ماه رمضان و دولت کریمه امام زمان(عج)

ماه مبارک رمضان، ماه ضیافت الهی، ماه تنزیل قرآن و ریزش باران وحی و وزش نسیم مهر خداوندی یک بار دیگر با آمدنش دل‌های عاشق و خسته را غرق شادی و شعف کرد.

خداوند بزرگ، در این ماه با فراخوانی بندگان خویش بر خوان گسترده‌اش هیچ لطف و عنایتی را از آنان دریغ نفرموده و تمام برکات را در دسترس آنان قرار داده است.

در این ماه مبارک، درهای بهشت، باز و درهای جهنم، بسته شده است و شیاطین در زنجیرند و این الطاف، زمینة التفات و توجه بندگان را به ذات اقدس الهی فراهم و جان تشنه آنان را مهیای دریافت پیام‌های هدایت و سعادت کرده است.

ماه مبارک رمضان، ماه توبه و بازگشت به خداوند رؤوف و غفور و ماه تضرع و استغاثه و دعا و نیایش به درگاه پروردگار عالمیان است؛ ماهی که به فرمودة پیامبر گرامی اسلام صل الله علیه و آله و سلم:

دعای شما در این ماه مستجاب است[1]
یکی از دعا‌های این ماه دعای: «اللَّهُمَّ أَدْخِلْ عَلَى أَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ…» است. در روایتی از نبی مکرم اسلام صل الله علیه و آله و سلم نقل شده است که آن حضرت فرمود:

هر کس این دعا را در ماه رمضان بعد از هر نماز واجب بخواند، حق تعالی گناهان او را تا روز قیامت بیامرزد.[2]
نکتة جالب و قابل توجه، این‌که با دقت و تأمل در بسیاری از روایات عصر ظهور متوجه خواهیم شد تمام این خواست‌ها و آرمان‌های والای انسانی و اهداف متعالی در این دعا، در دولت کریمة «قائم آل محمد علیه السلام » و آن عدل منتظر عجل الله تعالی فرجه الشریف تحقق خواهد یافت و جلوة تام و تمام هر چه در این دعای شریف آمده است ، در دولت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف جلوه‌گر خواهد شد؛ لذا مهمانان خدا در این موسم سرسبزی و خرمی دل‌ها، با زمزمة این دعا ظهور آن حجت خدا و خاتم اوصیاء عجل الله تعالی فرجه الشریف را از معبود خویش می‌طلبند. در این نوشتار، فرازهایی از این دعای شریف را با استناد به روایات و احادیث معصومان علیهم السلام تبیین می‌کنیم:

اللَّهُمَّ أَدْخِلْ عَلَى أَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ

در اولین فراز این دعای شریف، از خداوند متعال می‌خواهیم: «خدایا! بر اهل قبور، نشاط و سرور عطا کن».

در کدامین روز، اهل قبور و مردگان، شادمان و مسرور خواهند شد و فرح و شادمانی به درون قبرها نیز نفوذ خواهد کرد؟

پاسخ، این است که این زمان، زمانی نخواهد بود، مگر آن هنگام که مهدی منتظر علیه السلام پرده از رخ بگشاید و با ظهورش همگان را- حتی مردگان داخل قبر را- شادمان کند.

امام صادق علیه السلام دربارة شادی و سرور مؤمنانی که سال‌های زیادی انتظار ظهور قائم را کشیده و از دنیا رفتند، می‌فرماید:

گویا می‌بینم قائم را بر پشت کوفه؛ در حالی‌که زره رسول الله صل الله علیه و آله و سلم را پوشیده… و در آن حال، هیچ مؤمنی در قبر نمی‌ماند مگر این‌که شادی و سرور در قبر او داخل می شود و این، در حالی است که آن‌ها در قبرها به دیدار هم می‌شتابند و قیام آن حضرت را به یکدیگر مژده می‌دهند. » [3]
آری در آن زمان است که در تمام عوالم- از فرشیان تا عرشیان و از پرندگان آسمانی تا ماهیانِ پهلو گرفته در قعر دریاها، از دل‌های خستة مظلومان بی‌پناه تا قبر منتظران چشم به راه- شادی و سرور بر پا خواهد شد.

اللَّهُمَّ أَغْنِ کُلَّ فَقِیرٍ

در دومین فراز از این دعای شریف، از پروردگار عالمیان، این‌گونه می‌خواهیم: «خدایا! هر فقیر را بی‌نیاز کن».

ریشه‌کن شدن فقر و برپایی رفاه اقتصادی و رفع همه نیازها جز در سایة اکسیر عدالت ممکن نخواهد بود و با اجرای اصل عدالت اجتماعی و برپایی قسط قرآنی این مهم، امکان‌پذیر خواهد بود. فقر، میوة فاسد درخت بی‌عدالتی است و آن‌گاه که عدالت بر جامعه حاکم شود، فقر معنایی نخواهد داشت؛ همان‌طور که امام صادق علیه السلام دراین زمینه می‌فرماید:

… إِنَّ النَّاسَ یَسْتَغْنُونَ إِذَا عُدِلَ بَیْنَهُم … ؛[4] مردمان بی‌نیاز می‌شوند آن‌گاه که عدالت، بینشان حکمفرما باشد.

روی همین اصل، در دولت عدل مهدوی، فقر ریشه‌کن خواهد شد و بی‌نیازی تمام جامعه را فرا خواهد گرفت و خداوند برکاتش را بر مردم فرو خواهد فرستاد.

پیامبر صل الله علیه و آله و سلم در این باره می‌فرماید:

در زمان مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف … مال همی خرمن شود هرکس نزد مهدی آید و بگوید: «به من مالی ده «مهدی بی‌درنگ بگوید: «بگیر».[5]
قطعاً تمام این بخشش‌های حضرت، نتیجة مساوات و عدلی است که او برقرار خواهد کرد و در نهایت، منجر به رفع فقر و بی‌نیازی در جامعه می‌شود.

اللَّهُمَّ أَشْبِعْ کُلَّ جَائِع

«خدایا! هر گرسنه را سیر کن»

اگر او بیاید، گرسنگان، طعم تلخ گرسنگی را فراموش خواهند کرد و بینوایان، به نوایی می‌رسند و طعم غذا را به آنان می‌چشاند. امام صادق علیه السلام در این باره می‌فرماید:

یلعق المساکین الزّبد…؛[6]
به بینوایان، طعم کره را می‌چشاند.

در عصری که ثروت، از دست طبقة خاص (ثروت اندوزان و غارتگران اموال عمومی) خارج شود و ثروت‌های جامعه در مسیر نیازهای عمومی آن مصرف شود، آیا می‌توان تصور کرد فردی گرسنه بماند؟ اگر جامعه به این مرحله از عدالت و کمال برسد، قطعاً نه گرسنه‌ای خواهد ماند، نه یک فرد نیازمند به صدقات.

ٍ اللَّهُمَّ اکْسُ کُلَّ عُرْیَان

خدایا برهنگان را بپوشان.

در دولتی کریمانه که رهبری بخشنده چون مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف داشته باشد، برهنگی از دامان جامعه رخت خواهد بست؛ زیرا:

المهدی سمح بالمال؛[7]
مهدی، بخشنده‌ای است که مال را به وفور می‌بخشد.

یکون عطاؤه هنیئاً؛[8] عطایش گوارا می‌باشد.

اللَّهُمَّ اقْضِ دَیْنَ کُلِّ مَدِین

«خداوندا! دین هر مدیونی را ادا کن».

او قرض مقروضان را ادا خواهد نمود و دین همة بدهکاران را ادا خواهد کرد. آن‌روز که او بیاید، بدهکاری نمی‌ماند مگر این‌که آن حضرت بدهی او را پرداخت می کتد تا آن‌جا که حتی اگر کسی کشته شود نیز بدهی‌اش را پرداخت خواهد کرد. امیر مؤمنان، علی علیه السلام در این باره می‌فرماید:

]در آن روز[ بدهکاری نمی‌ماند، مگر این‌که بدهی او پرداخت شود ]به‌وسیله حضرت[ مظلمه و حقی بر گردن کسی نمی‌ماند، جز این‌که به صاحب حق باز گردانده می‌شود. کسی کشته نمی‌شود، مگر این‌که دیة او را می‌پردازد و هیچ کسی به قتل نمی‌رسد، مگر این‌که بدهی‌های او را می‌پردازد و خانواده‌اش را چون دیگر افراد اداره می‌کند ] و نام خانواده‌اش را در بخش عطایا مقرر می‌نماید.[

اللَّهُمَّ فَرِّجْ عَنْ کُلِّ مَکْرُوب

«خدایا! هر گرفتاری را گشایش عطا کن»

او است که با عنایت خداوند قادر متعال، غم و اندوه را از دل‌های شیعیان رفع، و بلایا و گرفتاری‌ها را از جامعه- خصوصاً شیعیانش- دفع می‌کند. پیامبر اکرم صل الله علیه و آله و سلم در این زمینه می‌فرماید:

یفرّج اللّه بالمهدیّ عن الامّه؛[9]
خداوند، به‌وسیله مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف از امت رفع گرفتاری می‌کند.

و در حدیث دیگری از آن حضرت نقل شده است:

به دست او ]مهدی[ خداوند، روزگار آزمندی و سختی و فشار را به سر می‌آورد.[10]
امام صادق علیه السلام نیز در این بارة می‌فرماید:

او برطرف کنندة رنج‌ها و اندوه‌ها از شیعیان است، بعد از اندوهی سخت و بلایی طولانی و ستمی جانکاه. خوشا به حال آنان‌که آن زمان را درک کنند! [11]
خود آن حضرت عجل الله تعالی فرجه الشریف می‌فرماید:

انا خاتم الاوصیاء و بی یدفع الله عن اهلی و شیعتی؛[12] من خاتم اوصیا هستم. خداوند، به‌وسیلة من، بلاها و گرفتاری‌ها را از خاندان و شیعیانم دفع می‌کند.

اللَّهُمَّ فُکَّ کُلَّ أَسِیر

«خدایا! همة اسیران را آزاد فرما»

او است عدل منتظر که همة اسیران در بند، به دست او از قید اسارت آزاد می‌شوند و از همة گرفتاران، رفع گرفتاری می‌شود و هر تبعیدی و اسیر دور از وطن و خانواده، به آغوش میهن خویش و کانون گرم خانواده‌اش باز می‌گردد و حلاوت زندگی در پرتو عدل را در می‌یابد.

رسول گرامی اسلام صل الله علیه و آله و سلم از این مطلب خبر داده و فرمود:

خداوند، مردی از بهترین فرزندان و پاک‌ترین عترت من بر می‌انگیزد که سراپا عدل و برکت و پاکی است که… به وسیلة او همة اسیران اسلامی را هر کجا باشند، آزاد می‌سازد.[13]
اللَّهُمَّ أَصْلِحْ کُلَّ فَاسِدٍ مِنْ أُمُورِ الْمُسْلِمِین

«خداوندا! همة مفاسد امور مسلمین را اصلاح فرما».

با دست الهی آن مصلح کل، هر فساد و مفسدی از جامعه ریشه کن و بساط ظلم و ستم و بی‌عدالتی از جامعه برچیده خواهد شد. خداوند، به وسیلة او آتش فتنه‌ها را خاموش و عدالت و امنیت را بر تمام دنیا حاکم خواهد کرد. پیامبر اکرم صل الله علیه و آله و سلممی‌فرماید:

لیصلح الأمة بعد فسادها؛[14]
خداوند، ]به وسیلة حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف [ این امت را پس از آن‌که تباه شده‌اند، اصلاح می‌کند.

اللَّهُمَّ اشْفِ کُلَّ مَرِیض

«خداوندا! به همه بیماران شفا عنایت کن»

چون در روزگار حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف رشد علمی و فرهنگی در جامعه به اوج و تکامل می‌رسد و بهداشت و درمان در حد مطلوب آن وجود دارد، بیماری‌ها کاهش یافته و تعداد اندکی از مردم به بیماری دچار می‌شوند. افزون بر این‌که بسیاری از بیماران غیرقابل درمان با مدد الهی به دست آن حضرت بهبود می‌یابند؛ پس به جرأت می‌توان گفت در حکومت اوست که همة بیماران بهبود می‌یابند. امام حسین علیه السلام در این باره می‌فرماید:

و لایبقی علی وجه الأرض أعمی ولا مقعد ولا مبتلی الّا کشف الله عنه بلاءه بنا؛[15]
هیچ نابینا، زمین‌گیر و دردمندی بر روی زمین نمی‌ماند، مگر آن‌که خداوند، درد او را به وسیلة ما برطرف می‌سازد.

اللَّهُمَّ غَیِّرْ سُوءَ حَالِنَا بِحُسْنِ حَالِک

«خدایا! بد حالی ما را به نیکویی حال خودت تغییر ده»

چه روزی بدحالی‌ها به خوشحالی تبدیل خواهد شد؟ این سؤالی است که بسیاری از افراد، دنبال پاسخ آن هستند؛ ولی با رجوع به فطرت خدایی انسان، به این پاسخ خواهیم رسید. آن روزی بد حالی‌ها به خوشحالی مبدّل خواهد شد که ظلم و ستم، حرص و طمع، بغض و کینه از جامعه رخت بر بندد و اختلافات مرتفع شود؛ روزی که استبداد و استعمار ریشه‌کن شود؛ روزی که فقر و فساد و بی‌عدالتی از دامن جامعه زدوده شود؛ روزی که عدل و داد سراسر جهان را فراگیرد؛ روزی که صفا و صمیمیت و امنیت و آرامش بر جامعه حاکم شود؛ روزی که ندای توحید، همة جهان را فراگیرد و روزی که حقوق انسان‌ها محترم شمرد شود؛ روزی که انسان‌ها در پرتو تربیت الهی به مرحله رشد و کمال و فرزانگی علمی و اخلاقی برسند و … همة این موارد و اصلاً تمام فضائل و کمالات، در دولت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف تجلی عینی پیدا خواهد کرد.

إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ

«خداوندا! تو بر هر چیز توانایی».

در آخرین فراز این دعای شریف، میهمانان خدا با اعتراف به قدرت لایزال الهی می‌گویند: «تو بر هر امر، قادر و توانایی» و ظهور موفور السرور آخرین حجت الهی، یوسف زهرا علیها السلام نیز به دست تو است.

مولود خجستة نیمة این ماه مبارک، امام حسن مجتبی علیه السلام نیز می‌فرماید:

پس خداوند با قدرت خود، او را در صورت جوانی که کمتر از چهل سال دارد، ظاهر می‌سازد، تا بدانند که خداوند بر هر کاری توانا است.[16]
آری؛ کنار رفتن پردة غیبت و ظاهرشدن آخرین ذخیرة الهی و آخرین خورشید عالمتاب آسمان ولایت و امامت به اذن و ارادة او است.[17] دعاهای ما نیز بی‌تأثیر نبوده و نیست؛ همان طور که خود آن وجود نازنین ما را به دعا برای تعجیل فرجش امر کرده است:

أَکْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِیلِ الْفَرَج ؛[18]
برای تعجیل فرج بسیار دعا کنید و خود حضرت نیز برای فرج دعا می‌کند.

محمد بن عثمان عمری، دومین سفیر آن حضرت نقل می‌کند:

آن حضرت را برای آخرین بار، در مکه کنار خانة خدا دیدم که دست به دعا برداشته و عرضه می‌دارد: «اللَّهُمَّ أَنْجِزْ لِی مَا وَعَدْتَنِی ؛[19] بار خدایا! آنچه به من وعده کرده‌ای، انجام ده».

لذا بر دلدادگان آن مهر تابان و آن پیدای پنهان، لازم است در این ماه بزرگ و ماه قبول دعاها، همواره بر این دعای شریف «اللهم کن لولیک الحجة ابن الحسن… » اصرار بورزند و ظهور حضرتش را خالصانه از خداوند متعال بخواهند