خدمت شما سوال کننده محترم عرض شود که اشاره شما به بخشی از آیه286 سوره بقره است که می فرماید:«لَا یُکَلِّفُ اللَّـهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا لَهَا مَا کَسَبَتْ وَعَلَیْهَا مَا اکْتَسَبَتْ… .» خداوند هیچ کس را، جز به اندازه تواناییش، تکلیف نمی‌کند. (انسان،) هر کار (نیکی) را انجام دهد، برای خود انجام داده؛ و هر کار (بدی) کند، به زیان خود کرده است… .دو نوع موصول داریم: موصول خاص و موصول عام (یا مشترک)موصول خاص: موصولی است که برای هر شخص یا هرچیز،یک موصول جدا ومخصوص آورده می شود. این موصول ها معمولا به معنی:(کسی که-کسانی که-که) می آید. واژه های این موصول مانند: الذی، اللتی، الـلّذانِ، الـلّذَیْنِ، الذین، الـلّاتی و … استموصول عام (یا مشترک): موصولی است که برای همه صیغه ها به طور مشترک به کار می رود. و شامل دو اسم «من» به معنای کسی یا کسانی که و «ما» به معنای چیزی که یا آنچه می باشد. و معمولا بعد از اسم های موصول خصوصاً موصول عام، جمله ای می آید که معنای موصول را کامل تر نموده و به آن صله ی موصول می گویند که نقش واعرابی ندارد. مانند آیه بالا که جمله های «کسبت و اکتسبت» صله ی «ما» ی موصول در آیه می باشند.بنابراین در آیه فوق، «ما» در هردو مورد که بر هم عطف شده اند «ما»ی موصول است و با توجه به صله ی آن یعنی جمله های «کسبت» و «اکتسبت» به معنای آنچه یا هر آنچه که انجام دهد یا هر آنچه را که علیه خود انجام دهد می باشد