مدیریت به شیوه خرد جمعی

عصراسلام: عموم دیپلمات‌های ارشد کشور ما اساسا سخنانی می گفتند که اعتقادی به درست بودن آن نداشتند! یعنی مصاحبه‌هایی که قرار بود منتشر شود فرد مصاحبه شونده چیزی می‌گفت که اگر یقین می‌کرد انتشاری در کار نیست چیز دیگری و حتی متضاد آن را می‌گفت؛ حتی اگر چالش‌های عقلانی زیاد می شد طرف درخواست توقف ضبط را می داد و شرحی خلاف اظهارات اولیه می‌داد تا حداقل در مقابل فرد مصاحبه کننده شعور و درک شخصی‌اش زیر سوال نرود!

فایل های صوتی افشا شده و غلط کردم بعدش حکایت همین رویه است!

سیستم‌های سالم و کارآمد بر اساس آموزش‌های حرفه‌ای کارشناسان مدیران خود را بر می‌گزیند و همین بدنه از پایین‌ترین سطح امور کارشناسی را انجام داده و در هر مرحله این نظرات منسجم‌تر با سایر منافع کشور مقایسه و جمع بندی شده و نهایتا برآیند آن توسط عالی‌ترین مقامات کشور اعلام می‌شود. در حالی که ما شاهد ورود رابطه سالارِ افراد به بدنه کارشناسی کشور هستیم که رقابتی شدید در چاپلوسی سران خود را دارند! 

در واقع در اینجا شاهدیم نفر ارشد چیزی فرمایش می فرمایند و سایرین برای آنکه خود را نزدیک تر به آن نظریه اعلام کنند رقابت و زیر آب زنی کرده تا به قدرت دست یابند! در این فضا افرادی که حاضر به چاپلوسی نیستند و اهل کتمان نظر خود هم نیستند به فرض ورود به سیستم حاشیه نشین و نهایتا حذف خواهند شد!

نتیجتا شاهد آن خواهیم بود چنانچه سیاست غلطی ابلاغ شود هیچ کدام جرئت و شخصیت تذکر این خطا را ندارد و حتی با وجود علم به غلط بودن آن مبلغ و مروج آن می شوند! نتیجتا کشور از مدیریت به شیوه خرد جمعی محروم می‌شود! و در عوض شاهد رشد سیستماتیک ریا و نفاق خواهیم بود!

محمد رحمانی