خانه » همه » مذهبی » قلب معنوی؛ موضوع خودسازی

قلب معنوی؛ موضوع خودسازی


قلب معنوی؛ موضوع خودسازی

۱۳۹۸/۰۲/۳۱


۵۵۱ بازدید

من بنای زندگیمو قرب به خداوند قرار دادم . و تا اینجا متوجه شدم که نزدیک شدن به خدا یعنی نزدیک شدن به صفات الهی شبیه شدن به خدا .خدایی شدن. اما دلم میخواد یه تعبیر ذوقی برای خودم از قرب داشته باشم مثلا نیتم این باشه کاری کنم که حال دلم خوب بشه ایا این تعبیر غلطه .منظورم از دل قلب و روحه. مگه به غیر از اینه که عبادات سودش به خودمون میرسه خدا احتیاجی به عبادات ما نداره
اگر اینطوری بگیم اشتباهه دوم اینکه ایا هر کاریانجام میدم هربار باید بگم قربه الی الله یا نه

دوست گرامی. شما دقیقا به هدف زده اید تمام کارهای سلوکی برای این است که دل انسان حالش خوب شود. هدف اصلی دل و قلب است خدای متعال از انسان قلب سلیم می خواهد و بزرگترین مسئولیت انسان نسبت به قلب خود است. تمام عبادات برای همین است که حال قلب خوب شود و به تعالی برسد. اخلاق برای این است که بیماری های قلبی شفا پیدا کند و قلب به صفات خوب آراسته شود. علم و عقل درک و شناخت قلب را افزایش می دهد و خلاصه قلب یعنی حقیقت انسان که دائم در حال تقلب و تحول است و این تحولات باید توسط خودسازی و سلوک مدیریت شود تا انسان به تعالی برسد و به خدا نزدیک شود.
در مورد نیت هم لازم نیست هر بار بگویید قربه الی الله. نیت زبانی نیست . همین که انسان هدف زندگی اش را سالم سازی و تعالی قلب خود از طرق بندگی و قرب به خدا قرار دهد این نیت کاملی است و شامل تمام اعمال ریز و درشت زندگی او هم می شود. ان صلاتی و نسکی و محیای و مماتی لله رب العالمین. می شود و سالک به لقاء الهی می رسد. موفق باشید

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد:

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد