هیتلر و مریدان آمریکایی

عصراسلام: در طول سالهای ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۹ بزرگترین حامی حزب نازی در آمریکا به حساب می‌آمد و در این دوران موفق شد اقلیتی کوچک اما اثرگذار را در جهت تاثیرگذاری بر افکار عمومی آمریکا نسبت به سیاست‌های رایش سوم سازماندهی کند. خواندن قصه کوهن و لابی‌اش خالی از لطف نیست‌. 

فریتز در می ۱۸۹۶ در مونیخ به دنیا آمد. در دوران جنگ جهانی اول به عنوان ستوان هنگ پیاده نظام پروس در ارتش امپراتوری خدمت کرد بعد از جنگ به دانشکده فنی مونیخ رفت تا شیمیدان شود. اما در ۱۹۲۰ تصمیم به مهاجرت از آلمان گرفت. علت این مهاجرت سرقتی بود که از کارفرمایش کرده بود و خانواده‌اش به او کمک کردند تا با خروج از آلمان مورد تعقیب قضایی قرار نگیرد. 

کوهن ابتدا به مکزیک رفت و ۸ سال آنجا زندگی کرد. سال ۱۹۲۸ بالاخره توانست به ایالات متحده وارد شود مدتی در یکی کارخانه‌های فورد در دیترویت کار کرد او شیفته شخصیت ضدیهودی فورد شده بود که در آن زمان در مورد تاثیر منفی یهودبین الملل در صنعت و تجارت جهانی، مطالبی در جراید منتشر می‌کرد‌. فضای جامعه آمریکا پس از جنگ جهانی اول هنوز در مدار دکترین مونروئه میچرخید‌. آمریکایی‌ها دوست نداشتند در منازعات بی پایان اروپایی‌ها دخالت کنند و یا اینکه دوباره پای آنها را به قاره آمریکا بازکنند. 

تب داغ ناسیونالیسم اروپایی در دهه۲۰ به آمریکا هم سرایت کرده بود. در چنین اوضاع و احوالی جامعه آلمانی-آمریکایی ها در ایالات متحده به عنوان بزرگترین کانون جمعیتی کشور از ظرفیت بالایی در تمام عرصه‌های سیاسی و اقتصادی آمریکا برخوردار بودند. بخشی از این گروه های مهاجر آلمانی باتشکیل دسته جات و گروه های دوستی که به جامعه آلمانی-آمریکایی ها معروف بودند.به صورت هفتگی با برگزاری میتینگ‌ها و یا جلسات همفکری ضمن تقویت روابط و تشکیل کانون‌های برادری تلاش می‌کردند تا به گونه‌ای باعث پیشرفت یکدیگر در تجارت شوند و همزمان درجهت کمک به کشور اصلی خود گامی بردارند این خاصیت مهم امریکا فقط معطوف به آلمانی‌ها نبود. 

آمریکا کشوری کاملا مهاجرتی و مملو از گروه‌های مهاجر مختلف بود که در فضای باز ارتباطاتی و بازار رقابتی آمریکا با تشکیل چنین لابی‌هایی برنامه پیشرفت گروهی در ایالات متحده را پی ریزی می‌کردند. و با نزدیک شدن به وکلا، سناتورها، مدیران ایالتی و یا مقامات دولت فدرال برای خود رانت‌های ویژه ایجاد می‌کردند. 

کوهن از همان ابتدا جذب پارتی‌های آلمانی شد. در مدتی که در بوفالو زندگی میکرد وارد انجمن آلمانی-آمریکایی های بوفالو شد که در آن زمان “دوستان آلمان جدید” نام داشت که از برلین توسط رودولف هس معاون اول حزب نازی حمایت میشد. کوهن با کمک ساموئل دیکستین در آنجا برای خود اسمی دست و پا کرد و عضو ثابت انجمن شد وقتی در۱۹۳۳ آدولف هیتلر در آلمان به قدرت رسید یکی از سیاست های اصلی حزب نازی حمایت از احزاب همفکر در تمام اروپا و علی الخصوص آمریکا بود که با جمعیت عظیم آلمانی تبارهایش می‌توانست هدف خوبی ‏برای تشکیل یک لابی سیاسی-اقتصادی قوی در واشنگتن باشد‌. 

انجمن”دوستان آلمان جدید”یک گروه منفعل و بیش از اندازه خاموش بود و نمیتوانست انتظارات حزب نازی را تامین کند. روی همین حساب رودولف هس حمایت خود را از انجمن قطع کرد. کوهن که فرد فرصت طلبی بود شروع به مکاتبه با برخی اعضای حزب در برلین کرد و توانست حمایت آنها را برای تشکیل یک سازمان جدید جلب کند. با هماهنگی کوهن اعضای انجمن قبلی و نیروهای جدیدتری که کوهن کشف کرده بود در مارس ۱۹۳۶ در بوفالو جلسه ای تشکیل داده و سازمان جدیدی با عنوان Amerikadeutscher Volksbund پایه گذاری کردند که اختصارا Bund نامیده می‌شد.

 

این در شرایطی بود که از همان ابتدای روی کار امدن هیتلر در آلمان روزنامه های آمریکایی گزارشات مفصلی از برخورد رایش سوم با یهودیان منتشر میکردند و تجمعات و میتینگ‌های ضدنازی در آمریکا زیاد بود حتی بحث تحریم المپیک برلین هم مطرح بود. اما در ۱۹۳۵ دولت آمریکا با تصویب قانون عدم مداخله در هر گونه جنگ به وضوح اعلام کرد که قصد هیچگونه رویارویی با دول فاشیست اروپا را ندارد. 

سازمان بوند خیلی زود با جذب نیرو به یک شبه ارتش کوچک نازی تبدیل شد که همه اعضایش شهروندان آمریکایی-آلمانی بودند که نژاد خالص آریایی داشته و قسم خورده بودند به آدولف هیتلر وفادار باشند. کوهن خیلی زود به عنوان رهبر سازمان بوند همانند یک پیشوا (fuhrer) به عنوان فرمانده نظامی این گروه آنها را همانند گردان‌های SS با یونیفورم و لباس‌های مشکی به شکل یک تشکیلات سازمان منظم کرد. 

آنها توانستند دو کمپ برای خود تهیه کنند یکی کمپ زیکفرید در لانگ آیلند و دیگری در نیوجرسی

با حمایت‌های مالی که از سوی تجار آلمانی به سوی کوهن سرازیر میشد او دسته های جوانان سازمان را در این کمپ ها گردهم جمع کرده و با تشکیل رژه های نظامی و حمل پرچم‌های صلیب شکسته به زودی در تیتر اخبار روزنامه ها جای ثابت پیدا کردند. 

تا شروع سال۱۹۳۷ تعداد اعضا به ۲ هزار نفر افزایش پیدا کرد و جلسات منظم در نیویورک برگزار میشد. روزنامه نیویورک تایمز در همین سال در گزارشی ادعا کرد که تعداد اعضای سازمان بوند به ۱۰ هزار نفر رسیده است. سیاست اصلی سازمان بر این مبنا بود که با بهره گیری از احساسات ضدجنگ جامعه آمریکا به نفع سیاست های رایش در اروپا استفاده کند و دیگر اینکه با ترویج ناسیونالیسم آمریکایی در بین طبقه متوسط سفیدپوست آمریکا احساسات ضدآلمانی را در ایالات متحده تلطیف کند. 

کوهن تا جایی پیش رفت که جرج واشنگتن را یک نازی اصیل ناامید و خواهان کنترل نفوذ یهودیان بر آمریکای مسیحی بود. در ۱۹۳۸ کوهن به برلین رفت و با پیشوا ملاقات کرد این ملاقات نقطه عطفی در رادیکال تر شدن سازمان بوند ایفا کرد. نیروهای کوهن در چند مرحله به تجمعات ضد نازی یهودیان آمریکا نیز حمله کردند که یک مورد آن درگیری ۲ اکتبر در نیوجرسی بود‌. 

۳۰ اکتبر ۱۹۳۸ نیروهای سازمان بوند در خیابان ۸۶ شرقی نیویورک رژه پر سر و صدایی برگزار کردند تا به مخالفان خود ضرب شصتی جانانه نشان دهند. در ۲۰ فوریه ۱۹۳۹ قریب به ۲۰ هزار نفر از طرفداران کوهن در مدیسون اسکاردن نیویورک جمع شدند تا به سخنرانی او گوش کنند‌. 

‏او در این سخنرانی پرشور یک بار دیگر خواهان اخراج یهودیان از ایالات متحده و آزادی سرزمین آمریکا از یهود بین الملل شد‌. در همان هنگام هزاران فعال مخالف ضدنازی در پشت درب‌های محل سخنرانی تجمع کرده بودند، کوهن در کنار تمثیل بزرگی از جرج واشنگتن سخنرانی می‌کرد. صبح روز بعد تیتر بسیاری از روزنامه‌های آلمان و آمریکا تجمع عظیم نازی ها در بزرگترین شهر ایالات متحده بود. 

اعتراضات بالا گرفته بود و بسیاری از فعالان یهودی آمریکا خواهان برخورد قانونی با سازمان “بوند”و انحلال آن به عنوان حامی دیکتاتوری هیتلر بودند. اما هنوز جنگ جهانی دوم شروع نشده بود‌ و ایالات متحده و آلمان نازی دارای روابط دیپلماتیک رسمی بودند. از سوی دیگر سازمان بوند جرم سازمان یافته ای مرتکب نشده بود و قانون گذاران آمریکایی معتقد بودند برخورد با این گروه نقض ازادی بیان است و تا زمانیکه فقط اظهار نظر میکنند خطری ندارند. اما در پشت این رژه های پر سر و صدا و تجمعات خیابانی کوهن توانسته بود به بخشی از سیاسیون و اهل رسانه آمریکا نزدیک شود‌. 

بخشی از این گروه کسانی بودند که در جریان المپیک۱۹۳۶ به برلین سفر کرده بودند و شیفته سیاست‌های اقتصادی ادولف هیتلر شده بودند. پس از حمله آلمان به لهستان در سپتامبر ۱۹۳۹ و قرائت اعلامیه پزریدنت روزولت در رادیو که علیرغم اعلام بی طرفی ایالات متحده شدیدا این تهاجم را محکوم کرده بود کوهن در یک سخنرانی جنجالی دیگر در ۲۵ سپتامبر که جمعی از جناح مخالف روزولت همراهی‌اش می‌کردند به رییس جمهور حمله لفظی کرد. 

با مشاهده این وضع شهردار نیویورک با کمک توماس دیوی وکیل دادگستری نیویورک نسبت به منابع مالی کوهن مشکوک شده بودند تحقیقاتی را در رابطه با او شروع کردند‌. خیلی زود مشخص شد که کوهن از صندوق پولی سازمان به نفع خود اختلاس می‌کرده و به بهانه فعالیت های سازمانی میلیون‌ها دلار به جیب زده. حامیان کوهن که در پی وقوع جنگ و حمله آلمان به لهستان در تنگنا قرار گرفته بودند حمایت خود را از او پس گرفتند‌. دیوی توانست با کوهی از تخلفات مالی، رهبر سازمان بوند را روانه دادگاه کند. پس از افشای روابط او با حزب نازی و ارسال اطلاعات به برلین در دادگاه اموال او ضبط و به حبس در زندان تگزاس محکوم شد. 

سازمان بوند بدون کوهن عملا از هم پاشید و نیروهایش همگی متفرق شدند‌. بخشی از این افراد در دهه ۶۰ سازمان‌های کوچک نئونازی در آمریکا (ANP) را تشکیل دادند که هنوز به صورت محدود فعالیت پنهان دارند‌. در ۱۹۴۵ از زندان آزاد و پس از سلب تابعیت آمریکایی اش با کشتی به آلمان دیپورت شد‌. او در ۱۹۵۱ درگذشت در حالیکه در آمریکا تا سال ۱۹۵۳ کسی از مرگ او با خبر نشد. شرح تاریخچه سازمان بوند در کتاب “فریتزکوهن و ظهور و سقوط بوند” توسط آرنی برنشتاین به تفصیل نگاشته شده است. 

باسکرویل