آنچه در بهشت وجود دارد فوق مظاهر تمدن دنیایی است. حیات اخروی اساساً ویژگی هایی برتر از زندگی این جهان دارد و ابزار و آلاتی که بشر در این دنیا مورد استفاده قرار می دهد، به هیچ وجه در آن عالم مورد نیاز نیست؛ مثلاً برای سفر به دورترین نقاط بهشت، با یک اراده می توان بلافاصله میلیون ها کیلومتر مسیر را پیمود. البته اگر فرضاً کسی خواستار داشتن وسایلی شبیه وسایل این جهان است، همین که اراده کند، برای او خلق و ایجاد می شود. اما برتری وسایل و موجودات آن جهان به گونه ای است که هرگز کسی آرزوی این گونه وسایل را که در مرتبه ای فروتر است نمی کند.