خداوند در آیه31 سوره مبارکه نور، به شرح وظائف زنان که مشابه مردان است اشاره کرده و مى فرماید: و به زنان با ایمان بگو چشمهاى خود را فرو گیرند (و از نگاه کردن به مردان نامحرم خوددارى کنند) و دامان خود را حفظ نمایند. و به این ترتیب” چشم چرانى” همانگونه که بر مردان حرام است بر زنان نیز حرام مى باشد، و پوشانیدن عورت از نگاه دیگران، چه از مرد و چه از زن براى زنان نیز همانند مردان واجب است. سپس به مساله حجاب که از ویژگى زنان است ضمن سه جمله اشاره فرموده:1-” آنها نباید زینت خود را آشکار سازند جز آن مقدار که طبیعتا ظاهر است” (وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا ما ظَهَرَ مِنْها).2- دومین حکمى که در آیه بیان شده است که:” آنها باید خمارها (روسریها) ى خود را بر سینه هاى خود بیفکنند” (وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى جُیُوبِهِنَ ).3- در سومین حکم مواردى را که زنان مى توانند در آنجا حجاب خود را برگیرند و زینت پنهان خود را آشکار سازند با این عبارت شرح مى دهد:آنها نباید زینت خود را آشکار سازند (وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَ ).
” مگر (در دوازده مورد):
1- براى شوهرانشان” (إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَ )؛
2-” یا پدرانشان” (أَوْ آبائِهِنَ )؛
3-” یا پدران شوهرانشان” (أَوْ آباءِ بُعُولَتِهِنَ )؛
4-” یا پسرانشان” (أَوْ أَبْنائِهِنَ )؛
5-” یا پسران همسرانشان” (أَوْ أَبْناءِ بُعُولَتِهِنَ )؛
6-” یا برادرانشان” (أَوْ إِخْوانِهِنَ )؛
7-” یا پسران برادرانشان” (أَوْ بَنِی إِخْوانِهِنَ )؛
8-” یا پسران خواهرانشان” (أَوْ بَنِی أَخَواتِهِنَ )؛
9-” یا زنان هم کیششان” (أَوْ نِسائِهِنَ )؛
10-” یا بردگانشان” (کنیزانشان) (أَوْ ما مَلَکَتْ أَیْمانُهُنَ )؛
11-” یا پیروان و طفیلیانى که تمایلى به زن ندارند” (افراد سفیه و ابلهى که میل جنسى در آنها وجود ندارد) (أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُولِی الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجالِ )؛
12-” یا کودکانى که از عورات زنان (امور جنسى) آگاه نیستند” (أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلى عَوْراتِ النِّساءِ).
4- و بالآخره چهارمین حکم را چنین بیان مى کند:” آنها به هنگام راه رفتن پاهاى خود را به زمین نزنند تا زینت پنهانیشان دانسته شود” (و صداى خلخالى که بر پا دارند به گوش رسد) (وَ لا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ ما یُخْفِینَ مِنْ زِینَتِهِنَ ).
آنها در رعایت عفت و دورى از امورى که آتش شهوت را در دل مردان شعله ور مى سازد و ممکن است منتهى به انحراف از جاده عفت شود، آن چنان باید دقیق و سختگیر باشند که حتى از رساندن صداى خلخالى را که در پاى دارند به گوش مردان بیگانه خود دارى کنند، و این گواه باریک بینى اسلام در این زمینه است .
و سرانجام با دعوت عمومى همه مؤمنان اعم از مرد و زن به توبه و بازگشت به سوى خدا آیه را پایان مى دهد، مى گوید:” همگى به سوى خدا باز گردید اى مؤمنان!، تا رستگار شوید” (وَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعاً أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ ).
ر. ک: تفسیرنمونه ج 14ص 438 .