با توجه به شرایط سنی خاص دانشجویان که در اوج غرایز جنسی می باشند و همچنین شرایط محیطی برخی از دانشگاه ها این نگرانی قابل درک می باشد و باید قبول کرد که پاکدامنی و دوری از گناه در این شرایط بسیار سخت شده و دانشجویان را با مشکلات ذهنی و روحی بسیاری روبه‌رو ساخته است.

متأسفانه در چنین شرایطی برخی از دانشجویان دختر و حتی اساتید خانم نیز توجه به جنبه های مختلف ذهنی دانشجویان پسر نمی کنند و به دلیل عدم رعایت حدود شرعی حجاب باعث درگیری بیشتر ذهن دانشجو می شوند.

بهترین راهبردی که دانشجویان را در مقابله با این معضل یاری می نماید اهتمام جدی دانشجویان به انجام فریضه امر به معروف و نهی از منکر با رعایت شرایط و مراتب آن می باشد.

اصل امر به معروف و نهی از منکر نوعی نظارت غیر رسمی است که خداوند برای جلوگیری از انحراف جامعه و افراد به آن امر کرده است:

(((وَ لْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَی الْخَیْرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ)))[ آل عمران(3)،‌ آیه 104.]؛

«و باید از میان شما، گروهی، (مردم را) به نیکی دعوت کنند و به کار شایسته وادارند و از زشتی بازدارند، و آنان همان رستگارانند».

اگر امر به معروف و نهی از منکر به طور صحیح صورت پذیرد به افراد خطاکار کمک می‌کند که از ناهنجاری دوری کنند و به افراد تذکر دهنده کمک می‌کند که به حفظ ارزش‌ها پایبند باشند.

این امر مهم را می توان به اشکال مختلفی انجام داد:

الف. فردی

بدیهی است اگر دانشجویان در این زمینه به صورت جدی وارد عمل شود و این فریضه الهی را منطبق با شرایط و مراتبی که در شرع مقدس معین گردیده، عملی سازد دستگاه های فرهنگی و مراکز موجود در دانشگاه ها نیز بهتر می توانند در برپایی معروف ها و رفع منکرات اقدام نمایند و ضمن تشویق و ترغیب دانشجویان به انجام شؤونات اسلامی، راه کارها و اقدامات بنیادی فرهنگی را در جهت گسترش ارزش های اسلامی در بین دانشجویان فراهم سازند.

ب. گروهی

در این راستا راهکارهای ذیل پیشنهاد می گردد:

اول: برای تحقق بهتر اهداف امر و نهی دینی در زمینه حجاب بهتر است با شناسایی دانشجویان همفکر، متعهد و دلسوز و جذب آنها، اقدام به تشکیل یک هسته امر به معروف و نهی از منکر دانشجویی نمود. البته این اقدام باید با نهایت دقت صورت پذیرد تا به نام این گروه با حرکت های بی منطق و تند نابه‌جا و غیرمنطقی، سوء استفاده نشود لذا بهتر است این اقدام در قالب کار تشکیلاتی صورت پذیرد.

دوم. به طور هدفمند و با برنامه‌ریزی باید اقدام نمود؛ مثلاً اگر دانشجوی دختری در محیط دانشگاه از حجاب نامناسبی برخوردار است فرد اول به وی تذکری ساده دهد؛ بعد از مدت کوتاهی نفر دوم وارد عمل شود و با همان نرمی با جمله دیگری وی را امر به معروف نماید و این کار را نفرات بعدی نیز تکرار نمایند که قطعاً تأثیرگذار خواهد بود و یا نسبت به اساتید و مدیران اگر دانشجویان با نامه نگاری های متعدد با بیان های گوناگون مطالبات دینی خود را درخواست نمایند به طور مسلم در گذر زمان این امر به معروف و نهی از منکر تأثیر خود را خواهد گذاشت.

سوم. آگاهی بخشی دانشجویان؛ باید علاقه مندان به فرهنگ حجاب را نسبت به مبانی اعتقادی و علمی و کارکردهای فردی و اجتماعی و فلسفه وجودی حجاب و تأثیرات ارزشمندی که در رشد و توسعه مادی و معنوی فرد و جامعه دارد، با بهترین و زیباترین روش ها آگاه نمود و به دیگران انتقال دهند.

چهارم. جهت حساسیت زدایی بهتر است امر به معروف و نهی از منکر در محیط دانشگاه از طریق هم‌جنس صورت پذیرد به ویژه در موضوعات خاص همچون حجاب که بهتر است بانوان، دانشجویان دختر را امر به معروف نمایند.

در پایان ذکر دو نکته خالی از لطف نیست:

1. از آنجا که در عموم دانشگاه ها هم اساتید مرد و هم اساتید زن وجود دارد یکی از راهکارهایی که دانشجویان می توانند در این زمینه اتخاد نمایند این است که در صورت امکان به هنگام انتخاب واحد، کلاسی را انتخاب نمایند که استاد آن هم‌جنس باشد و یا دانشجویان هم‌فکر به صورت گروهی یک کلاس را انتخاب کنند که جوّ کلاس را در اختیار داشته باشند.

2. وظیفه دانشجویان مراقبت و کنترل افکار و رفتار می باشد به گونه‌ای خداوند را ناظر بر اعمال خود ببینند و در هنگام ارتباط با بدحجاب‌ها به طور محکم در برابر وسوسه‌های شیطانی مقاومت کنند و به یاد خدا باشند. به تجربه ثابت شده است اگر چندبار در برابر گناه استقامت شود خداوند متعال آرامش و نورانیت خاصی عنایت می‌کند که در برابر بدترین بدحجاب‌ها، لغزشی دامن‌گیر نمی‌شود، بلکه ایمان و متانت و حیای آدمی بیشتر ثابت و شکوفا می‌شود.