قبل ازپاسخ اصل حدیث محضرتان تقدیم میشود.پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله می‌فرماید: برادرم عیسی علیه السلام به شهری عبور نمود که در آن مرد و زنی بر سر یکدیگر فریاد می‌زدند، حضرت به آنها فرمود: شما را چه می‌شود چرا فریاد می‌کنید؟ آن مرد عرض کرد: ای پیامبرخدا! این همسر من است، و هیچ بدی هم ندارد بلکه زنی است صالحه، ولی در عین حال دوست‌ دارم از او جدا شوم. حضرت عیسی علیه السلام فرمود: به هرحال بگو چه نقصی در او است که می‌خواهی از وی جدا شوی؟ آن مرد عرضه داشت: بدون اینکه پیر شده باشد، صورتش شکسته و فرسوده شده. حضرت به آن زن فرمود: ای زن! دوست داری طراوت صورتت به تو برگردد؟ آن زن عرضه داشت: آری. حضرت فرمود: هرگاه غذا تناول می‌کنی، پیش از سیرشدن از آن دست بکش. زیرا طعام وقتی در شکم و معده زیاد شد، طراوت و نشاط صورت را از بین می‌برد.زن به این دستور عمل نمود، و طراوت صورتش دوباره بازگشت. (1) منظور ازاین حدیث این است. هراندازه که غذای بیشتری بخورد بدنش با سرعت بیشتری به سوی پیری می‌رود. در هر وعده‌ی غذایی بدن باید مواد غذایی را به انرژی تبدیل کند. بنابراین دراین روند ترکیبات متعددی حاصل می‌شود که در بین آن ها رادیکال‌های آزاد نیز تولید شده و باعث اکسایش و پیری سلول های بدن می‌شوند.درواقع هر چه روند تبدیل مواد غذایی بیشتروطولانی تر باشد میزان رادیکال‌های آزاد تولید شده نیز بیشتر خواهد شد.اگر می‌خواهید جوان‌تر، سالم‌تروشاداب‌تر باشید کمی قبل ازسیر شدن، دست ازغذا بکشید.توضیح اینکه افـراط و تـفـریـط در رسـانـدن غـذا بـه بـدن هر دو ضرر و مفسده دارد. امام رضاعلیه السلام با تشبیه بدن به زمین می فرماید: بدن انسان ، بسان زمین پاک و آماده برای زراعت است که اگـر در آبـادانی و آبدهی بدان ، مراقبت شود، به گونه ای که آب ، نه فراوان تر از نیاز بدان برسد تا آن را غرقاب و باتلاق کند و نه از اندازه کمتر باشد تا آن را به تـشـنـگـی گـرفـتـار سازد، آبادانی اش استمرار می یابد، اما اگر از آن غفلت شود، به تباهی می گراید و علف هرز در آن می روید؛ بدن چنین حکایتی دارد و تدبیر آن در خوراک و پوشاک چنین است .پـرخـوری و نـیز خوردن پس از سیری ، بدن را باتلاق تجمع میکرب ها می سازد و موجب تباهی تن ، قساوت قلب ، کودنی، پیامبر صلی الله علیه وآله فرمود: مؤ من در یک شکم چیز می خورد و کافر در هفت شکم چیز می خورد.امام علی علیه السلام فرمود:عادت به پرخوری انواع دردها را به همراه دارد.وهمچنین فرمود:از پرخوری پرهیز کنید، چرا که مایه تباهی تن است .
بهترین رمز سلامتی آن است که انسان با وجود اشتها به غذا از آن دست بکشد.
امـام عـلی علیه السلام بـه امـام حـسـن علیه السلام فرمود: اگر می خواهی سالم بمانی و از پزشک بی نـیـاز شـوی ، چهار امر را رعایت کن 1. اگر میل به غذا نداری نخور 2. تا زمانی که سیر نـشـده ای و اشـتـهـا بـاقـی اسـت دسـت از غـذا بـکـش 3. غـذا را پـس از جـویـدن کامل در دهان ، فرو بده 4. قبل از خواب قضای حاجت کن .
رسـول خـدا(ص ) فـرمـود: کـل وانـت تـشـتـهـی وامـسـک وانـت تـشـتـهـی ؛ زمـانـی کـه مـیـل بـه غـذا داری ، غـذا بـخـور و در حـالی کـه هـنـوز میل و اشتها به خوردن داری ، دست از خوردن بکش .
مـفـهوم آیه شریفه کلو واشربوا ولا تسرفوا که در نگاه نخست بسیار ساده به نظر مـی رسـد، امروز در رتبه مهم ترین دستورات بهداشتی (و تغذیه سالم ) قرار گرفته اسـت ، زیـرا طـبـق تـحـقـیقات دانشمندان ، سرچشمه بسیاری از بیماری ها، غذاهای اضافی (داخـل مـعـده ) اسـت کـه بـه صورت جذب نشده در بدن باقی می ماند. این مواد اضافی هم بـار سـنـگـیـنـی اسـت بـر قلب و عروق و سایر دستگاههای بدن ، و هم بستر آماده ای است برای پذیرش انواع عفونت ها و بیماری ها. لذا برای درمان بسیاری از بیماری ها نخستین گـام ایـن اسـت کـه ایـن مواد اضافی ، و به عبارت دیگر زباله های تن انسان بسوزند و جـسم پاکسازی گردد. عامل به اصطلاح (پرخوری) است و راهی برای جلوگیری از آن جز رعایت اعتدال در (خوردن ) غذا نیست .
مـرحـوم طـبـرسـی در تـفـسـیـر مـجـمـع البـیـان مـطـلب جـالبـی نقل کرده است :هارون الرشید طبیبی مسیحی داشت که مهارت او در طب معروف بود. روزی این طبیب به یکی از دانـشـمـندان اسلامی گفت : من در کتاب شما چیزی از طب نمی یابم در حالی که دانش مفید بر دو گونه است : علم ادیان و علم ابدان . اودر پاسخش چنین گفت : خداوند همه دستورات طـبـی را در نصف آیه از کتاب خویش آورده است .(بخورید و بیاشامید و اسراف نکنید) و پیامبر ما نیز طب را در این دستور خویش خلاصه کرده است : (معده ، خانه بیماری ها است و امـسـاک ، سـرآمـد هـمه داروها است و بدنت را از آنچه بدان عادت صحیح داده ای محروم مکن) طـبیب مسیحی وقتی این سخن را شنید گفت : قرآن شما و پیامبرتان ، برای جالینوس (طبیب معروف ) سخن طبیبانه ای باقی نگذارده اند.
امـام رضـاعلیه السلام فـرمود: لو ان الناس قصدوا فی الطعام لاعتدلت ابدانهم ؛ اگر مردم در خوردن غذا میانه رو باشند، بدن های آنان اعتدال پیدا می کند.
کم خونی ناشی ازفقرآهن،واین فقرآهن عوامل ودلیل خاص خود رادارد.بازیادخوردن کم خونی معالجه نمیشود.
__________________________.
1- مستدرک الوسائل، ج 16، ص 217