از ارتباط و حُسن اعتماد مجدد شما با «مجموعه پرسمان» صمیمانه تشکر می‌کنیم. به طور کلی، آمیزش جنسی و انعقاد نطفه در ماه های حرام از جمله مواردی که آمیزش و جماع در آن حرام یا مکروه بوده و ممکن است تأثیرات بدی روی جنین بگذارد، نیست؛ بنابراین همسران می‌توانند در این ماه ها به این امر مبادرت ورزند.

این را بدانید که شارع مقدس از بدو خلقت در تمام مراحل زندگی راهکارهای مناسبی را به عنوان آدابی که رعایت آنها به انسان در رشد و کمال‌شان موثر بوده و کمک می‌کند، تدوین نموده است که بر اساس اهمیت و مصالح و مفاسدی که در آنها وجود دارند، برخی واجب و برخی حرام و برخی مستحب و یا مکروه و یا مباح می‌باشند. مسئله نزدیکی و آمیزش جنسی همسران نیز طبق احکام تکلیفیه صور مختلفی پیدا می‌کند به طوری که در برخی مواقع حرام، در برخی مکروه و در برخی مستحب و در برخی واجب و در بقیه موارد مباح است.

در اسلام، نزدیکی و آمیزش جنسی همسران در برخی مواقع حرام است و آن موقعی است که زن دچار عادت ماهیانه شده و خون حیض یا نفاس از او خارج می شود و یا همسران یا یکی از آنها در حال احرام باشد و یا در روزهایی که همسران روزه هستند. همچنین اگر ارتباط جنسی همسران در برابر انسان‌های دیگر صورت بگیرد و یا سبب مفسده‌ای گردد، به حکم ثانویه ارتباط جنسی جایز نیست.

نزدیکی و آمیزش جنسی همسران در برخی مواقع هم کراهت دارد. از مواقعی که در آن آمیزش جنسی و رابطه زناشویی مکروه است و بهتر است همسران در این مواقع از نزدیکی و ارتباط جنسی اجتناب کنند، عبارتنداز:

1)آمیزش در شب و روزی که ماه و خورشید گرفته است.

2)آمیزش هنگام غروب خورشید.

3)آمیزش هنگام طلوع فجر تا طلوع آفتاب.

4)آمیزش شب اول ماه قمری به غیر از ماه مبارک رمضان.

5)آمیزش در شب آخر ماه قمری.

6)آمیزش بعد از محتلم شدن در خواب بدون این که فرد غسل کرده باشد.

7)آمیزش در اتاقی که بچه ای در آن وجود داشته باشد حتی اگر در خواب باشد.

8)نگاه کردن به عورت و فرج همسر به هنگام برقراری آمیزش جنسی.

9)آمیزش به صورت عریان کامل.

10)آمیزش در زیر آسمان.

11)آمیزش رو به قبله و پشت به قبله.

12)آمیزش هنگامی که شکم پر است.

13)آمیزش در جایی که کودکی در آن قرار دارد که به آنها نگاه کند یا سر و صدای آنها را بشنود، هر چند به خاطر کمی سن چیزی متوجه نشود.

14)آمیزش در فاصله بین اذان و اقامه نماز که مخصوص اعمال عبادی است.

15)آمیزش بدون وضو یا غسل.

16)آمیزش در شب عید قربان.

17)آمیزش در شب عید فطر.

18)آمیزش در هنگام قمر در عقرب.

در ادامه به طور خلاصه به سفارش‌ها و اعمالی که سبب مؤمن و صالح شدن فرزند می‌گردد و سلامت عقلی و جسمی وی را به همراه دارد، اشاره می‌کنیم و برای کسب اطلاعات بیشتر مطالعة منابعی که در پایان معرفی می‌شود، توصیه می‌گردد.

آمادگی قبل از بارداری

– در صورت امکان، مرد چهل روز (یا به مقدار توانش) روزه بگیرد و تطهیر شود.

اعمال قبل از آمیزش

– زن و مرد با وضو باشند.

– قبل از آمیزش ««بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» و «أَعُوذُ بِاللَّهِ السَّمِیعِ الْعَلِیمِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیم» گفته شود.

– روی زوجین هنگام برقراری رابطه زناشویی پوشیده باشد.

– سر حال بودن زن و مرد، در باهوش شدن و سلامت کودک بسیار تاثیر گذار است از این روی، از آمیزش در حین خستگی اجتناب شود.

دعاهای پیش از آمیزش

بهتر است زوجین پیش از آمیزش دو رکعت نماز بخوانند و بعد از نماز با حالت تضرع و خشوع دستها را به دعا بلند کنند و این دعاها را زمزمه کنند:

– «اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی وَلَداً وَ اجْعَلْهُ تَقِیّاً زَکِیّاً لَیْسَ فِی خَلْقِهِ زِیَادَةٌ وَ لَا نُقْصَانٌ وَ اجْعَلْ عَاقِبَتَهُ إِلَى خَیْر»

– «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ بَدِیعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ اللَّهُمَّ إِنْ قَضَیْتَ مِنِّی فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ خَلِیقَةً فَلَا تَجْعَلْ لِلشَّیْطَانِ فِیهِ نَصِیباً وَ لَا شِرْکاً وَ لَا حَظّاً وَ اجْعَلْهُ عَبْداً صَالِحاً خَالِصاً مُخْلَصاً مُصَفّىً وَ ذُرِّیَّتَهُ جَلَّ ثَنَاؤُک »

– «اللَّهُمَّ إِنْ قَضَیْتَ مِنِّی الْیَوْمَ خَلَفاً فَاجْعَلْهُ لَکَ خَالِصاً وَ لَا تَجْعَلْ لِلشَّیْطَانِ فِیهِ شِرْکاً وَ لَا حَظّاً وَ لَا نَصِیباً وَ اجْعَلْهُ [زَکِیّاً وَ لَا تَجْعَلْ ] فِی خَلْقِهِ نَقْصاً وَ لَا زِیَادَةً وَ اجْعَلْهُ إِلَى خَیْرِ عَاقِبَة»

– مرد بگوید: «بِکَلِمَاتِ اللَّهِ اسْتَحْلَلْتُ فَرْجَهَا وَ فِی أَمَانَةِ اللَّهِ أَخَذْتُهَا، اللَّهُمَّ إِنْ قَضَیْتَ لِی فِی رَحِمِهَا شَیْئاً، فَاجْعَلْهُ بَارّاً تَقِیّاً، وَ اجْعَلْهُ مُسْلِماً سَوِیّاً، وَ لَا تَجْعَلْ فِیهِ شِرْکاً لِلشَّیْطَانِ» – «بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ، اللَّهُمَّ جَنِّبْنِی الشَّیْطَانَ وَ جَنِّبِ الشَّیْطَانَ مَا رَزَقْتَنِی» (2)

اعمال هنگام آمیزش

1. در هنگام آمیزش و رابطه زناشویی تعجیل نشود، بلکه بهتر است مرد با همسرش ملاعبه و بازی کند تا او کاملاً آماده این کار شود.

2. آمیزش بهتر است در شب های دوشنبه، سه شنبه، پنج شنبه یا جمعه باشد.

3. آمیزش بهتر است در اول شب نباشد، بلکه ساعاتی بعد از خوردن شام و در آخر شب باشد زیرا وقتی که معده پر است نزدیکی آسیب‌هایی را به دنبال دارد.

امام رضا (علیه‌السلام) در این خصوص می‌فرماید: «وَ لا تَقرَبِ النِّساءِ فی أَوَّلِ اللَّیلِ، لا شِتاءً، وَ لا صَیفاً؛ وَ ذلِکَ أَنَّ المَعِدَةَ وَ العُروقَ تَکونُ مُمتَلِئَةً وَ هوَ غَیرُ مَحمودٍ، یُتَخَوَّفُ مِنهُ القولَنجُ وَ الفالِجُ وَ اللَّقوَةُ والنِّقرِسُ وَ الحَصاةُ وَ التَّقطیرُ وَ الفَتقُ وَ ضُعفُ البَصَرِ وَ الدَّماغِ. فَإِذا أُریدَ ذلِکَ فَلیَکُن فی آخِرِ اللَّیلِ؛ فَإِنَّهُ أَصَحُّ لِلبَدَنِ وَ أَرجَى لِلوَلَدِ وَ أَذکى لِلعَقلِ فِی الوَلَدِ الّذی یُقضى بَینَهُما» (3)؛ «در اول شب چه در تابستان و چه در زمستان از آمیزش با زنان باید اجتناب کرد، زیرا در اول شب معده و عروق پر است و آمیزش ناپسند و موجب قولنج، فلج، رعشه، نقرس، سنگ درون، چکیدن بول، فتق و ضعف بینایی می‌شود. در آخر شب، آمیزش با زن براى بدن و سلامتى مفید تر است و امید بیشتری می‌رود که شخص داراى فرزند شود و عقل فرزند و فرزندزادگان را پاکیزه تر می‌گرداند.»

4. از مواقعی که در آن آمیزش جنسی و رابطه زناشویی مکروه است، اجتناب گردد.

در طول هر ماه قمری بعضی اوقات شبانه روز به قمر (ماه) در عقرب معروف است که در بعضی تقویم‌های نجومی این اوقات را دقیقاً مشخص کرده اند. در این اوقات، بهتر است از آمیزش و رابطه زناشویی خودداری شود چرا که طبق بعضی از روایات ائمه اطهار (علیهم‌السلام) احتمال فلج شدن یا ناقص الخلقه متولد شدن کودک در آن زیاد است.

در غیر این مواردی که ذکر گردد در سایر مواقع، آمیزش و رابطه زناشویی با همسر اشکالی ندارد.

نکته مهم:

آنچه در مورد مستحبات و مکروهات آمیزش از کتب روایی و ادعیه بیان شده است و اثراتی که بر آن مترتب می‌شود، علت تامه محسوب نمی‌شود؛ چرا که عوامل تأثیرگذار دیگری هم در این خصوص وجود دارد؛ بنابراین اگر کسی با انجام این امور، آن تأثیرات را در فرزندش ندید هرگز نباید اعتقاد فرد نسبت به توصیه‌هایی که از معصومین صادر شده است، کم شود.

در پایان، مطالعه کتاب‌های زیر را برای فرزندآوری مفید می‌دانیم:

1.پورابراهیم گلرودباری، ستار، آیا فرزند صالح می‌خواهید؟، قزوین: آریاز، 1391.

2.پورابراهیم گلرودباری، ستار، اگر فرزند صالح می‌خواهید، قم: لاهیجی، خرد آذین، 1389.

3.جلالی، نعیمه سادات، در جستجوی گل بهشتی: اعمال دوران بارداری، قم: حدیث نینوا، 1387.

4.دیانت، علیرضا، گلی از بهشت، یا، فرزند صالح، تهران: امید مهر، 1388.

5.صادق کوهستانی، عطیه، راز داشتن فرزند صالح “فرزند صالح گلی از گلهای بهشت”، قم: نسیم حیات، 1389.

6.صفائیان، آزیتا، چگونه می‌توان فرزندی سالم و صالح با جنسیت دلخواه داشت: تغذیه و مراقبتهای دوران بارداری و زایمان به انضمام توصیه‌هایی از ائمه اطهار (ع)، مشهد: بنفشه، 1386.

7.قاسمی، محمدعلی، بهشت زندگی: راه و روش داشتن فرزند صالح و سالم، قم: حضور، 1387.

8.میخبر، سیما و جمعی از خواهران حوزه علمیه، ریحانه بهشتی، یا، فرزند صالح: برنامه اخلاقی، عبادی، پزشکی و تغذیه قبل از بارداری تا پایان شیردهی، قم: نور الزهرا، 1391.

9.یگانگی، سارا، کودک بهشتی، یا، فرزند صالح، مشهد: نورالکتاب، 1387.

همواره موفق و کامروا باشید.

پی‌نوشت‌ها:

1. طبرسى، حسن بن فضل، مکارم الأخلاق ، قم : شریف رضى ، 1412ق، ص211.

2. نورى، حسین بن محمد تقى، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل ، قم : مؤسسة آل البیت علیهم السلام ، 1408ق، ج14، ص229 و 230.

3. شبّر، عبدالله، طب الأئمة علیهم السلام، بیروت: دار الإرشاد، 1428ق، ص271؛ مجلسى، محمد باقر بن محمد‌تقى، بحارالأنوار، بیروت : دار إحیاء التراث العربی، 1403ق، ج59، ص327