پاسداشت هادی خانیکی؛ انسانی از جنس اخلاق، امید و گفت وگو

دکترهادی خانیکی هم یکی از این افراد هستند که به واسطه فعالیت هایم درانجمن مددکاران اجتماعی ایران و لزوم همکاری های بین انجمنی، سایر فعالیت های علمی ، جلسات متعدد و … توفیق داشتم از دانش و تجربه ایشان بهره ببرم.صحبت کردن از این استاد فرهیخته و بیان ویژگی هایی ایشان کار آسانی نیست .ولی با توجه به شناخت بیش از دو دهه به چند ویژگی علمی و اخلاقی ایشان به اختصار و به شرح زیر اشاره می کنم:

* همیشه سنجیده ، مستدل، منظم و مبتتی بر شواهد و واقعیت سخت می گوید.

* در هر جا که صحبت می کند یا مطالب می نویسی می توان نکته جدیدی آموخت.

* دغدغه ایشان بیشتر از جنس دغدغه مردم است.

* هر جا که لازم باشد و فکر می کند می تواند موثر باشد، حضور پیدا می کند. فارغ از این که دعوت کننده با گرایش سیاسی او موافق است یا مخالف.

* تا آنجا که من شناخت دارم علیرغم داشتن گرایس سیاسی مشخص، اما هیچ گاه درکار و اظهار نظر سعی نکرد سیاسی عمل کند.

* علادوه بر تسلط ببر موضوعات مرتبط با حوزه اجتماعی و فرهنگی، توان بالای ایشان در سیاستگذاری های اجتماعی و فرهنگی بسیار قابل توجه است.

* باور قلبی و عمیق به این که با ایجاد فضای گفت وگو می تواند جامعه ایی پویا داشته باشیم. باور به این که اختلافات نباید مانع گفت و گو شود موجب شده است که هر زمانی و هر جایی از گفت وگو صحبت می شود نام ایشان هم هست.

* ایشان در رفتار و اخلاق مصداق دقیق این شعر حافظ است که : آسایش دو گیتی تفسیراین دو حرف است/با دوستان مروت با دشمنان مدارا.

* ساده گی و بی پیرایگی در روابط با دیگران موجب شده که همیشه بعد اخلاق مداری و روابط انسانی ایشان در کنار بعد علمی ایشان مورد توجه قرار گیرد. هیچگاه مسوولیت ها مانع این نوع روابط انسانی اش، نشد. کمتر پیش می آید کسی مسوولیت داشته باشد ولی رفتارش درحین مسوولیت و بعد از آن تغییر نکند ومعمولا هم هنگام مسوولیت تحمل رفتار مسوولین کمتر خواهد بود. ولی ایشان به اذعان همه کسانی می می شناسند همیشه روابط انسانی و مبتنی بر اخلاق را پیشه خویش قرار داده بود.لذا هیچگاه به اصطلاح میزمسوولیت ایشان را « نگرفت». اخلاقی که امروزه تضعیفش یکی از مشکلات جدی جامعه انسانی و از جمله کشور ماست ولی ایشان در عمل در جهت ترویج اخلاق گام برمی دارد و تا جایی که من می شناسم و دوستان دیگر هم بر ان صحه می گذارند، هیچ گاه منافع فردی ر ا بر مانفع مردم ترجیح نداده است که این هم خود مصداقی بر اخلاق مداری ایشان است. متاسفانه معمو.لا کسانی که این گونه عمل می کنند، هزیه هم باید بپردازند.

* هنگامی که همایش امید اجتماعی را می خواستند برگزار کنند، دلم می خواست که دبیر علمی این همایش آقای دکتر هادی خانیکی باشد که همین گونه هم شد. چون از جمله ویژگی های برجسته ایشان همین امیدوار بودن است ضمن اینکه همیشه و امیدوار هستند و امید هم می دهند.گاهی مواقع در جلسات بویژه هنگامی که اکثرا امیدی به حل مساله نداشتند، ایشان از زاویه ایی دیگر امیدوارانه مباحث را مطرح می کردند که تاثیر گذار هم بود.

بررسی سوابق ایشان نشان می دهد که بسیار علاقمند به فعالیت های انجمنی و شبکه ایی هستند که این خود نقطه قوت دیگری از این استاد فرهیخته است.

از انجایی که از سال 1386 لغایت 1393 برای برگزاری سه کنفرانس ملی مددکاری اجتماعی در گناباد حضور پیدا می کردم و بامردم خون گرم این منطقه هم بسیار مانوس شده بودم و ایشان هم گنابادی است ، از این منظر هم علاقه ام به ایشان بسیار زیاد است.

در پایان می خواهم اشاره کنم که از آقای دکتر هادی خانیکی همیشه به نیکی یاد خواهد شد وچه خوب است که بگونه ایی زیست که این تصور از ایشان در ذهن می ماند.و به عنوان یک شاگرد این شعر را ( از شاعری که نمی شناسم) بابت برجستگی علمی شان تقدیم می کنم:

برفقیری و تهیدستی من طعنه مزن/ ای که داری به جهان ثروت و زر بیش از من

سر تعظیم فرود پیش کسی می آرم/ که بود در ره دانش قدمی بیش از من

از مسوولین و همکاران خبر آنلاین هم بابت برنامه ریزی برای تهیه این پاسداشت و سایر برنامه در نکوداشت استاد عزیز، سپاسگزاری می کنم.

* رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران و رییس موقت کمیسیون اخلاق فدراسیون جهانی مددکاران اجتماعی