قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۷/۰۵/۰۷
–
۲۵۸۶ بازدید
چرا مسلمانان کریسمس و تولد حضرت عیسی مسیح را مانند میسحیان جشن نمیگیرند؟ مانند اعیاد دیگر مهم نیست؟
جشن کریسمس از رسوم و سنت های مسیحیان است و مسلمان نباید به سنن کفار عمل نماید. برگزاری جشن و انجام کارهایی که مربوط به کریسمس می‌شود با توجه به این که باعث ترویج فرهنگ غیر مسلمانان می‌شود مجاز نیست. درهمین زمینه آیت‌الله مکارم‌شیرازی در پاسخ به استفتایی دیدگاه خود را درباره آیین برگزاری سال نو میلادی از سوی مسلمانان بیان کرد. متن پرسش و پاسخ این مرجع تقلید به شرح زیر است: «پرسش: حکم جشن گرفتن سال جدید میلادی برای مسلمانان چیست؟ آیا مسلمانان می‌توانند به مسیحیان به مناسبت این عید تبریک بگویند؟ آیا مسلمانان می‌توانند به یکدیگر (یعنی بین مسلمانان) این عید را تبریک بگویند؟ آیا مسلمانان می‌توانند به نیت این عید سفره پهن کنند، جشن بر پا کنند، و این عید را گرامی بدارند مثل اعیاد اسلامی؟ آیا مسلمانان می‌توانند مثل آنها درخت کاج را در خانه‌هایشان تزیین کنند؟
پاسخ:
تا ضرورتی نباشد برگزاری جشن و انجام کارهایی که مربوط به کریسمس می‌شود با توجه به این که باعث ترویج فرهنگ غیر مسلمانان می‌شود مجاز نیست. منظور از ضرورت در اینجا این است که مثلا اگر انجام ندهند روابط فامیلی و دوستی به هم می‌خورد.»( http://javanonline.ir/fa/news/694190/فتوا-درباره-برگزاری-کریسمس-توسط-مسلمانان)
عید های مهم در جامعه ما از دو منظر جامعه شناختی و دینی قابل بررسی است. از منظر جامعه شناختی شامل همه اعیاد اعم از باستانی مانند عید نوروز و سایر اعیاد دینی -که جزء هویت ملی ایرانیان شده اند-نیز می شود و از منظر دینی اعیادی مانند عید مبعث، عید غدیر و قربان یا سیزده رجب و نیمه شعبان و هر روزی که به مناسبتی بزرگ و یا میلاد امامی از اولیای الهی و اهل بیت(ع) اختصاص دارد. مهم محسوب می گردد.
امیر مؤمنان در حکمت 428 نهج البلاغه می فرماید: «کل یوم لا یعصی الله فیه فهو عید؛ هر روزی که بدون گناه سپری گردد روز عید است». اعیاد اسلامی یادآور وقایع بزرگ و سرنوشت سازی است که اثر خود را در همه زوایای مادی و معنوی مسلمانان آشکار می سازد و عظمت و عزت مسلمانان را در اثر تمسک به قرآن و معارف اسلامی و احکام الهی را به آنها متذکر می گردد. عید فطر عید بازگشت به خدا و جشن اطاعت و تسلیم در برابر الهی و عمل به فریضه روزه است. عید قربان، جشن تعبد و سرسپردگی به فرامین الهی و انجام فریضه بزرگ و دشوار حج است که انسان حج گزار به شکرانه اجابت دعوت حق مبنی بر انجام حج و توفیق انجام آن، خوشحال و مسرور است.
روز جمعه نیز به تعبیر روایات روز عید و بزرگ و سرور روزهاست و روز عبادت و دعا و ذکر و یادآوری الطاف و احسان الهی است. روزهای بزرگی مثل سیزده رجب و بیست و هفتم رجب و نیمه شعبان و هر روزی که به مناسبتی بزرگ و یا میلاد امامی از اولیای الهی و اهل بیت(ع) اختصاص دارد هر کدام یادآور عظمت و بزرگی و شکوه و فضیلت است و به تعبیر قرآن کریم از ایام الله و روزهای بزرگ خداوند است. با بزرگداشت این اعیاد و این مناسبت ها به یاد می آوریم که دارای پشتوانه غنی و سرشاری از معنویت و معرفت و علم و فضیلت هستیم و چون درختانی استوار و پربار هستیم که ریشه در آب معرفت و کمال داریم، پس نباید خود را بی ارزش و یا کم ارزش قلمداد کنیم و خویش را به رایگان بفروشیم و به سرمایه های خدادادمان چوب حراج بزنیم.
اعیاد اسلامی فرصتی برای ارزیابی وضع موجود و فاصله زیادی است که از گذشته پرافتخار و ارزنده خویش گرفته ایم و وقت مناسبی است که ریشه ضعف ها و سستی های خود را بیابیم و برای رفع آنها برنامه ریزی اساسی و درستی داشته باشیم. در ضمن وجود این اعیاد و مناسبت های خجسته و میمون نیاز انسان به شادی و شادابی را تأمین می کند و این بعد از نیازهای روحی و روانی انسان را برآورده می سازد.
پاسخ:
تا ضرورتی نباشد برگزاری جشن و انجام کارهایی که مربوط به کریسمس می‌شود با توجه به این که باعث ترویج فرهنگ غیر مسلمانان می‌شود مجاز نیست. منظور از ضرورت در اینجا این است که مثلا اگر انجام ندهند روابط فامیلی و دوستی به هم می‌خورد.»( http://javanonline.ir/fa/news/694190/فتوا-درباره-برگزاری-کریسمس-توسط-مسلمانان)
عید های مهم در جامعه ما از دو منظر جامعه شناختی و دینی قابل بررسی است. از منظر جامعه شناختی شامل همه اعیاد اعم از باستانی مانند عید نوروز و سایر اعیاد دینی -که جزء هویت ملی ایرانیان شده اند-نیز می شود و از منظر دینی اعیادی مانند عید مبعث، عید غدیر و قربان یا سیزده رجب و نیمه شعبان و هر روزی که به مناسبتی بزرگ و یا میلاد امامی از اولیای الهی و اهل بیت(ع) اختصاص دارد. مهم محسوب می گردد.
امیر مؤمنان در حکمت 428 نهج البلاغه می فرماید: «کل یوم لا یعصی الله فیه فهو عید؛ هر روزی که بدون گناه سپری گردد روز عید است». اعیاد اسلامی یادآور وقایع بزرگ و سرنوشت سازی است که اثر خود را در همه زوایای مادی و معنوی مسلمانان آشکار می سازد و عظمت و عزت مسلمانان را در اثر تمسک به قرآن و معارف اسلامی و احکام الهی را به آنها متذکر می گردد. عید فطر عید بازگشت به خدا و جشن اطاعت و تسلیم در برابر الهی و عمل به فریضه روزه است. عید قربان، جشن تعبد و سرسپردگی به فرامین الهی و انجام فریضه بزرگ و دشوار حج است که انسان حج گزار به شکرانه اجابت دعوت حق مبنی بر انجام حج و توفیق انجام آن، خوشحال و مسرور است.
روز جمعه نیز به تعبیر روایات روز عید و بزرگ و سرور روزهاست و روز عبادت و دعا و ذکر و یادآوری الطاف و احسان الهی است. روزهای بزرگی مثل سیزده رجب و بیست و هفتم رجب و نیمه شعبان و هر روزی که به مناسبتی بزرگ و یا میلاد امامی از اولیای الهی و اهل بیت(ع) اختصاص دارد هر کدام یادآور عظمت و بزرگی و شکوه و فضیلت است و به تعبیر قرآن کریم از ایام الله و روزهای بزرگ خداوند است. با بزرگداشت این اعیاد و این مناسبت ها به یاد می آوریم که دارای پشتوانه غنی و سرشاری از معنویت و معرفت و علم و فضیلت هستیم و چون درختانی استوار و پربار هستیم که ریشه در آب معرفت و کمال داریم، پس نباید خود را بی ارزش و یا کم ارزش قلمداد کنیم و خویش را به رایگان بفروشیم و به سرمایه های خدادادمان چوب حراج بزنیم.
اعیاد اسلامی فرصتی برای ارزیابی وضع موجود و فاصله زیادی است که از گذشته پرافتخار و ارزنده خویش گرفته ایم و وقت مناسبی است که ریشه ضعف ها و سستی های خود را بیابیم و برای رفع آنها برنامه ریزی اساسی و درستی داشته باشیم. در ضمن وجود این اعیاد و مناسبت های خجسته و میمون نیاز انسان به شادی و شادابی را تأمین می کند و این بعد از نیازهای روحی و روانی انسان را برآورده می سازد.