۱۳۹۷/۰۷/۰۹
–
۶۴۴ بازدید
افکار آزاردهنده ای دارم. در ابتدا عاشق نامزدم بودم اما راستش را بخواهید الآن احساس می کنم در انتخابم اشتباه کرده ام. گاهی به خودم می گویم چه طور نقص ها و عدم تناسب ها را ندیدی؟! به هم کلاسی هایم که نگاه می کنم، می فهمم که می توانستم انتخاب بهتری داشته باشم! به من بگویید چه شد که گرفتار این فکرها و احساس ها شدم؟
دل آرامی که داری، دل در او بند
دگر چشم از همـه عالـم، فرو بنـد[ سعدی.]
برادر محترم؛ این نکته ی قابل تحسین است که به دنبال سرکوب خود نیستید و در تلاطم این افکار آزاردهنده، مشورت را از یاد نبردید. مطالبی که در پیش دارید، تلاش دارند تا شما را به تأملی عمیق تر و واقعی تر ببرند.
از آسیب هایی که می تواند روابط اجتماعی، به ویژه رابطه ی همسری را مورد تهدید قرار دهد، مقایسه ی همسران است. همان گونه که خود شما هم مطرح کردید، از این که نامزدتان را با بقیه مقایسه می کنید، احساس نامطلوبی داشته و با خود می اندیشید که آخر چه طور نمی توانید جلوی خود را بگیرید و کسی را که خودتان با علاقه و منطق، انتخاب کرده اید، با دیگران مقایسه نکنید تا باعث آزار خود و او نشوید؟
واقعیت این است که وقتی به جای تمرکز بر داشته های خود، چشم به دیگران و زندگی آن ها می دوزیم، و به حال کمبودهای مادی خود افسوس می خوریم، روی خوشی در زندگی خود نمی بینیم. کسی که بنای زندگی خود را بر اساس اصل مقایسه گری[ comparing.] قرار دهد، همیشه در ناراحتی و عدم رضایت به سر می برد. انسان مقایسه گر هر مقدار هم از نعمت های دنیوی برخوردار باشد، باز هم چشمش به نعمت هایی است که در دست دیگران بوده و از آن بی نصیب است، بر همین حساب است که مقایسه گری، چیزی جز ناسپاسی و ناشکیبایی برای انسان فراهم نخواهد کرد!
مقایسه ی نامزدتان با دیگران می تواند شکل های مختلفی داشته باشد مانند؛ مقایسه ی وضعیت ظاهری (مثل چهره، قد، وزن، رنگ پوست و چشم)، طرز تفکر، خصوصیات رفتاری، وضعیت مالی، شغلی، خانوادگی، تحصیلی و… گاهی این مقایسه ها به صورت مستقیم صورت می پذیرد. مثلاً خانم علاقه ی زیادی به گُل دارد و آقا، به دلیل تفاوت روحیه یا مشغله ی زیاد، فقط گاهی برای او گل می آورد. یکبار که به اتفاق یکی از دوستان خانوادگی شان و همسرش (که آن ها نیز در دوره ی نامزدی هستند) به رستوران می روند. زن، وقتی همسر دوستش را می بیند که برخلاف همسر خودش، برای نامزدش گل آورده، ناراحت شده و می گوید: «از شوهر فلانی یاد بگیر، سر همه ی قرارها براش گل میاره. خوش به حال فلانی …! ».
به عنوان مثالی دیگر، پسری را تصور کنید که نامزدش دانشجوست و در حال آماده شدن برای امتحانات ترم. پسر توقع دارد همانند ماه ها و هفته های قبل، همراهی نامزدش را در مهمانی های دوستانه و فامیلی یا مسافرت های کوتاه داشته باشد. محدودیت فعلی دختر در اجابت این گونه همراهی ها، پسر را دلخور می کند که «نامزد دوستم همه جا با شوهرشه. اما تو چی؟! یه مهمونی هم نمی رسیم با هم بریم …!».
در شکلی دیگر، این مقایسه به صورت غیرمستقیم انجام می شود. پسری را تصور کنید که نزد نامزدش، مدام از اخلاق و رفتار و گفتار منشی دفترش و یا یکی از همکاران غیرهمجنسش تعریف می کند. شاید او از این تعاریف قصدی نداشته باشد، اما دختر با شنیدن و دیدن این رفتار عاطفه اش شکسته شده و نوعی بدبینی نسبت به نامزد در ذهنش ایجاد می شود. مثال دیگر این که دختری مدام از اخلاق و رفتار یکی از مردهای اقوام یا ویژگی های خواستگاران قبلی تعریف می کند. او نیز اگر قصدی نداشته باشد، باید بداند که نامزدش با شنیدن این نوع گفتارها اقتدارش ضربه خورده و سرخورده و بداخلاق خواهد شد.
در ادامه راهکارهایی را در عبور از این مسأله تقدیم تان می کنیم:
بد نیست بدانید کمی (فقط کمی) تردید در انتخاب همسر بعد از عقد، طبیعی است و این تردید نیز اغلب مقایسه ی نامزد با دیگران را همراه دارد. با توجه به این مسأله، لازم نیست خیلی احساس گناه کرده و تصور کنید انسان بدی هستید؛ هر چند قطعاً این نکته نمی تواند بهانه ای برای ادامه این رفتار یا به دنبال پاسخ در دیگران باشد.
سعى کنید، ارزش هاى حقیقى را در وجود خود زنده کنید و آن ها را معیار قرار دهید. به جاى بلند پروازى، وضع موجود خود را در نظر بگیرید.
در این گونه موارد به دختران و پسران جوانی که دوران عقد را طی می کنند باید گفت این مسأله ای است که باید در هنگام انتخاب همسرتان و قبل از عقد به آن توجه می کردید. شما او را با همین شرایط پذیرفته اید، پس به جای عیب جویی از ظاهر او به زیبایی های دیگر بسیاری که دارد توجه کنید.
تلاش کنید بر خودآگاهی تان بیفزایید تا هویت قوی تری داشته باشید. بدین ترتیب معیارهای سنجش شما، ثابت، کارآمد و درونی تر خواهد بود و ناخودآگاه احساس می کنید که رفتار و حرف دیگران، تأثیر ناخواسته ای بر شما نخواهد داشت.
بهتر است از ارتباط با افرادى که اهل تظاهر و جلوه گری عاطفی، فکری، رفتاری، شغلی، مالی و… هستند و در شما یا نامزدتان نوعی احساس حقارت، حرص و طمع ایجاد مى کنند، اجتناب کنید.
همواره در امور دنیوی، به زیر دست خود نگاه کنید و در مسائل معنوی و مذهبی، به بالا دست تان، تا امیدوار و با نشاط باشید.
نعمت هایی که دارید (امنیـت، آرامش، سلامتـی، همسر خــوب، دیــن، ولایت پذیری، روزی حلال و…) را به یاد آورید، نعمت هایی که شما را از بلایای حقیقی این عالم به سلامت، عبور خواهد داد و آخرتی لذت بخش را برای تان خواهد ساخت. به آن ها افتخار کنید و شکرگزار خدا باشید.
شناخت خود از خدا، انسان، آفرینش و معاد را افزایش دهید تا این دید کلی و بلند، شما را از ناهمواری های زندگی خود و دیگران، جدا کند.
اگر به صورت دائمی ایرادها و اشتباه های نامزدتان به نظر شما می آید و همین باعث می شود علاوه بر احساس نارضایتی، دست به مقایسه بزنید، می توانید لیستی از ویژگی های مثبت نامزدتان را در ذهن یا برگه ای ثبت کنید و هر روز موردی به آن بیفزایید. داشتن چنین فهرستی و مراجعه گاه گاه به آن، می تواند موجب افزایش رضایت در شما و کاهش این رفتار مُخرّب شود. مهم نیست این ویژگی ها چه قدر کلی یا عمیق اند، از جزئی ترین ها هم نگذرید.
خداوند در قرآن کریم می فرماید: «با همسران خویش به نیکی و شایستگی رفتار کنید، پس اگر چیزی در آنان شما را ناخوشایند بود چه بسا اموری که ناخوش دارید حال آن که خداوند در آن، خیر فراوان قرار داده است»[ «وَ عَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ فَإِنْ کَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَى أَنْ تَکْرَهُواْ شَیْئاً وَ یَجْعَلَ اللَّهُ فِیهِ خَیْراً کَثِیراً» (نساء (4)، آیه19).]. شاید برخی ویژگی های نامزدتان، در معیار شما ناخوشایند باشد و در معیاری واقعی تر، به سود دنیا و آخرت تان.
پژوهش ها نشان می دهد که زیبایی همسرانی که از شخصیت نسبتاً سالمی برخوردارند، با گذشت مدتی از ازدواج، تأثیر کمتری نسبت به شخصیت طرفین ایفا می کند. یعنی همسران جوان به سرعت از معیارهای ظاهری عبور خواهند کرد و درگیر معیارهای شخصیتی خواهند شد.
دختران و پسران جوان بهتر است توجه داشته باشند که رفتارهایی که از نظر آن ها ناپسند است از طریق مقایسه ی همسر با دیگران برطرف نمی گردد. بلکه باید با تقویت ویژگی های مثبت همسر خود و تشویق او، وجود او را از رفتارهای مثبت و شایسته پُر کنند تا دیگر جایی برای انجام اعمال نامناسب باقی نماند.
کوچکی و بزرگی این رفتارهایی که تشوق می کنید مهم نیست: «امروز چه پیراهن خوشگلی پوشیدی»، «به داشتن همسری مؤمن مثل تو افتخار می کنم»، «از این که امروز سر وقت اومدی، ممنونم» و…
با واقع بینی، بنشینید و رابطه ی خود را مرور کنید؛ نقاط قوت و ضعف، امکانات و محدودیت ها و البته استعدادها. تلاش کنید با کمک امکانات، استعدادها و نقاط قوت رابطه، از نقاط ضعف کم کنید. برای محدودیت هایی که در اختیار شما نیست، غصه نخورید. به این ترتیب شما می توانید سطح خواسته ها و انتظارات تان را با شرایط حاضر متعادل کنید تا از نگرانی های تان کاسته گردد.
نکته ی قابل تأکید این که، زندگی شما منحصر به خود شماست. نباید اجازه بدهید نظر و رفتار اطرافیان و شرایط آن ها بر زندگی مشترک شما اثر منفی بگذارد.
اگر کمی با خود روراست باشید و در جایی خلوت کرده و فکر کنید، احتمالاً متوجه خواهید شد که داستان مقایسه ی نامزد با دیگران مسأله ای نیست که تنها به حجم ایرادهای او برگردد، بلکه گاهی اوقات این نقطه ضعف های ما است که باعث می شود برای پنهان نمودن آن ها دست به این کار بزنیم. اگر متوجه شده اید که اعتماد به نفس پایینی دارید، انتخاب های خود را قبول ندارید، برای احساس ارزشمندی در شما لازم است نامزدتان تغییر کند و…، بهتر است پیش از این که عوارض این رفتار باعث تخریب رابطه تان و البته ایجاد احساس های ناخوشایند بیشتری در شما شود، برای حل این مسأله قدمی اصولی برداشته و از یک متخصص برای حل آن ها کمک بخواهید.
درست است که صرف انجام این عمل چه به صورت ذهنی و چه به صورت گفتاری و عملی، می تواند عوارض بدی را در زندگی شما ایجاد کند، اما برای کاهش، در قدم های اول می توانید تلاش کنید تا این خطا را از گفتار و رفتارتان حذف کنید. با کنار گذاشتن این عادت از گفتار و موفقیت در این زمینه، متوجه خواهید شد که ترک آن از حوزه ی ذهن نیز کار چندان دشواری برای شما نخواهد بود.
مورد تأیید همه قرار گرفتن، خواسته ای غیرقابل دسترسی است؛ زیرا معمولاً کارها و گفته های ما را عده ای قبول و عده ای رد می کنند و برخی هم به آن بی تفاوت اند. بنابراین، بهتر است راه صحیح زندگی خود را کشف و ادامه داده و بدانیم که گرچه تأیید دیگران باعث رضایت و خشنودی انسان می شود، ولی امری ضروری و الزامی نیست.
خوب است کامل گراها بدانند اول این که: هیچ گاه چنین راه حل کاملی وجود ندارد، دوم این که: نتایجی که فرد از قصور در پیدا کردن چنین راه حلی تصور می کند، غیرواقعی است و تأکید بر پیدا کردن چنین راه حل مطلقی به اضطراب، نگرانی و ترس شدید و ناراحتی می انجامد، سوم این که: این نوع کامل گرایی به راه حل های ناقص تری منجر خواهد شد. فرد عاقل می کوشد تا حتی الامکان راه حل های متعددی را برای مشکل خویش بیابد و از بین آن ها بهترین و عملی ترین را انتخاب کند.
حتی اگر ضرورت ایجاب می کند که بانامحرم برخورد داشته باشید، نهایت دقت را داشته باشید که حریم ها حفظ شود و رفتارتان با نامحرم صمیمی نباشد و به حد ضرورت اکتفا کنید و هرگز با نامحرم شوخی و بگو و بخند به راه نیندازید.
مراقب باشید برای نامزدتان، نقش پدر، مادر، فرزند یا معلّم را ایفا نکنید. شما همسر او هستید، نه کم و نه بیش.
اگر نامزدتان اهل مقایسه است، در فضایی صمیمی که آمادگی روانی لازم برای پذیرش کلام تان وجود دارد، در این مورد با او گفت و گو کنید. صداقت و نیت خیرش را بستایید و اگر محتوای مقایسه درست است، آن را بپذیرید اما استفاده از شیوه مقایسه را نهی کنید.
تقویت ارتباط با خدا و اهل بیت(علیهم السلام) جبران کننده ی بسیاری از ناکامی هاست. وقتی نامزدتان را از منظر خدا ببینید، رضایت خاطر بیشتری را تجربه خواهد نمود.
تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار
که رحم اگــر نکند مدعــی، خدا بکند[ حافظ.]
آنچه ذکر شد مربوط به مقایسه هایی است که در آن عیوب نامزد دیده شود و محاسن دیگران، ولی اگر در مقایسه، نگاه مثبت داشته و محاسن نامزد دیده شود آن گاه جوانان ما دائماً نامزد خود را به خاطر خوبی هایی که دیگران فاقد آن هستند، تحسین خواهند کرد. و از طرفی دیگر بپذیریم که اگر ما را نیز با دیگران مقایسه کنند چه بسا نقاط ضعف داشته باشیم. بنابراین خوب است به طور منطقی خود را قانع کنیم که هر انسانی دارای نقاط ضعف و نقاط خوب است و جهت رضایتمندی، نقاط قوت همدیگر را برجسته کنیم.
دگر چشم از همـه عالـم، فرو بنـد[ سعدی.]
برادر محترم؛ این نکته ی قابل تحسین است که به دنبال سرکوب خود نیستید و در تلاطم این افکار آزاردهنده، مشورت را از یاد نبردید. مطالبی که در پیش دارید، تلاش دارند تا شما را به تأملی عمیق تر و واقعی تر ببرند.
از آسیب هایی که می تواند روابط اجتماعی، به ویژه رابطه ی همسری را مورد تهدید قرار دهد، مقایسه ی همسران است. همان گونه که خود شما هم مطرح کردید، از این که نامزدتان را با بقیه مقایسه می کنید، احساس نامطلوبی داشته و با خود می اندیشید که آخر چه طور نمی توانید جلوی خود را بگیرید و کسی را که خودتان با علاقه و منطق، انتخاب کرده اید، با دیگران مقایسه نکنید تا باعث آزار خود و او نشوید؟
واقعیت این است که وقتی به جای تمرکز بر داشته های خود، چشم به دیگران و زندگی آن ها می دوزیم، و به حال کمبودهای مادی خود افسوس می خوریم، روی خوشی در زندگی خود نمی بینیم. کسی که بنای زندگی خود را بر اساس اصل مقایسه گری[ comparing.] قرار دهد، همیشه در ناراحتی و عدم رضایت به سر می برد. انسان مقایسه گر هر مقدار هم از نعمت های دنیوی برخوردار باشد، باز هم چشمش به نعمت هایی است که در دست دیگران بوده و از آن بی نصیب است، بر همین حساب است که مقایسه گری، چیزی جز ناسپاسی و ناشکیبایی برای انسان فراهم نخواهد کرد!
مقایسه ی نامزدتان با دیگران می تواند شکل های مختلفی داشته باشد مانند؛ مقایسه ی وضعیت ظاهری (مثل چهره، قد، وزن، رنگ پوست و چشم)، طرز تفکر، خصوصیات رفتاری، وضعیت مالی، شغلی، خانوادگی، تحصیلی و… گاهی این مقایسه ها به صورت مستقیم صورت می پذیرد. مثلاً خانم علاقه ی زیادی به گُل دارد و آقا، به دلیل تفاوت روحیه یا مشغله ی زیاد، فقط گاهی برای او گل می آورد. یکبار که به اتفاق یکی از دوستان خانوادگی شان و همسرش (که آن ها نیز در دوره ی نامزدی هستند) به رستوران می روند. زن، وقتی همسر دوستش را می بیند که برخلاف همسر خودش، برای نامزدش گل آورده، ناراحت شده و می گوید: «از شوهر فلانی یاد بگیر، سر همه ی قرارها براش گل میاره. خوش به حال فلانی …! ».
به عنوان مثالی دیگر، پسری را تصور کنید که نامزدش دانشجوست و در حال آماده شدن برای امتحانات ترم. پسر توقع دارد همانند ماه ها و هفته های قبل، همراهی نامزدش را در مهمانی های دوستانه و فامیلی یا مسافرت های کوتاه داشته باشد. محدودیت فعلی دختر در اجابت این گونه همراهی ها، پسر را دلخور می کند که «نامزد دوستم همه جا با شوهرشه. اما تو چی؟! یه مهمونی هم نمی رسیم با هم بریم …!».
در شکلی دیگر، این مقایسه به صورت غیرمستقیم انجام می شود. پسری را تصور کنید که نزد نامزدش، مدام از اخلاق و رفتار و گفتار منشی دفترش و یا یکی از همکاران غیرهمجنسش تعریف می کند. شاید او از این تعاریف قصدی نداشته باشد، اما دختر با شنیدن و دیدن این رفتار عاطفه اش شکسته شده و نوعی بدبینی نسبت به نامزد در ذهنش ایجاد می شود. مثال دیگر این که دختری مدام از اخلاق و رفتار یکی از مردهای اقوام یا ویژگی های خواستگاران قبلی تعریف می کند. او نیز اگر قصدی نداشته باشد، باید بداند که نامزدش با شنیدن این نوع گفتارها اقتدارش ضربه خورده و سرخورده و بداخلاق خواهد شد.
در ادامه راهکارهایی را در عبور از این مسأله تقدیم تان می کنیم:
بد نیست بدانید کمی (فقط کمی) تردید در انتخاب همسر بعد از عقد، طبیعی است و این تردید نیز اغلب مقایسه ی نامزد با دیگران را همراه دارد. با توجه به این مسأله، لازم نیست خیلی احساس گناه کرده و تصور کنید انسان بدی هستید؛ هر چند قطعاً این نکته نمی تواند بهانه ای برای ادامه این رفتار یا به دنبال پاسخ در دیگران باشد.
سعى کنید، ارزش هاى حقیقى را در وجود خود زنده کنید و آن ها را معیار قرار دهید. به جاى بلند پروازى، وضع موجود خود را در نظر بگیرید.
در این گونه موارد به دختران و پسران جوانی که دوران عقد را طی می کنند باید گفت این مسأله ای است که باید در هنگام انتخاب همسرتان و قبل از عقد به آن توجه می کردید. شما او را با همین شرایط پذیرفته اید، پس به جای عیب جویی از ظاهر او به زیبایی های دیگر بسیاری که دارد توجه کنید.
تلاش کنید بر خودآگاهی تان بیفزایید تا هویت قوی تری داشته باشید. بدین ترتیب معیارهای سنجش شما، ثابت، کارآمد و درونی تر خواهد بود و ناخودآگاه احساس می کنید که رفتار و حرف دیگران، تأثیر ناخواسته ای بر شما نخواهد داشت.
بهتر است از ارتباط با افرادى که اهل تظاهر و جلوه گری عاطفی، فکری، رفتاری، شغلی، مالی و… هستند و در شما یا نامزدتان نوعی احساس حقارت، حرص و طمع ایجاد مى کنند، اجتناب کنید.
همواره در امور دنیوی، به زیر دست خود نگاه کنید و در مسائل معنوی و مذهبی، به بالا دست تان، تا امیدوار و با نشاط باشید.
نعمت هایی که دارید (امنیـت، آرامش، سلامتـی، همسر خــوب، دیــن، ولایت پذیری، روزی حلال و…) را به یاد آورید، نعمت هایی که شما را از بلایای حقیقی این عالم به سلامت، عبور خواهد داد و آخرتی لذت بخش را برای تان خواهد ساخت. به آن ها افتخار کنید و شکرگزار خدا باشید.
شناخت خود از خدا، انسان، آفرینش و معاد را افزایش دهید تا این دید کلی و بلند، شما را از ناهمواری های زندگی خود و دیگران، جدا کند.
اگر به صورت دائمی ایرادها و اشتباه های نامزدتان به نظر شما می آید و همین باعث می شود علاوه بر احساس نارضایتی، دست به مقایسه بزنید، می توانید لیستی از ویژگی های مثبت نامزدتان را در ذهن یا برگه ای ثبت کنید و هر روز موردی به آن بیفزایید. داشتن چنین فهرستی و مراجعه گاه گاه به آن، می تواند موجب افزایش رضایت در شما و کاهش این رفتار مُخرّب شود. مهم نیست این ویژگی ها چه قدر کلی یا عمیق اند، از جزئی ترین ها هم نگذرید.
خداوند در قرآن کریم می فرماید: «با همسران خویش به نیکی و شایستگی رفتار کنید، پس اگر چیزی در آنان شما را ناخوشایند بود چه بسا اموری که ناخوش دارید حال آن که خداوند در آن، خیر فراوان قرار داده است»[ «وَ عَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ فَإِنْ کَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَى أَنْ تَکْرَهُواْ شَیْئاً وَ یَجْعَلَ اللَّهُ فِیهِ خَیْراً کَثِیراً» (نساء (4)، آیه19).]. شاید برخی ویژگی های نامزدتان، در معیار شما ناخوشایند باشد و در معیاری واقعی تر، به سود دنیا و آخرت تان.
پژوهش ها نشان می دهد که زیبایی همسرانی که از شخصیت نسبتاً سالمی برخوردارند، با گذشت مدتی از ازدواج، تأثیر کمتری نسبت به شخصیت طرفین ایفا می کند. یعنی همسران جوان به سرعت از معیارهای ظاهری عبور خواهند کرد و درگیر معیارهای شخصیتی خواهند شد.
دختران و پسران جوان بهتر است توجه داشته باشند که رفتارهایی که از نظر آن ها ناپسند است از طریق مقایسه ی همسر با دیگران برطرف نمی گردد. بلکه باید با تقویت ویژگی های مثبت همسر خود و تشویق او، وجود او را از رفتارهای مثبت و شایسته پُر کنند تا دیگر جایی برای انجام اعمال نامناسب باقی نماند.
کوچکی و بزرگی این رفتارهایی که تشوق می کنید مهم نیست: «امروز چه پیراهن خوشگلی پوشیدی»، «به داشتن همسری مؤمن مثل تو افتخار می کنم»، «از این که امروز سر وقت اومدی، ممنونم» و…
با واقع بینی، بنشینید و رابطه ی خود را مرور کنید؛ نقاط قوت و ضعف، امکانات و محدودیت ها و البته استعدادها. تلاش کنید با کمک امکانات، استعدادها و نقاط قوت رابطه، از نقاط ضعف کم کنید. برای محدودیت هایی که در اختیار شما نیست، غصه نخورید. به این ترتیب شما می توانید سطح خواسته ها و انتظارات تان را با شرایط حاضر متعادل کنید تا از نگرانی های تان کاسته گردد.
نکته ی قابل تأکید این که، زندگی شما منحصر به خود شماست. نباید اجازه بدهید نظر و رفتار اطرافیان و شرایط آن ها بر زندگی مشترک شما اثر منفی بگذارد.
اگر کمی با خود روراست باشید و در جایی خلوت کرده و فکر کنید، احتمالاً متوجه خواهید شد که داستان مقایسه ی نامزد با دیگران مسأله ای نیست که تنها به حجم ایرادهای او برگردد، بلکه گاهی اوقات این نقطه ضعف های ما است که باعث می شود برای پنهان نمودن آن ها دست به این کار بزنیم. اگر متوجه شده اید که اعتماد به نفس پایینی دارید، انتخاب های خود را قبول ندارید، برای احساس ارزشمندی در شما لازم است نامزدتان تغییر کند و…، بهتر است پیش از این که عوارض این رفتار باعث تخریب رابطه تان و البته ایجاد احساس های ناخوشایند بیشتری در شما شود، برای حل این مسأله قدمی اصولی برداشته و از یک متخصص برای حل آن ها کمک بخواهید.
درست است که صرف انجام این عمل چه به صورت ذهنی و چه به صورت گفتاری و عملی، می تواند عوارض بدی را در زندگی شما ایجاد کند، اما برای کاهش، در قدم های اول می توانید تلاش کنید تا این خطا را از گفتار و رفتارتان حذف کنید. با کنار گذاشتن این عادت از گفتار و موفقیت در این زمینه، متوجه خواهید شد که ترک آن از حوزه ی ذهن نیز کار چندان دشواری برای شما نخواهد بود.
مورد تأیید همه قرار گرفتن، خواسته ای غیرقابل دسترسی است؛ زیرا معمولاً کارها و گفته های ما را عده ای قبول و عده ای رد می کنند و برخی هم به آن بی تفاوت اند. بنابراین، بهتر است راه صحیح زندگی خود را کشف و ادامه داده و بدانیم که گرچه تأیید دیگران باعث رضایت و خشنودی انسان می شود، ولی امری ضروری و الزامی نیست.
خوب است کامل گراها بدانند اول این که: هیچ گاه چنین راه حل کاملی وجود ندارد، دوم این که: نتایجی که فرد از قصور در پیدا کردن چنین راه حلی تصور می کند، غیرواقعی است و تأکید بر پیدا کردن چنین راه حل مطلقی به اضطراب، نگرانی و ترس شدید و ناراحتی می انجامد، سوم این که: این نوع کامل گرایی به راه حل های ناقص تری منجر خواهد شد. فرد عاقل می کوشد تا حتی الامکان راه حل های متعددی را برای مشکل خویش بیابد و از بین آن ها بهترین و عملی ترین را انتخاب کند.
حتی اگر ضرورت ایجاب می کند که بانامحرم برخورد داشته باشید، نهایت دقت را داشته باشید که حریم ها حفظ شود و رفتارتان با نامحرم صمیمی نباشد و به حد ضرورت اکتفا کنید و هرگز با نامحرم شوخی و بگو و بخند به راه نیندازید.
مراقب باشید برای نامزدتان، نقش پدر، مادر، فرزند یا معلّم را ایفا نکنید. شما همسر او هستید، نه کم و نه بیش.
اگر نامزدتان اهل مقایسه است، در فضایی صمیمی که آمادگی روانی لازم برای پذیرش کلام تان وجود دارد، در این مورد با او گفت و گو کنید. صداقت و نیت خیرش را بستایید و اگر محتوای مقایسه درست است، آن را بپذیرید اما استفاده از شیوه مقایسه را نهی کنید.
تقویت ارتباط با خدا و اهل بیت(علیهم السلام) جبران کننده ی بسیاری از ناکامی هاست. وقتی نامزدتان را از منظر خدا ببینید، رضایت خاطر بیشتری را تجربه خواهد نمود.
تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار
که رحم اگــر نکند مدعــی، خدا بکند[ حافظ.]
آنچه ذکر شد مربوط به مقایسه هایی است که در آن عیوب نامزد دیده شود و محاسن دیگران، ولی اگر در مقایسه، نگاه مثبت داشته و محاسن نامزد دیده شود آن گاه جوانان ما دائماً نامزد خود را به خاطر خوبی هایی که دیگران فاقد آن هستند، تحسین خواهند کرد. و از طرفی دیگر بپذیریم که اگر ما را نیز با دیگران مقایسه کنند چه بسا نقاط ضعف داشته باشیم. بنابراین خوب است به طور منطقی خود را قانع کنیم که هر انسانی دارای نقاط ضعف و نقاط خوب است و جهت رضایتمندی، نقاط قوت همدیگر را برجسته کنیم.
یادگاری
«وَ لاَ تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا لِنَفْتِنَهُمْ فِیهِ وَ رِزْقُ رَبِّکَ خَیْرٌ وَ أَبْقَى : و هرگز چشم خود را به نعمت های مادی ای که به گروه هایی از آن ها داده ایم میفکن، که این ها شکوفه ها [زینت ها] ی زندگی دنیاست و برای آن است که آنان را بیازماییم؛ و روزی پروردگارت بهتر و پایدارتر است»[ طه (20)، آیه 131.].