نظر علمای شیعه(معاصر و قدیمی) در مورد تجربه دینی بودن قرآن دکتر سروش چیست؟ و آیا فرقه ای در طول تاریخ به آن اعتقاد داشتند یا نه؟

عالمان دینی معمولا تعبیر تجربه دینی «Religious Experience» را در مورد وحی رسالی انبیاء به کار نمی برند. زیرا: یک. در تعریف تجربه دینی، ارزش شناختاری وحجیت آن اشکالات متعددی وجود دارد.(جهت آگاهی بیشتر بنگرید: حمیدرضا شاکرین براهین اثبات وجود خدا در نقدی بر شبهات جان هاسپرز(فصل دوم، برهان تجربه دینی)، تهران: مؤسسه فرهنگی دانش و اندیشه معاصر)
دو. اگر چه شباهتهایی بین وحی و تجربه دینی گزارش شده، اما تفاوتهای چشمگیری دارند، از جمله:
2-1.تأثیرپذیری تجریه دینی از فرهنگ زمانه و تأثیرناپذیری وحی از آن
2-2. دخالت نداشتن بشر در امر وحی
2-3. عصمت و خطاناپذیری وحی در مقام صدور، ارسال، دریافت و ابلاغ و خطاپذیری تجربه دینی
2-4. عدم تناقض و اختلاف در وحی و … .(برخی تا ده تفاوت بین وحی و تجربه دینی برشمرده اند. جهت آگاهی بیشتر بنگرید: هادی صادقی، کلام جدید، صص245-252، قم؛ معارف وطه).
از این رو بهتر است اساسا تعبیر «تجربه دینی» در مورد وحی رسالی به کار نرود و یا اگر کسی آن را به کاربرد دقیقا روشن سازد که مراد از آن چیست و به عبارت دیگر گونه ای دیگر از تجربه دینی با ویژگیها وامتیازات خاص خود است. در نقد دیدگاه آقای دکتر سروش در این باره نیز آثار متعددی وجود دارد.(جهت آگاهی بیشتر بنگرید: کتاب نقد شماره 38، بهار1385)