قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۷/۰۶/۱۳
–
۱۵۱۳ بازدید
به نام خدا/سلاممن یه سوال دارم ازتون، من سر مسائل دینی و علایقم(مذهبی) ذهنم خیلی درگیره. دائما…مثلا من همیشه که بخوام دعا کنم اول برای سلامتی و ظهور مولا دعا میکنم بعد برای مسلمانا و بعد دعای خودم. ولی خب گاها انسان رسما نمی شینه به دعا کردن یهو یجایی موقعیتی میشه که تو یه موردی دعایی میکنه چیزی میخواد ارزویی میکنه.من عذاب وجدان میگیرم اینجا هم تو هر دعای ریز و درشت و هرجایی اول باید دعاهایی که همیشه میکنم بکنم وگرنه حس گناه و حتی برآورده نشدن حاجت دارم. ولی واقعا چون تو دلمه و دوست دارم که بشه همیشه اول دعاهایی ک گفتم بکنم از خدا خواستم همیشه تو هر دعای کوچک و درشت و هر خواسته و موقعیتی، چه من بگم یا نه؛ اول اون دعاها رو محسوب بکنه. اینطوری حس بهتری داشتم ولی چن روزه با خودم میگم میشه؟ نکنه گناه باشه ،خوب نباشه که من خودم نگم و اینطوری کلی دعا کنم. یا حس میکنم ممکنه خداوند بگه که نمیخوام اون دعاها رو بکنم بخاطر همین اینطوری گفتم… و چندین روزه ذهنم درگیر این مساله است.من مسائل این چنینی زیاد برام پیش میاد…چون علاقه ای دارم و چیزی تو دلمه خیلی سرش درگیر میشم و دچار عذاب وجدان میشم.این چیزا ک میاد تو ذهنم و موارد مشابه میخوام ک بگذرم تا ذهنم درگیر نشه ولی نمیشه اگ بگذرم بدتر حس گناه دارم. ذهنم واقعا از درگیری های بیش از اندازه اینچنینیعذاب وجدان ها و احساس گناه ها سر هر مساله کوچیکی خسته است…
پرسشگر گرامی جهت دریافت پاسخ به نکات زیر توجه نمایید :
الف ) وسواس در عبادت و دعا
واژه وسواس در اصطلاح به معنی حدیث نفس است به طوری که گویی کسی آهسته از درون با انسان سخن می گوید و او را به دقت فراوان و بی مورد در انجام امور دعوت می نماید. کار شیطان را نیز وسوسه گویند، زیرا با چنین پیامی از درون، آدمی را به کار بد دعوت می نماید.
در حدیثى از امام صادق )علیه السلام ( مى خوانیم : ما من مؤمن الا و لقلبه اذنان فى جوفه : اذن ینفث فیها الوسواس الخناس ! و اذن ینفث فیها الملک ! فیؤید الله المؤمن بالملک ، فذلک قوله و ایدهم بروح منه : هر مؤمنى قلبش دو گوش دارد ، گوشى که در آن وسواس خناس (شیطان) می دمد ، و گوشى که فرشته در آن مى دمد ، خداوند مؤمن را به وسیله فرشته تقویت مى کند ، و این همان است که مى فرماید : و ایدهم بروح منه .
وسواس، نشانه جهل است و آدم وسواسى جاهل تلقى مى شود و نباید به شک هاى خود اعتنا کند و وظیفه دارد مانند افراد عادى در آنچه دچار وسواس است، عمل کند ، همان طور که تفریط و بى مبالاتى و بى توجهى نشانه جهل و نادرست است؛ افراط و زیاده روى نیز از نظر ائمه اطهار(ع) و شرع مقدس، مردود است. حضرت على(ع) در نهج البلاغه مى فرماید: «لا تَرَى الْجَاهِلَ إِلاَّ مُفْرِطاً أَوْ مُفَرِّطاً»( نهج البلاغه، حکمت 70.) «افراط و تفریط هر دو نشانه جهل و بى عقلى است».
ب ) مستحب بودن دعا
دعا یک امر مستحب و انجام ندادن آن و یا رعایت نکردن آداب آن ، ترک واحب نیست که موجب آن شود انسان دچار عذاب وجدان و احساس گناه شود .
بنابراین انسان باید مواظب باشد که به دلیل این گونه مسائل دچار وسواس نشود ، چون شیطان از این راه وارد شده و انسان را از انجام امور واجب نیز باز می دارد.
در روایتى نقل شده است: به امام صادق صادق(ع) گفتند: شخصى هست که داراى عقل و بینش خوبى است؛ اما قدرى در وضو و نمازش وسواس دارد؛ حضرت فرمود: این چگونه آدم عاقلى است که پیروى از شیطان مى کند. بعد فرمود: «ان الشیطان یحب ان یطاع» «شیطان دوست دارد که از او پیروى شود». (امام خمینى، چهل حدیث، مؤسسه نشر آثار امام خمینى. )
ج ) آنچه که در دعا مهم است
آنچه که در دعا مهم است: اخلاص ،حضور قلب ، خضوع و فروتنی ، امیدواری به خدا و قطع امید از دیگران ، شناخت خدا و اعتقاد به قدرت او و علم او به نیاز ، پرهیز از گناه به ویژه ستم مالی و آبرویی به مردم (حق الناس ) است ، البته آداب دیگر دعا (دعا برا سلامتی آقا امام زمان عج یا دعا برای دیگران و … ) نیز در استجابت دعا مهم است اما نه به آن اندازه که موجب احساس گناه و عذاب وجدان شود .
«پروردگارتان گفته است مرا بخوانید که اجابتتان میکنم؛ وَقَالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ» (غافر، ٦٠)
«کسی که مرا بخواند اجابتش میکنم؛ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ»(بقره، 186 )
امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌فرمایند:
«خدا چنین نیست که در دعا را به روی بنده باز کند و در اجابت را به رویش ببندد؛ مَاکَانَ اللَّهُ لِیَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الدُّعَاءِ وَ یُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْإِجَابَةِ» (نهج‌البلاغه صبحی‌صالح، ص 553 )
الف ) وسواس در عبادت و دعا
واژه وسواس در اصطلاح به معنی حدیث نفس است به طوری که گویی کسی آهسته از درون با انسان سخن می گوید و او را به دقت فراوان و بی مورد در انجام امور دعوت می نماید. کار شیطان را نیز وسوسه گویند، زیرا با چنین پیامی از درون، آدمی را به کار بد دعوت می نماید.
در حدیثى از امام صادق )علیه السلام ( مى خوانیم : ما من مؤمن الا و لقلبه اذنان فى جوفه : اذن ینفث فیها الوسواس الخناس ! و اذن ینفث فیها الملک ! فیؤید الله المؤمن بالملک ، فذلک قوله و ایدهم بروح منه : هر مؤمنى قلبش دو گوش دارد ، گوشى که در آن وسواس خناس (شیطان) می دمد ، و گوشى که فرشته در آن مى دمد ، خداوند مؤمن را به وسیله فرشته تقویت مى کند ، و این همان است که مى فرماید : و ایدهم بروح منه .
وسواس، نشانه جهل است و آدم وسواسى جاهل تلقى مى شود و نباید به شک هاى خود اعتنا کند و وظیفه دارد مانند افراد عادى در آنچه دچار وسواس است، عمل کند ، همان طور که تفریط و بى مبالاتى و بى توجهى نشانه جهل و نادرست است؛ افراط و زیاده روى نیز از نظر ائمه اطهار(ع) و شرع مقدس، مردود است. حضرت على(ع) در نهج البلاغه مى فرماید: «لا تَرَى الْجَاهِلَ إِلاَّ مُفْرِطاً أَوْ مُفَرِّطاً»( نهج البلاغه، حکمت 70.) «افراط و تفریط هر دو نشانه جهل و بى عقلى است».
ب ) مستحب بودن دعا
دعا یک امر مستحب و انجام ندادن آن و یا رعایت نکردن آداب آن ، ترک واحب نیست که موجب آن شود انسان دچار عذاب وجدان و احساس گناه شود .
بنابراین انسان باید مواظب باشد که به دلیل این گونه مسائل دچار وسواس نشود ، چون شیطان از این راه وارد شده و انسان را از انجام امور واجب نیز باز می دارد.
در روایتى نقل شده است: به امام صادق صادق(ع) گفتند: شخصى هست که داراى عقل و بینش خوبى است؛ اما قدرى در وضو و نمازش وسواس دارد؛ حضرت فرمود: این چگونه آدم عاقلى است که پیروى از شیطان مى کند. بعد فرمود: «ان الشیطان یحب ان یطاع» «شیطان دوست دارد که از او پیروى شود». (امام خمینى، چهل حدیث، مؤسسه نشر آثار امام خمینى. )
ج ) آنچه که در دعا مهم است
آنچه که در دعا مهم است: اخلاص ،حضور قلب ، خضوع و فروتنی ، امیدواری به خدا و قطع امید از دیگران ، شناخت خدا و اعتقاد به قدرت او و علم او به نیاز ، پرهیز از گناه به ویژه ستم مالی و آبرویی به مردم (حق الناس ) است ، البته آداب دیگر دعا (دعا برا سلامتی آقا امام زمان عج یا دعا برای دیگران و … ) نیز در استجابت دعا مهم است اما نه به آن اندازه که موجب احساس گناه و عذاب وجدان شود .
«پروردگارتان گفته است مرا بخوانید که اجابتتان میکنم؛ وَقَالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ» (غافر، ٦٠)
«کسی که مرا بخواند اجابتش میکنم؛ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ»(بقره، 186 )
امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌فرمایند:
«خدا چنین نیست که در دعا را به روی بنده باز کند و در اجابت را به رویش ببندد؛ مَاکَانَ اللَّهُ لِیَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الدُّعَاءِ وَ یُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْإِجَابَةِ» (نهج‌البلاغه صبحی‌صالح، ص 553 )