قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۷/۰۷/۰۹
–
۳۴۵۴ بازدید
هفته ی بعد، مراسم عقد من هست. من و مادرم اضطراب داریم چون اولین ازدواج در خانه ی ما است و تجربه ی خاصی نداریم. اگر ممکن است کمی درباره ی مراسم عقد توضیح دهید.
خواهر محترم؛ شما در آستانه ی یکی از شیرین ترین لحظه های زندگی تان هستید. خوب است بدانید حدی از اضطراب در موقعیت های حساس، مفید است ضمن این که این اضطراب در موقعیت هایی مثل موقعیتی که شما و مادرتان در آن قرار دارید، تا حدی کاملاً طبیعی است. حتی افرادی که برای چندمین بار ازدواج را در خانواده شان تجربه می کنند، همچنان طعم این نگرانی را می چشند. معمولی دانستن این پدیده، به کنترل آن کمک می کند.
دانشجوی گرامی؛ همان گونه که می دانید، مراسم عقد، برای هر دختر و پسری نقطه ی آغاز یک دوران شیرین و پُر از اتفاق های خوب است؛ از قرارهای دونفره در زیارتگاه، پارک، سینما، تئاتر، نمایشگاه، گالری، رستوران، کافی شاپ و منزل دوستان و فامیل تا هدیه ها، پیامک ها و تلفن هایی که پایانی ندارند. زوج جوان در این مراسم به دیگران اعلام می کنند که عاشق هم شده اند و چندوقت دیگر ازدواج شان را جشن خواهند گرفت.
در بیشتر اقوام و شهرهای ایرانی مراسم نامزدی یا عقد را خانواده دختر خانم برگزار می کنند و تمام مخارج آن را هم بر عهده می گیرند و آقا داماد و خانواده او با کیک و گل به مراسم می روند. در برخی شهرها مراسم در خانه عروس برگزار می شود، اما میوه و شام مراسم را خانواده ی داماد تهیه می کنند و به خانه ی دختر خانم می آورند. بعضی قومیت ها هم رسم دارند که خانواده ی عروس و داماد هرکدام برای فامیل خودشان یک مراسم نامزدی یا عقد ترتیب می دهند. درباره ی تمام این موارد باید در مجلس بله برون توافق کنید و مسؤولیت های توافقی را به گردن بگیرید.
تاریخ مراسم نیز معمولاً در مجلس بله برون تعیین شده است که اغلب یکی از اعیاد مذهبی یا تعطیلات آخر هفته است[ گاهی این مراسم به دلیل فوت برخی اطرافیان، به تأخیرهای مکرر می افتد. تأخیر انداختن مراسم به خاطر فوت افراد شرعاً واجب یا مستحب نیست، اما احترام به بعضی رسوم عُرفی و تجلیل از افراد مؤمن اشکالی ندارد، به شرطی که این احترام جنبه افراطی و گاه خرافی به خود نگیرد و اهداف ازدواج خدشه نبیند. به عبارت دیگر باید مراقب عواطف و نیازهای دختر و پسر جوان نیز بود. گاهی ممکن است مجبور شویم مراسم را در ماه محرم نیز برگزار کنیم. در این مورد نیز به خودی خود، اشکالی نیست اگر احترام این ماه، در نحوه برگزاری مراسم عقد، پاس داشته شود. ]. برخی خانواده ها تاریخ عقد را به زمانی موکول می کنند که تکلیف درس، کار و مسکن دختر خانم و آقا پسر معلوم شده باشد. برخی خانواده ها هم بعد از آشنایی اولیه ملزم می دانند که دختر و پسر به عنوان نامزد یا عقدشده به فامیل و آشنایان معرفی شوند. برخی خانواده ها به دلایلی (مثلاً جاری نمودن خطبه ی عقد نزد یک شخصیت خاص یا دور نگه داشتن زندگی جدید از برخی بدخواهی ها یا …) مراسم خطبه ی اصلی را از مراسم مهمانی عقد جدا می کنند.
خانواده ای که برگزاری مراسم را بر عهده می گیرد باید دقیقاً بداند برای این مراسم چه قدر می تواند خرج کند و بهتر است بی رودربایستی، در این مورد با طرف مقابل صحبت کنید تا دل خوری یا کدورتی ایجاد نشود. مقایسه ی کیفیت و کمّیت برگزاری مراسم ها (بله برون، عقد و عروسی) خطایی است که لازم است زوج های جوان و خانواده هایشان، از آن اجتناب کنند. یک راه این است که دختر و پسر بودجه ای که دارند را روی هم بگذارند و آن را بین جهیزیه، مسکن، مراسم عقد و جشن عروسی تقسیم کنند و هرکس، جوابگوی محکم ایرادگیرها و اشکال تراشی های اطرافیان خود باشد. برنامه ریزی دقیق، همدلی و حمایت زوجین و خانواده ها از یکدیگر، آرامش و نشاط خوبی به زندگی نوپا خواهد داد.
در هنگام خرید عقد، کاملاً با یکدیگر هماهنگ باشید؛ زیرا تنها در این صورت است که اختلافی پیش نخواهد آمد. اگر هم در موردی تردید داشتید، به جای خانواده ی خود، به آهستگی از همسرتان سؤال کنید. بدین ترتیب کسی گله مند نخواهد بود.
مراسم عقد می تواند پای سفره ی عقد در دفترخانه یا باغ، منزل یا تالار انجام شود. بسته به بودجه و تعداد مهمانی که برای مراسم تان دعوت کرده اید باید محلی مناسب را برای مراسم در نظر بگیرید. اگر قرار به برگزاری مراسم باشد، اغلب سعی می شود حداقل، بزرگان فامیل و فامیل درجه 1و2، حضور داشته باشند. انتخاب مناسب، انتخابی نیست که حاصل چشم و هم چشمی یا توجه به حرف های بعدی فامیل و دوستان باشد. می توانید بی خیال حرف های غیرمنطقی دیگران باشید و صرفه جویی کنید و در عوض، در بخش های کاربردی و ماندگارتری (مثل وسایل منزل، اجاره یا خرید منزل، قرض و قسط کمتر) هزینه کنید یا به دنبال جلب نظر دیگران، مراسم را سنگین و چشم پُر کن بگیرید و پیامدهای مالی و روانی آن را به جان بخرید. البته این به معنای عبور بی چون و چرا از آرزوهای قدیمی نیست. مثلاً در مورد دختر یا پسری که همیشه دوست داشته، مراسم عقدی، جدای از مراسم عروسی داشته باشد، روا نیست والدین اصرار به حذف مراسم عقد یا تلفیق آن با عروسی داشته باشند. برگزاری آن در اندازه ی محدود و در حد توان، نشاط بیشتر زوج های جوان برای ادامه ی این رابطه ی نوپا را درپی خواهد داشت.
آیا کارت دعوت هم نیاز داریم؟ معمول نیست و ضرورتی ندارد کارت بخرید زیرا بسیاری از خانواده ها مهمان های نامزدی را تلفنی دعوت می کنند. اما اگر بودجه تان اجازه می دهد و مراسم تان هم نسبتاً مفصل است می توانید کارتی زیبا را سفارش دهید.
داشتن یادگاری های تصویری از این مراسم، یک خواسته ی منطقی است، هرچند داشتن یک عکاس و فیلم بردار حرفه ای ممکن است بر هزینه های شما بیافزاید. برخی برای تهیه ی چند عکس به آتلیه می روند و فیلم برداری را برعهده ی جوانان فامیل می گذارند. لازم است آتلیه، عکاس و فیلمبردار را از افراد امین انتخاب کنید تا نسبت به رعایت امانت و حریم های شرعی نسبت به این تصاویر، مطمئن باشید.
آرایش عروس نیز در این مراسم سبک تر از مراسم عروسی است، لذا اغلب نیازی به حضور رسمی عروس و اطرافیان او در سالن آرایش نیست.
مراقبت از حدود شرعی درباره ی موسیقی و محرم و نامحرم و… در مراسم، باعث می شود آغاز شیرین ترین اتفاق و ماندگارترین رابطه ی زندگی تان همراه با نافرمانی خدا نباشد. توجه کنید که «یک شب، هزار شب نمی شود»، مجوز قابل قبولی برای عبور از مرزهای الهی نیست. برخی نیز خرج های عجیب و غریبی می کنند؛ انواع شیرینی ها و تنقلات، غذاهای متعدد، فضاهای بسیار مجلّل و… البته «دارایی است و برازندگی!» اما برخی بدون دارایی، دنبال برازندگی هستند! این دسته تا مدت ها باید قسط و قرض این خودنمایی را ادا کنند. حاصل این رفتار نیز چیزی جز اسراف نیست در حالی که کم نیستند افرادی که محتاج به بخش کوچکی از این نعمت ها هستند و یک دعای خیر آن ها، برکات مادی و معنوی زیادی برای انفاق کنندگان در پی خواهد داشت.
این نکته نیز خاطرتان باشد که تصمیم گیرندگان اصلی این مراسم، والدین و بزرگترها هستند. پس بهتر است وارد ریز جزئیات نشوید و متواضعانه بپذیرید. البته ممکن است پیشنهادهای جذابی هم داشته باشید یا سلیقه های خود یا نامزدتان را نیز گوشزد کنید یا مخالفت خود را با امری حرام یا خرافه اعلام کنید. اشکالی ندارد، به شرطی که مؤدبانه و محترمانه انجام گیرد.
دانشجوی گرامی؛ همان گونه که می دانید، مراسم عقد، برای هر دختر و پسری نقطه ی آغاز یک دوران شیرین و پُر از اتفاق های خوب است؛ از قرارهای دونفره در زیارتگاه، پارک، سینما، تئاتر، نمایشگاه، گالری، رستوران، کافی شاپ و منزل دوستان و فامیل تا هدیه ها، پیامک ها و تلفن هایی که پایانی ندارند. زوج جوان در این مراسم به دیگران اعلام می کنند که عاشق هم شده اند و چندوقت دیگر ازدواج شان را جشن خواهند گرفت.
در بیشتر اقوام و شهرهای ایرانی مراسم نامزدی یا عقد را خانواده دختر خانم برگزار می کنند و تمام مخارج آن را هم بر عهده می گیرند و آقا داماد و خانواده او با کیک و گل به مراسم می روند. در برخی شهرها مراسم در خانه عروس برگزار می شود، اما میوه و شام مراسم را خانواده ی داماد تهیه می کنند و به خانه ی دختر خانم می آورند. بعضی قومیت ها هم رسم دارند که خانواده ی عروس و داماد هرکدام برای فامیل خودشان یک مراسم نامزدی یا عقد ترتیب می دهند. درباره ی تمام این موارد باید در مجلس بله برون توافق کنید و مسؤولیت های توافقی را به گردن بگیرید.
تاریخ مراسم نیز معمولاً در مجلس بله برون تعیین شده است که اغلب یکی از اعیاد مذهبی یا تعطیلات آخر هفته است[ گاهی این مراسم به دلیل فوت برخی اطرافیان، به تأخیرهای مکرر می افتد. تأخیر انداختن مراسم به خاطر فوت افراد شرعاً واجب یا مستحب نیست، اما احترام به بعضی رسوم عُرفی و تجلیل از افراد مؤمن اشکالی ندارد، به شرطی که این احترام جنبه افراطی و گاه خرافی به خود نگیرد و اهداف ازدواج خدشه نبیند. به عبارت دیگر باید مراقب عواطف و نیازهای دختر و پسر جوان نیز بود. گاهی ممکن است مجبور شویم مراسم را در ماه محرم نیز برگزار کنیم. در این مورد نیز به خودی خود، اشکالی نیست اگر احترام این ماه، در نحوه برگزاری مراسم عقد، پاس داشته شود. ]. برخی خانواده ها تاریخ عقد را به زمانی موکول می کنند که تکلیف درس، کار و مسکن دختر خانم و آقا پسر معلوم شده باشد. برخی خانواده ها هم بعد از آشنایی اولیه ملزم می دانند که دختر و پسر به عنوان نامزد یا عقدشده به فامیل و آشنایان معرفی شوند. برخی خانواده ها به دلایلی (مثلاً جاری نمودن خطبه ی عقد نزد یک شخصیت خاص یا دور نگه داشتن زندگی جدید از برخی بدخواهی ها یا …) مراسم خطبه ی اصلی را از مراسم مهمانی عقد جدا می کنند.
خانواده ای که برگزاری مراسم را بر عهده می گیرد باید دقیقاً بداند برای این مراسم چه قدر می تواند خرج کند و بهتر است بی رودربایستی، در این مورد با طرف مقابل صحبت کنید تا دل خوری یا کدورتی ایجاد نشود. مقایسه ی کیفیت و کمّیت برگزاری مراسم ها (بله برون، عقد و عروسی) خطایی است که لازم است زوج های جوان و خانواده هایشان، از آن اجتناب کنند. یک راه این است که دختر و پسر بودجه ای که دارند را روی هم بگذارند و آن را بین جهیزیه، مسکن، مراسم عقد و جشن عروسی تقسیم کنند و هرکس، جوابگوی محکم ایرادگیرها و اشکال تراشی های اطرافیان خود باشد. برنامه ریزی دقیق، همدلی و حمایت زوجین و خانواده ها از یکدیگر، آرامش و نشاط خوبی به زندگی نوپا خواهد داد.
در هنگام خرید عقد، کاملاً با یکدیگر هماهنگ باشید؛ زیرا تنها در این صورت است که اختلافی پیش نخواهد آمد. اگر هم در موردی تردید داشتید، به جای خانواده ی خود، به آهستگی از همسرتان سؤال کنید. بدین ترتیب کسی گله مند نخواهد بود.
مراسم عقد می تواند پای سفره ی عقد در دفترخانه یا باغ، منزل یا تالار انجام شود. بسته به بودجه و تعداد مهمانی که برای مراسم تان دعوت کرده اید باید محلی مناسب را برای مراسم در نظر بگیرید. اگر قرار به برگزاری مراسم باشد، اغلب سعی می شود حداقل، بزرگان فامیل و فامیل درجه 1و2، حضور داشته باشند. انتخاب مناسب، انتخابی نیست که حاصل چشم و هم چشمی یا توجه به حرف های بعدی فامیل و دوستان باشد. می توانید بی خیال حرف های غیرمنطقی دیگران باشید و صرفه جویی کنید و در عوض، در بخش های کاربردی و ماندگارتری (مثل وسایل منزل، اجاره یا خرید منزل، قرض و قسط کمتر) هزینه کنید یا به دنبال جلب نظر دیگران، مراسم را سنگین و چشم پُر کن بگیرید و پیامدهای مالی و روانی آن را به جان بخرید. البته این به معنای عبور بی چون و چرا از آرزوهای قدیمی نیست. مثلاً در مورد دختر یا پسری که همیشه دوست داشته، مراسم عقدی، جدای از مراسم عروسی داشته باشد، روا نیست والدین اصرار به حذف مراسم عقد یا تلفیق آن با عروسی داشته باشند. برگزاری آن در اندازه ی محدود و در حد توان، نشاط بیشتر زوج های جوان برای ادامه ی این رابطه ی نوپا را درپی خواهد داشت.
آیا کارت دعوت هم نیاز داریم؟ معمول نیست و ضرورتی ندارد کارت بخرید زیرا بسیاری از خانواده ها مهمان های نامزدی را تلفنی دعوت می کنند. اما اگر بودجه تان اجازه می دهد و مراسم تان هم نسبتاً مفصل است می توانید کارتی زیبا را سفارش دهید.
داشتن یادگاری های تصویری از این مراسم، یک خواسته ی منطقی است، هرچند داشتن یک عکاس و فیلم بردار حرفه ای ممکن است بر هزینه های شما بیافزاید. برخی برای تهیه ی چند عکس به آتلیه می روند و فیلم برداری را برعهده ی جوانان فامیل می گذارند. لازم است آتلیه، عکاس و فیلمبردار را از افراد امین انتخاب کنید تا نسبت به رعایت امانت و حریم های شرعی نسبت به این تصاویر، مطمئن باشید.
آرایش عروس نیز در این مراسم سبک تر از مراسم عروسی است، لذا اغلب نیازی به حضور رسمی عروس و اطرافیان او در سالن آرایش نیست.
مراقبت از حدود شرعی درباره ی موسیقی و محرم و نامحرم و… در مراسم، باعث می شود آغاز شیرین ترین اتفاق و ماندگارترین رابطه ی زندگی تان همراه با نافرمانی خدا نباشد. توجه کنید که «یک شب، هزار شب نمی شود»، مجوز قابل قبولی برای عبور از مرزهای الهی نیست. برخی نیز خرج های عجیب و غریبی می کنند؛ انواع شیرینی ها و تنقلات، غذاهای متعدد، فضاهای بسیار مجلّل و… البته «دارایی است و برازندگی!» اما برخی بدون دارایی، دنبال برازندگی هستند! این دسته تا مدت ها باید قسط و قرض این خودنمایی را ادا کنند. حاصل این رفتار نیز چیزی جز اسراف نیست در حالی که کم نیستند افرادی که محتاج به بخش کوچکی از این نعمت ها هستند و یک دعای خیر آن ها، برکات مادی و معنوی زیادی برای انفاق کنندگان در پی خواهد داشت.
این نکته نیز خاطرتان باشد که تصمیم گیرندگان اصلی این مراسم، والدین و بزرگترها هستند. پس بهتر است وارد ریز جزئیات نشوید و متواضعانه بپذیرید. البته ممکن است پیشنهادهای جذابی هم داشته باشید یا سلیقه های خود یا نامزدتان را نیز گوشزد کنید یا مخالفت خود را با امری حرام یا خرافه اعلام کنید. اشکالی ندارد، به شرطی که مؤدبانه و محترمانه انجام گیرد.