فرارو- “روسلان” بیست و دو ساله بیش از دو برابر آن را برای بلیت خود پرداخت کرد. او میگوید: “من نمیخواهم در جنگ حضور داشته باشم. من تنها میخواهم یک زندگی عادی داشته باشم”.
به گزارش فرارو به نقل از اسپکتیتر، در محوطه بیرونی ساختمان فرودگاه ایروان هوا تاریک شده بود دهها پرواز از روسیه هنوز فرود نیامده بودند. گروههایی از مردان جوان بیست و سی ساله در اطراف ساختمان ترمینال میچرخیدند، چمدانها را روی چرخ دستیها چیده بودند، به تعویض ارز میپرداختند و در این باره صحبت میکردند که بعدا چه کاری انجام خواهند داد.
ارمنستان یکی از معدود کشورهایی است که روسها هنوز هم میتوانند به آنجا پرواز کنند، زیرا بسیاری از کشورهای غربی آسمان خود را به روی هواپیماهای روسی بسته اند. آنان برای پرواز به ایروان نیازی به دریافت ویزا ندارند.
یک مسافر خسته با چهار کیسه سنگین میگوید:”من تنها برای تعطیلات اینجا هستم همه چیز در مسکو خوب است”. مسافران دیگر بیشتر در مورد دلایل ترک روسیه صحبت میکنند.
هفته گذشته، “ولادیمیر پوتین” رئیس جمهور روسیه فرمان بسیج نیرو را امضا کرد که بر اساس آن دهها هزار شهروند عادی به ارتش فراخوانده میشوند و برای مبارزه با جنگ فاجعه بار فزاینده اش در اوکراین اعزام خواهند شد.
“یوری” ۲۸ سالهای که برای یک شرکت زیست فناوری پزشکی کار میکند میگوید:”بلیت ام را در لحظهای که صحبت پوتین تمام شد رزرو کردم. این برای من بیش از ۵۰۰ دلار هزینه به همراه داشت. با این وجود، من نمیتوانستم صبر کنم. من پیشتر اخطار خدمت اجباری سربازی را دریافت کرده بودم”.
“روسلان” بیست و دو ساله بیش از دو برابر آن را برای بلیت خود پرداخت کرد. او میگوید: “من نمیخواهم در جنگ حضور داشته باشم. من تنها میخواهم یک زندگی عادی داشته باشم”.
در ماه فوریه، هنگامی که پوتین چراغ سبز برای شروع حرکت تانکها را نشان داد این مشاور فناوری اطلاعات وسایل اش را جمع کرد و از ترس هرج و مرج اقتصادی به مقصد ایروان پرواز کرد.
با این وجود، با شنیدن اخباری در این باره که وضعیت در روسیه در حالت عادی پیش میرود پس از یک ماه در ایروان ماندن به روسیه بازگشت. او اکنون میگوید:”این بار فرق میکند. از زمان اعلام فراخوان بسیج عمومی حتی کسانی که از دولت روسیه حمایت میکردند نیز شوکه شده اند”.
در پایان هفته، جمعیت عظیمی در فرودگاههای سراسر روسیه دیده میشدند، زیرا افرادی که بالقوه واجد شرایط خدمت سربازی بودند تمام تلاش خود را برای اجتناب از اعزام به جبهه انجام میدادند.
صفهای طولانی در مرز با کشور همسایه گرجستان تشکیل شده و افراد مبتکری که با اسکوترهای برقی از طریق پستهای بازرسی در حال دور زدن ممنوعیت عبور عابران پیاده هستند دیده شده اند. با توجه به جنگی که دو کشور روسیه و گرجستان تنها ۱۴ سال پیش داشتند بسیاری به تازه واردان با دیده بی اعتمادی مینگرند و شاهد افزایش سرسام آور اجاره بهای خانهها در گرجستان به دلیل هجوم مسافران روس هستند.
استونی یکی از کشورهایی است که مرزهای خود را به روی روسهایی که قصد فرار دارند بسته است. “کایا کالاس” نخست وزیر آن کشور هفته گذشته گفت:”ما باید این بار را تحمل کنیم که منصفانه نیست. ما میبینیم که ماموران روس با ویزای توریستی وارد اتحادیه اروپا میشوند گردشگران روس را میبینیم که به پناهندگان اوکراینی حمله میکنند”.
فنلاند نیز اعلام کرده که قصد دارد مانع از ورود روسهایی شود که از خدمت اجباری فرار کرده اند. رسانه تحقیقاتی “مدوزا” گزارش داده که روسیه به زودی مرزهای خود را خواهد بست. به گفته یک منبع آگاه در حکومت پوتین پس از پایان همه پرسی ساختگی در شرق اوکراین در هفته جاری درگیری به عنوان حمله به خاک روسیه تعریف میشود و مردان در سن نظامی از چهارشنبه از خروج از روسیه منع خواهند شد.
البته این اقدامات مانع از تلاش مردان جوان برای اجتناب از گذراندن خدمت اجباری نمیشود. کلیپهای منتشر شده آنلاین نشان میدهند که به سربازان اسلحههای کلاشنیکف زنگ زده داده شده که به دلیل سالها ذخیره سازی نامناسب آسیب دیده اند و احتمالا قابل استفاده نیستند.
نیروهای مسلح مسکو که به دلیل فساد، روحیه و آموزش ضعیف تضعیف شدهاند به نظر میرسد که حتی برای تجهیز نیروهایی که از پیش در خط مقدم بوده اند نیز در تلاش هستند چه رسد به دهها هزار نفری که اکنون در راه میباشند.
بدتر از آن این که علیرغم آن که آنانی که فراخوانده شده اند دوره آموزشهای اولیه نظامی را از زمان سربازی یا خدمت ملی خود گذرانده اند برای یک جنگ مدرن علیه مدافعان اوکراینی که به خوبی آموزش دیده و با استفاده از تسلیحات ساخت غرب از نظر سخت افزاری مجهز شده اند آمادگی لازم را ندارند.
شانسی برای افزایش سرعت پیش روی نیروهای روس وجود ندارد. فیلمی منتشر شده در فضای مجازی گروهی از مردان را نشان میدهد که در ارتش در وضعیتی خسته به نظر میبرند و در حالت مستی به سر میبرند در مسیر رفتن به پایگاههای شان روی زمین میافتند. در این فیلم یکی از جوانان که براساس فراخوان بسیج اعزام شده میپرسد:”چرا به آنجا میرویم”؟ و همراه اش میگوید:”لعنت به آنان”.
این وضعیت فعلی بسیج نیروهای روسیه است. در حال حاضر در مزارع ایستاده اند، مست میشوند و پرسشهایی از این قبیل میپرسند:”ما برای چه میرویم؟ کجا میرویم؟ ” برای کسانی که نمیتوانند از کشور خارج شوند و نمیخواهند برای پوتین بمیرند یک جایگزین دیگر باقی میماند.
در حالی که اعتراضات از روزهای آغازین جنگ با خشونت سرکوب شده ناآرامیهای تقریبا بی سابقهای به دنبال تصمیم به خدمت سربازی از مردم عادی روسیه آغاز شده است. در داغستان، جمهوری با اکثریت جمعیت مسلمان در جنوب روسیه تظاهرکنندگان با نیروهای پلیس درگیر شدند و شعار “نه به جنگ” را سر میدادند.
در برخی از روستاها مردم محلی اتوبوسهایی را که برای جمع آوری سربازان اعزام شده بودند مسدود کرده اند. دور از مسکو، این جوامع احساس میکنند که بیش از سهم خود در درگیری خون ریخته اند. در چچن اولین اعتراضات در طول ۱۵ سال گذشته در روزهای گذشته رخ داده است مقامهای دولتی طرح هرگونه بسیج بیشتر نیرو در آن منطقه را رد کرده اند که آشکارا موضعی ناشی از ترس از دست دادن کننرل اوضاع است.
“روسلان زینین” جوان ۲۵ سالهای که در سیبری بسیج شده بود ظاهرا تصمیم گرفت زندگی در پشت میلههای زندان را بر مرگ در خط مقدم ترجیح داده شود. او چهار بار به سوی افسر مسئول سربازگیری از فاصله نزدیک شلیک کرد.
برای دهه ها، بخش اصلی پیشنهاد پوتین به مردم روسیه این بود که اگر شهروندان عادی روس از سیاست دور بمانند و دست او را برای اداره امور کشور باز بگذارند قادر خواهند بود از یک زندگی باثبات و به طور فزایندهای مرفه برخوردار شوند. با این وجود، اکنون او با نزدیک کردن پیامدهای جنگ به خانه (روسیه) این قرارداد را نقض کرده است.
او نیروهایی را که از روزهای پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به ندرت دیده شده بودند آزاد کرده باشد. “واسیلی” ۲۶ ساله هنگام پیاده شدن از هواپیما در ایروان میگوید:”من دوست ندارم در مورد سیاست صحبت کنم، اما من میدانم که آن چه اکنون رخ میدهد کاملا به هم ریخته است”.