ابو اسحاق کنیه‌ی مختار است در عرب رسم است برای فرزندان خود کنیه انتخاب کنند .کُنیه (به عربی: الکنیة) نامی برای تعریف شخصی از راهِ نامِ اولین پسر یا اولین دختر اوست، مثال : ابوالحسن و ام لیلا و ام کلثوم و ابن حاجب و بنت الکرم. مثلاً اولین امام شیعه نامش علی و لقبش امیرالمؤمنین و کنیه اش ابوالحسن است. وقتی کنیه کسی مثلاً ابوالفضل است معنایش این نیست که حتماً فرزندی به نام فضل دارد و این فرد پدر اوست. هر چند معمولاً چنین است، بلکه گاهی برای تفأل زدن و فال خیر کنیه‌ای بر کسی گذاشته می‌شود. مثلاً فردی که کنیه اش ابوالفضل می‌باشد، از همان کودکی این کنیه را بر او می گذارند و فال خیر می زنند که خداوند فرزندی به نام فضل به او عطا نماید یا صاحب فضل و احسان و کرم گردد. در روایات دستور به انتخاب کنیه برای کودک شده‌است. الزاماً کنیه نباید بر اساس نام فرزند باشد به همین جهت کنیه علی بن موسی الرضا ابا الحسن بوده در حالی که وی تنها فرزندشان محمد بن علی بوده‌است، لقب بر اساس اوصاف بارز شخص انتخاب و گذارده می‌شود، مانند امین و صادق، و تفاوت ان با کنیه در پیشوند اب و ام یا ابن است که در ابتدای کنیه وجود دارد، کنیه‌ها معمولاً از سوی خود شخص برای فرزندانشان انتخاب می شده‌است و در روایتی آمده‌است ما فرزندانمان را در کودکی برایشان کنیه انتخاب می کنیم لکن القاب انها بیشتر اوقات از سوی دیگران براساس اوصاف آنان گذارده می شده‌است. مانند امین برای محمد یا سجاد برای امام چهارم شیعیان.