قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۶/۰۲/۱۳
–
۳۹۷ بازدید
ببخشید اگه دکتر چندسال منع روزه کارده باشد ایا قضا دارد یا فقط کفاره تعلق میگیرد
همه مراجع: تشخیص خود بیمار ملاک است. البتّه اگر پزشک بیمارى را از روزه گرفتن منع کند ولى خود شخص مى‌داند که روزه برایش ضرر ندارد باید روزه بگیرد.[ امام، استفتاآت، بخش روزه، س 41؛ خامنه‌اى، اجوبه‌الاستفتاآت، س 754؛ نورى، استفتاآت، ج 1، س207؛ مکارم، استفتاآت، ج 3، س 300؛ صافى، 240 سؤال پیرامون روزه، س 216؛ توضیح‌المسائل، امام ، م 1743؛ تبریزى، م 1752؛ فاضل، م 1813؛ نورى، م 1739؛ صافى، م 1752؛ سیستانى، م 1712.
اگر روزه گرفتن براى بیمار (هر نوع بیمارى) ضرر داشته باشد و یا باعث تشدید بیمارى شود و یا خوف ضرر داشته باشد، روزه واجب نیست و باید بعد از بهبودى قضاى آن را بگیرد. البتّه تشخیص این که روزه ضرر دارد به این است که یا خود شخص یقین یا خوف به ضرر داشته باشد و یا دکتر متدیّن متخصّص بگوید که از گفته او خوف ضرر حاصل شود و یا بر اثر تجربه شخصی خوف ضرر پیدا شود و امّا اگر بعد از ماه رمضان بهبودى پیدا شد و قدرت برگرفتن روزه پیدا کردید، باید قضاى روزه ها را بگیرید. امّا اگر مرض انسان چند سال طول بکشد یعنی بعد از ماه رمضان تا فرا رسیدن ماه رمضان بعد بیماری ادامه داشت، قضای روزه های سال قبل بر او واجب نیست و فقط برای هر روز، دادن کفّاره ای که گفته می شود کافی است و بعد از آن که خوب شد، اگر تا رمضان آینده به مقدار قضا وقت داشته باشد باید قضای رمضان آخر را بگیرد و {برای هر روز یک مُد طعام، کفّاره به فقیر بدهد.}
منظور از «یک مُد طعام»؛ گندم، آرد، نان، جو، خرما و مانند آن است و «مُد» حدود 750 گرم یا ده سیر می باشد. (توضیح المسائل مراجع، م 1660 )
همه مراجع: یک مُد طعام750 گرم از گندم، جو، برنج، خرما، کشمش یا آرد می باشد. (زنجانی: 900 گرم)
کفّاره را باید به فقیر پرداخت نمود (یعنی کسی که خرج سالیانه اش از درآمد سالیانه اش بیش تر باشد). باید خرج طعام یا پوشاک فقیر گردد و دادن پول کفّاره به فقیر کفایت نمی کند مگر این که اطمینان داشته باشد، فقیر به وکالت از او، طعام می خرد و آن را به عنوان کفّاره قبول می کند.
یا جهت پرداخت کفّاره روزه، به دفتر مرجع تقلید خود یا یکی از وکلا و نمایندگی های ایشان یا به دفتر امام جمعه مراجعه کنید.
{برای آشنایی با احکام شرعی، به رساله توضیح المسائل مرجع خود نیز مراجعه کنید.}
اگر روزه گرفتن براى بیمار (هر نوع بیمارى) ضرر داشته باشد و یا باعث تشدید بیمارى شود و یا خوف ضرر داشته باشد، روزه واجب نیست و باید بعد از بهبودى قضاى آن را بگیرد. البتّه تشخیص این که روزه ضرر دارد به این است که یا خود شخص یقین یا خوف به ضرر داشته باشد و یا دکتر متدیّن متخصّص بگوید که از گفته او خوف ضرر حاصل شود و یا بر اثر تجربه شخصی خوف ضرر پیدا شود و امّا اگر بعد از ماه رمضان بهبودى پیدا شد و قدرت برگرفتن روزه پیدا کردید، باید قضاى روزه ها را بگیرید. امّا اگر مرض انسان چند سال طول بکشد یعنی بعد از ماه رمضان تا فرا رسیدن ماه رمضان بعد بیماری ادامه داشت، قضای روزه های سال قبل بر او واجب نیست و فقط برای هر روز، دادن کفّاره ای که گفته می شود کافی است و بعد از آن که خوب شد، اگر تا رمضان آینده به مقدار قضا وقت داشته باشد باید قضای رمضان آخر را بگیرد و {برای هر روز یک مُد طعام، کفّاره به فقیر بدهد.}
منظور از «یک مُد طعام»؛ گندم، آرد، نان، جو، خرما و مانند آن است و «مُد» حدود 750 گرم یا ده سیر می باشد. (توضیح المسائل مراجع، م 1660 )
همه مراجع: یک مُد طعام750 گرم از گندم، جو، برنج، خرما، کشمش یا آرد می باشد. (زنجانی: 900 گرم)
کفّاره را باید به فقیر پرداخت نمود (یعنی کسی که خرج سالیانه اش از درآمد سالیانه اش بیش تر باشد). باید خرج طعام یا پوشاک فقیر گردد و دادن پول کفّاره به فقیر کفایت نمی کند مگر این که اطمینان داشته باشد، فقیر به وکالت از او، طعام می خرد و آن را به عنوان کفّاره قبول می کند.
یا جهت پرداخت کفّاره روزه، به دفتر مرجع تقلید خود یا یکی از وکلا و نمایندگی های ایشان یا به دفتر امام جمعه مراجعه کنید.
{برای آشنایی با احکام شرعی، به رساله توضیح المسائل مرجع خود نیز مراجعه کنید.}