کوثر از ماده «کثرت» است که بر اثر اضافه شدن «واو» معنى مبالغه پیدا کرده است. بنابراین کوثر یعنى بسیار زیاد و فراوان و به همین دلیل به مرد سخاوتمند و بسیار بخشنده نیز کوثر گفته مى شود . در برخى از متون روایى حوض یا نهری در بهشت به نام کوثر آمده است. نبى اکرم صلی الله علیه و آله به امیرمؤمنان سلام الله علیه دست زدند و فرمودند: «این نهر براى من و تو و دوستداران تو بعد از من است». این نهر اختصاص به پیامبر بزرگوار صلی الله علیه و آله دارد .
در این راستا به نگرش علامه مجلسى نیز عنایت بفرمایید. ایشان در بحارالانوار، ج 8، ص 27 مى فرماید: اعتقاد ما درباره حوض کوثر چنین است:
الف) آن یک حقیقت است.
ب ) اختصاص به پیامبر بزرگوار صلی الله علیه و آله دارد.
ج ) سرپرست آن امیرمؤمنان سلام الله علیه است و او است که دوستداران خویش را از آن سیراب نموده و دشمنانش را از آن ممانعت خواهد کرد.
د ) هر کس از آن بنوشد هرگز پس از آن تشنه نخواهد شد.
نتیجه آن که آنچه در حدیث ثقلین به عنوان حوض کوثر اشاره شده همین کوثر است که هم در قرآن مجید ذکر شده إِنَّا أَعْطَیْناکَ اَلْکَوْثَرَ و هم در متون روایى با وصف مزبور آمده است و همان گونه که در بیان علامه مجلسى آمده ما شیعیان نسبت به حوض کوثر چنین اعتقادى داریم. در حوض کوثر، آب گوارایی وجود دارد که در روز قیامت مومنان را سیراب کرده و از عطش نجات خواهد داد .البته کسانی از این حوض سیراب خواهند شد که در دنیا نیز از ساقی آن یعنی وجود مقدس پیامبر صلی الله علیه و آله و خاندان پاکش سلام الله علیهم اجمعین کسب نور و فیض کرده و در کنار اقیانوس تعالیم آنان ، جرعه ای نوشیده باشند.
( الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ )