تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

قلمرو فن‌آوری سبز بسیار گسترده است و از روش‌های تولید انرژی تا روش تولید مواد شوینده‌ی غیرسمی را در بر می‌گیرد. محصولات سبز نیز کالاهایی هستند که بر اساس معیارهای استاندارد، اثرات مخرب کم‌تری بر محیط‌زیست می‌گذارند.
فعالیت در زمینه‌ی فن‌آوری سبز و محصولات سبز برای تحقق چنین اهدافی است:
1. ماندگاری: ماندگاری به معنای تأمین نیازهای کنونی جامعه‌ی بشری، به گونه‌ای است که ماندگاری منابع طبیعی انرژی را مورد تهدید قرار ندهد و نسل‌های آینده را فدای نسل کنونی نکند.
2. کاربری مجدد: این مفهوم بدان معناست که با کاربرد فن‌آوری سبز، باید محصولاتی تولید شوند که قابل بازیافت و ترمیم باشند و بتوان مجدداً آن‌ها را به چرخه‌های طبیعی مربوط بازگرداند.
3. کاهش ضایعات: این هدف در صورتی محقق خواهد شد که فن‌آوری سبز بتواند در فرایند تولید محصولات سبز از ایجاد ضایعات و آلودگی جلوگیری کند.
4. نوآوری و ابتکار: کاربرد نوآوری و ابتکار موجب یافتن جای‌گزین‌های مناسب برای منابع فسیلی و کاهش زیان‌های وارده‌ی ناشی از مصرف منابع مزبور خواهد شد.
5. سودآوری: منظور از سودآوری که به عنوان آخرین هدف فن‌آوری سبز معرفی شده، همانا ایجاد مرکزی برای فعالیت اقتصادی در زمینه‌ی محصولات سازگار با محیط‌زیست و تسریع فرایندهای مزبور و ایجاد فرصت‌های شغلی جدید با هدف حفاظت جدی از سیاره‌ی زمین است.
 

فن‌آوری اطلاعات سبز یا گیرین آی‌تی(Green It)، فن‌آوری جدیدی است که در واقع، مکمل صنعت فن‌آوری اطلاعات است و به مطالعات و فعالیت‌هایی در زمینه‌ی حفاظت از محیط‌زیست در برابر زیان‌های فن‌آوری اطلاعات اشاره دارد. فنآوری اطلاعات سبز، روشی است برای حفظ انرژی و استفادۀ بهینه از تمامی سرویس‌های فن‌آوری اطلاعات، مانند: دیتاسنترها، سرویس‌های نرم‌افزاری، ارتباطی و روش تأمین برق مصرفی آن‌ها. مثلاً: ساخت ابزارهای ویژه به جای سختافزارهای سنگین، استفاده از گیاهان به جای درختان، استفاده از خنک‌کننده‌های ویژه به جای خنک‌کننده‌های تولید‌کنندۀ گاز CO مضر برای جو، استفاده از مواد فیبری سبک و قابل بازیافت به جای پلاستیک‌ها و شیشه‌ها، به کار بردن امواج به جای سیم (فن‌آوری‌های وایرلس) و… .فن‌آوری اطلاعات سبز یا گیرین آی‌تی(Green It)، فن‌آوری جدیدی است که در واقع، مکمل صنعت فن‌آوری اطلاعات است و به مطالعات و فعالیت‌هایی در زمینه‌ی حفاظت از محیط‌زیست در برابر زیان‌های فن‌آوری اطلاعات اشاره دارد. فنآوری اطلاعات سبز، روشی است برای حفظ انرژی و استفادۀ بهینه از تمامی سرویس‌های فن‌آوری اطلاعات، مانند: دیتاسنترها، سرویس‌های نرم‌افزاری، ارتباطی و روش تأمین برق مصرفی آن‌ها.
در سال‌های اخیر، شرکت‌های سازنده‌ی کامپیوتر به مسئله‌ی حفاظت از محیط‌زیست توجه ویژه‌ای نشان داده‌ و در این زمینه پیش‌گام بوده‌اند. آن‌ها از روش‌های ساخت جدیدی استفاده می‌کنند که میزان سازگاری محصول تولید‌شده‌ی نهایی با طبیعت را افزایش می‌دهد. برای مثال، استفاده از سرب در لحیم‌کاری قطعات سخت‌افزاری متوقف و با ماده‌ای کاملاً فاقد سرب جای‌گزین شده است. در گامِ بعدی، استفاده از اجزای حالت جامد، نه تنها کارآیی تنظیم‌کننده‌های قدرت مادربرد را افزایش داد، بلکه در تنظیم حرارت سیستم نیز نقش بسیار مهمی را ایفا کرد.
شرکت‌های سازنده‌ی کامپیوتر در جدیدترین اقدام خود سیستم جدیدی را پیاده‌سازی کرده‌اند که از فن‌آوری ذخیره‌ی انرژی برخوردار است. فن‌آوری ذخیره‌ی انرژی  که به اختصار EPU نامیده می‌شود، دارای ساختاری ساده، اما قابل تطبیق با نیازهای سیستم است. EPU یک تراشه‌ی میکروکنترلر مبتنی بر سخت‌افزار است که روی مادربرد نصب می‌شود و با تحت نظر قرار دادن میزان مصرف انرژی در سیستم، منبع تغذیه‌ی CPU را در زمان اجرا تنظیم می‌کند. به این ترتیب، کارآیی حافظه‌ی مجازی سیستم ـ صرف‌نظر از این که میزان بار سیستم چقدر است ـ افزایش می‌یابد.