ناخوش احوالی که بخشی از این شهروندان را به خیابانها کشاند و حالا یک هفتهای پس از آغاز یا به تعبیری جدیتر شدن اعتراضات عمومی به این اوضاع، یک استاد علوم سیاسی که سابقه حضور در مجلس شورای اسلامی را نیز در کارنامه دارد، معتقد است: «فعلاً دولت با ابزاری که در اختیار دارد و بهخصوص در سایه هماهنگی نسبی که بههرحال بر روابط قوای سهگانه حاکم است، موفق شده تاحدودی فضا را کنترل و مدیریت کند.»
جلال میرزایی که در این رابطه به گفتوگو نشسته، با اشاره به روزهای پایانی آبانماه ۹۸ و آنچه بر کشور گذشت، میگوید: «احتمالاً به یاد داریم که همزمان با انتشار خبر افزایش قیمت بنزین که بهعنوان مصوبه شورای هماهنگی اقتصادی سران سه قوه اعلام شد، خبرگزاری فارس در خبری اختصاصی به نقل از منابع آگاه خود اعلام کرد که در آن جلسه رئیس یکی از قوا این تصمیم مخالف بوده و همزمان نمایندگان مخالف دولت وقت نیز در مجلس اعلام کردند که طرح سهفوریتی تدوین کرده و جلوی اجرای مصوبه افزایش قیمت بنزین را خواهند گرفت. درواقع در چنین شرایطی بود که آن اعتراضات آغاز شد و گسترش یافت.»
نماینده اصلاحطلب مردم ایلام در مجلس دهم اما با اشاره اوضاع متفاوت امروز از حیث نسبت و تناسب قوای سهگانه گفت: «در حال حاضر حاکمیت از یکدستی و نوعی هماهنگی نسبی برخودار است و این هماهنگی بههرحال موثر است. ضمن آنکه جریان اصلاحات نیز در مجموع با رفتاری توام از سر نجابت و از اینکه احیانا بخواهد از این فضا در مسیر اهداف خود بهرهبرداری کند، کاملاً پرهیز دارد، طبیعتاً در ایجاد آرامش موثر است.»
رئیس کمیته سیاسی فراکسیون امید مجلس دهم که معتقد است «جریان اصلاحات آگاه به واقعیات روی زمین و به دور از نگاه آرمانی، آگاه است که دولت با کسری بودجه شدید مواجه است و چاپ پول و استقراض از بانک مرکزی منجر به افزایش نرخ تورم و تشدید فشار بر مردم خواهد بود»، میگوید: «راهکار جریان اصلاحات تمرکز بر منشاء مشکلات یعنی «سیاست خارجی» است.»
بیشتر بخوانید :
او توضیح داد: «راهکاری پیشروی ما نیست، مگر اینکه از طریق اصلاحات در روابط خارجی و تعدیل سیاستها و همچنین با انعطاف، گفتوگو و تعامل، منشاء اصلی مشکلات را شناسایی و برطرف کنیم و از این طریق، مشکلات را مرتفع کنیم.»
این چهره سیاسی همچنین در واکنش به پرسشی درباره چگونگی مواجهه مجموعه حاکمیت با اعترضات، بار دیگر به توازن نسبی و یکدستی و یکپارچگی نسبی نیروها و طیفهای اصولگرا و محافظهکارانی که در حال حاضر قدرت را در اختیار دارند، اشاره کرد و در ادامه با یادآوری وضع و حالی که حدود یک دهه پیش از آبانماه ۹۸، حدفاصل سالهای ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ میلادی در برخی کشورهای منطقه حاکم شد، گفت: «آن زمان شاهد بودیم که بحران اقتصادی و معیشتی دامنگیر چند کشور شد اما این اوضاع بهطور کلی در دو مسیر ادامه یافت و در حالی که شعارِ معترضان در برخی کشورها، شعارهای اقتصادی و مطالبات معیشتی بود، در طیفی دیگر از کشورهای منطقه آن شعارهای اولیه معیشتی، خیلی زود به شعارهای تند و ساختارشکن سیاسی تبدیل شد.»
میرزایی توضیح داد: «به نظر میرسد عواملی چون میزان مشروعیت نظام و مقبولیت دولتها نزد جامعه و ارتباطی تنگاتنگ دولت و مجلس با مردم در این خصوص تاثیرگذار است و درواقع اگر حاکمیتی با درک خواست جامعه، جهت تحقق این خواست گام بردارد، اعتراضات در همان حدود معیشتی باقی میماند و سیاسی نمیشود و اگر چنین نکند و چنین نباشد _چنانکه در تجارب آن سالها در خصوص برخی کشورهای منطقه شاهد بودیم_ اعتراضات بعضاً به جنبشهایی جدی تبدیل شده و کاملاً سیاسی خواهند شد.»
۲۱۲۱