قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۶/۰۴/۱۹
–
۵۱۹ بازدید
با سلام . در آیه یَخْرُجُ مِن بَیْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ ؛ آبی که از میان پشت و سینه‌ها خارج می‌شود! در این آیه نقدهایی وجود دارد از جمله که از نظر علمی ثابت شده است که آب مرد و زن از پشت و سینه خارج نمی شود و گفته شده آن آبی که خارج می شود آب نخاع است نه منی ؟ و در حال حاضر جوابی برای دوستان خودم پیدا نکردم . لطفا راهنمایی فرمائید . ممنون
پرسشگر گرامی ! تمام علوم تجربی ، یقینی نبوده و یقین آور نیستند .تمام دانشمندان عالم این علوم را دارای کاربردی موقت برای فهم حقایق هستی قلمداد نموده اد تا کشف حقیقتی از حقایق هستی را ساده نمایند . از جایی که این ابزار با پیشرفتهای خود روزانه تغییر شکل ، موضع و فهم میدهند . لذا نمیتوان داده های آنها را در مقابل قرآن که کتاب جاودانی و بر اساس علم صحیح الهی تدوین یافته ، قرار داد. یا داده های قرآنی را با اینها نقض نمود . مختصر پاسخ پرسش شما برگرفته از پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی چنین است :خداى متعال در آیه7 سوره«طارق» مى فرماید(خارج مى شود از میان صلب و ترائب)؛ «یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَ التَّرائِب».«صُلْب» به معنى پشت است و اما «تَرائِب» جمع «تریبه» بنا بر مشهور میان علماى لغت استخوان هاى بالاى سینه است، همانجا که گردن بند روى آن قرار مى گیرد، چنان که «ابن منظور» در «لسان العرب» مى گوید: «قالَ اَهْلُ اللُّغَهِ اَجْمَعُونَ مَوْضِعُ الْقِلادَهِ مِنَ الصَّدْرِ».
در عین حال، معانى متعدد دیگرى نیز براى آن ذکر کرده است، از جمله این که: «تَرائِب» به معنى قسمت پیش روى انسان است (در مقابل صلب که پشت انسان است)، یا این که «تَرائِب» به معنى دست ها، پاها و چشم ها است، یا این که مجموعه استخوان هاى سینه و یا چهار دنده از طرف راست و چهار دنده از طرف چپ است.
به هر حال، در این که منظور از «صلب» و «ترائب» در این آیهشریفه چیست؟ در میان مفسران گفتگوى بسیار است و تفسیرهاى فراوانى براى آن گفته اند از جمله:
1 ـ «صلب» اشاره به خود مردان و «ترائب» اشاره به زنان است؛چرا که مردان مظهر صلابت و زنان مظهر لطافت و زینتند، بنابراین، آیه اشاره به ترکیب نطفه انسان از نطفه مرد و زن مى کند، که در اصطلاح امروز «اسپرم» و «اوول» نامیده مى شود.
2 ـ «صلب» اشاره به پشت مرد و «ترائب» اشاره به سینه و قسمت هاى جلو بدن او است، بنابراین، منظور نطفه مرد است که از قسمت هاى درون شکم که در میان پشت و قسمت جلو قرار دارد خارج مى شود.
3 ـ منظور خروج جنین است از رحم زن، که میان پشت و قسمت هاى جلو بدن او قرار گرفته است.
4 ـ بعضى گفته اند: این آیه، اشاره به یک نکته دقیق علمى است که اکتشافات اخیر از روى آن پرده برداشته و در عصر نزول قرآن مسلماً از همه پنهان بود و آن این که: نطفه از «بیضه» مرد و «تخمدان» زن گرفته مى شود و مطالعات دانشمندان جنین شناسى نشان مى دهد: این دو در ابتداى امر که در جنین ظاهر مى شوند، در مجاورت کلیه ها قرار دارد و تقریباً مقابل وسط ستون فقرات در میان صلب (پشت) و ترائب (پائین ترین دنده هاى انسان) قرار گرفته، سپس با گذشت زمان و نمو این دو عضو تدریجاً از آن محل پائین مى آیند و هر کدام در موضع فعلى خود جاى مى گیرد و از آنجا که پیدایش انسان از ترکیب نطفه زن و مرد است و محل اصلى این دو در آغاز در میان «صلب» و «ترائب» قرار دارد، قرآن چنین تعبیرى را انتخاب کرده، تعبیرى که در آن روز براى هیچ کس شناخته شده نبود و علم جنین شناسى جدید پرده از روى آن برداشته است. (1)
به تعبیر روشن تر، بیضه مرد و تخمدان زن در آغاز پیدایش، یعنى در آن هنگام که مرد و زن خود در عالم جنین بودند در پشت آنها، تقریباً محاذى وسط ستون فقرات بود، به طورى که مى توان گفت: دستگاه نطفه ساز مرد و دستگاه نطفه ساز زن هر دو بین صلب و ترائب بودند، ولى تدریجاً که خلقت مرد و زن در شکم مادر کامل مى شود، از آنجا جدا شده و تدریجاً به پائین مى آیند، به طورى که هنگام تولد، بیضه مرد به خارج از شکم و در کنار آلت تناسلى قرار مى گیرد و تخمدان زن در مجاورت رحم.
ولى اشکال مهم این تفسیراین است که قرآنمى گوید: آن آب جهنده از میان صلب و ترائب خارج مى شود (2) یعنى به هنگام خروج، آب از میان این دو مى گذرد، در حالى که طبق این تفسیر، در حال خروج، آب نطفه چنین نیست، بلکه دستگاه نطفه ساز در آن موقعى که خود در شکم مادر بود میان صلب و ترائب قرار داشت، از این گذشته، تفسیر«ترائب» به آخرین دنده پائین، خود خالى از بحث و گفتگو نیست.
5 ـ منظور از این جمله این است که: «منى» در حقیقت از تمام اجزاى بدن انسان گرفته مى شود و لذا به هنگام خروج توام با هیجان کلى بدن و بعد از آن همراه با سستى تمام بدن است، بنابراین، «صلب» و «ترائب» اشاره به تمام پشت و تمام پیش روى انسان مى باشد.
6 ـ بعضى نیز گفته اند: عمده ترین عامل پیدایش منى «نخاع شوکى» است که در پشت مرد و سپس قلب و کبد است، که یکى زیر استخوان هاى سینه و دیگرى در میان این دو قرار دارد، و همین سبب شده که تعبیر ما بین «صلب» و «ترائب» براى آن انتخاب گردد.
ولى، قبل از هر چیز، باید به این نکته مهم براى حل مشکل توجه داشت که: در آیات فوق، تنها سخن از نطفه مرد در میان است؛ زیرا تعبیر به«ماء دافِق»؛ (آب جهنده) درباره نطفه مرد صادق است نه زن، و همان است که ضمیر«یَخْرُجُ» در آیه بعد به آن باز مى گردد و مى گوید: «این آب جهنده از میان صلب و ترائب بیرون مى آید».
روى این حساب، شرکت دادن زن در این بحث قرآنى مناسب به نظر نمى رسد، بلکه مناسب ترین تعبیر، همان
است که گفته شود: قرآن به یکى از دو جزء اصلى نطفه که همان نطفه مرد است و براى همه محسوس مى باشد، اشاره کرده و منظور از «صلب» و «ترائب» قسمت پشت و پیش روى انسان است؛ چرا که آب نطفه مرد از میان این دو خارج مى شود.
این، تفسیرى است روشن، خالى از هرگونه پیچیدگى و هماهنگ با آنچه در کتب لغت در معنى این دو واژه آمده است، در عین حال ممکن است حقیقت مهم ترى در این آیهنیز نهفته باشد، که در حد علم امروز براى ما کشف نشده و اکتشافات دانشمندان در آینده پرده از روى آن برخواهد داشت. (3)
پی نوشت:
(1). تفسیر«مراغى»، جلد 30، صفحه 113.
(2). در آیات دیگر قرآن نیز، هنگامى که سخن از آفرینش انسان از نطفه، به میان مى آید، بیشتر روى نطفه مرد که امرى محسوس است تکیه شده(به آیات 46 نجم، و 37 قیامت مراجعه شود).
(3). گرد آوری از کتاب: تفسیر نمونه، آیت الله العظمی مکارم شیرازی، دارالکتب الإسلامیه، چاپ سی و سوم، ج 26، ص377.
برای تفصیل پاسخ به دفتر پژوهشهای دو فصلنامه حدیث و قرآن دفتر یک زمستان و پاییز 1388
صص 43 تا 55 مراجعه فرمایید یا نسخه pdf ان را از آدرس زیر مطالعه فرمایید :
در عین حال، معانى متعدد دیگرى نیز براى آن ذکر کرده است، از جمله این که: «تَرائِب» به معنى قسمت پیش روى انسان است (در مقابل صلب که پشت انسان است)، یا این که «تَرائِب» به معنى دست ها، پاها و چشم ها است، یا این که مجموعه استخوان هاى سینه و یا چهار دنده از طرف راست و چهار دنده از طرف چپ است.
به هر حال، در این که منظور از «صلب» و «ترائب» در این آیهشریفه چیست؟ در میان مفسران گفتگوى بسیار است و تفسیرهاى فراوانى براى آن گفته اند از جمله:
1 ـ «صلب» اشاره به خود مردان و «ترائب» اشاره به زنان است؛چرا که مردان مظهر صلابت و زنان مظهر لطافت و زینتند، بنابراین، آیه اشاره به ترکیب نطفه انسان از نطفه مرد و زن مى کند، که در اصطلاح امروز «اسپرم» و «اوول» نامیده مى شود.
2 ـ «صلب» اشاره به پشت مرد و «ترائب» اشاره به سینه و قسمت هاى جلو بدن او است، بنابراین، منظور نطفه مرد است که از قسمت هاى درون شکم که در میان پشت و قسمت جلو قرار دارد خارج مى شود.
3 ـ منظور خروج جنین است از رحم زن، که میان پشت و قسمت هاى جلو بدن او قرار گرفته است.
4 ـ بعضى گفته اند: این آیه، اشاره به یک نکته دقیق علمى است که اکتشافات اخیر از روى آن پرده برداشته و در عصر نزول قرآن مسلماً از همه پنهان بود و آن این که: نطفه از «بیضه» مرد و «تخمدان» زن گرفته مى شود و مطالعات دانشمندان جنین شناسى نشان مى دهد: این دو در ابتداى امر که در جنین ظاهر مى شوند، در مجاورت کلیه ها قرار دارد و تقریباً مقابل وسط ستون فقرات در میان صلب (پشت) و ترائب (پائین ترین دنده هاى انسان) قرار گرفته، سپس با گذشت زمان و نمو این دو عضو تدریجاً از آن محل پائین مى آیند و هر کدام در موضع فعلى خود جاى مى گیرد و از آنجا که پیدایش انسان از ترکیب نطفه زن و مرد است و محل اصلى این دو در آغاز در میان «صلب» و «ترائب» قرار دارد، قرآن چنین تعبیرى را انتخاب کرده، تعبیرى که در آن روز براى هیچ کس شناخته شده نبود و علم جنین شناسى جدید پرده از روى آن برداشته است. (1)
به تعبیر روشن تر، بیضه مرد و تخمدان زن در آغاز پیدایش، یعنى در آن هنگام که مرد و زن خود در عالم جنین بودند در پشت آنها، تقریباً محاذى وسط ستون فقرات بود، به طورى که مى توان گفت: دستگاه نطفه ساز مرد و دستگاه نطفه ساز زن هر دو بین صلب و ترائب بودند، ولى تدریجاً که خلقت مرد و زن در شکم مادر کامل مى شود، از آنجا جدا شده و تدریجاً به پائین مى آیند، به طورى که هنگام تولد، بیضه مرد به خارج از شکم و در کنار آلت تناسلى قرار مى گیرد و تخمدان زن در مجاورت رحم.
ولى اشکال مهم این تفسیراین است که قرآنمى گوید: آن آب جهنده از میان صلب و ترائب خارج مى شود (2) یعنى به هنگام خروج، آب از میان این دو مى گذرد، در حالى که طبق این تفسیر، در حال خروج، آب نطفه چنین نیست، بلکه دستگاه نطفه ساز در آن موقعى که خود در شکم مادر بود میان صلب و ترائب قرار داشت، از این گذشته، تفسیر«ترائب» به آخرین دنده پائین، خود خالى از بحث و گفتگو نیست.
5 ـ منظور از این جمله این است که: «منى» در حقیقت از تمام اجزاى بدن انسان گرفته مى شود و لذا به هنگام خروج توام با هیجان کلى بدن و بعد از آن همراه با سستى تمام بدن است، بنابراین، «صلب» و «ترائب» اشاره به تمام پشت و تمام پیش روى انسان مى باشد.
6 ـ بعضى نیز گفته اند: عمده ترین عامل پیدایش منى «نخاع شوکى» است که در پشت مرد و سپس قلب و کبد است، که یکى زیر استخوان هاى سینه و دیگرى در میان این دو قرار دارد، و همین سبب شده که تعبیر ما بین «صلب» و «ترائب» براى آن انتخاب گردد.
ولى، قبل از هر چیز، باید به این نکته مهم براى حل مشکل توجه داشت که: در آیات فوق، تنها سخن از نطفه مرد در میان است؛ زیرا تعبیر به«ماء دافِق»؛ (آب جهنده) درباره نطفه مرد صادق است نه زن، و همان است که ضمیر«یَخْرُجُ» در آیه بعد به آن باز مى گردد و مى گوید: «این آب جهنده از میان صلب و ترائب بیرون مى آید».
روى این حساب، شرکت دادن زن در این بحث قرآنى مناسب به نظر نمى رسد، بلکه مناسب ترین تعبیر، همان
است که گفته شود: قرآن به یکى از دو جزء اصلى نطفه که همان نطفه مرد است و براى همه محسوس مى باشد، اشاره کرده و منظور از «صلب» و «ترائب» قسمت پشت و پیش روى انسان است؛ چرا که آب نطفه مرد از میان این دو خارج مى شود.
این، تفسیرى است روشن، خالى از هرگونه پیچیدگى و هماهنگ با آنچه در کتب لغت در معنى این دو واژه آمده است، در عین حال ممکن است حقیقت مهم ترى در این آیهنیز نهفته باشد، که در حد علم امروز براى ما کشف نشده و اکتشافات دانشمندان در آینده پرده از روى آن برخواهد داشت. (3)
پی نوشت:
(1). تفسیر«مراغى»، جلد 30، صفحه 113.
(2). در آیات دیگر قرآن نیز، هنگامى که سخن از آفرینش انسان از نطفه، به میان مى آید، بیشتر روى نطفه مرد که امرى محسوس است تکیه شده(به آیات 46 نجم، و 37 قیامت مراجعه شود).
(3). گرد آوری از کتاب: تفسیر نمونه، آیت الله العظمی مکارم شیرازی، دارالکتب الإسلامیه، چاپ سی و سوم، ج 26، ص377.
برای تفصیل پاسخ به دفتر پژوهشهای دو فصلنامه حدیث و قرآن دفتر یک زمستان و پاییز 1388
صص 43 تا 55 مراجعه فرمایید یا نسخه pdf ان را از آدرس زیر مطالعه فرمایید :
https://jqst.ut.ac.ir/article_21098_d53f23c1abd741a4840556cfc235385d.pdf
و نیز به پایگاه اطلاع رسانی دفتر پاسخ به پرسشهای قرآنی مرکز آموزش تخصصی تفسیر و علوم قرآن حوزه علمیه قم به آدرس زیر مراجعه فرمایید :
http://www.matquran.com/fa/Question/View/64786
نتیجه: در مورد علوم تجربی نمیتوان به هیچ تفسیری از این آیه شریفه اعتماد یقینی پیدا نمود و معتقد شد . ولی آنچه مبرهن و روشن است خدای متعال در قرآن کریم با این آیة شریفه، پرده از روی اسرار آفرینش انسان بر می دارد و در حقیقت یکی از معجزات علمی خود را آشکار می سازد .