حس زیبایی دوستی و دستور پوشش برای زنان
۱۳۹۷/۰۹/۰۱
–
۱۴۴۳ بازدید
با سلام
در بین دختران بی حجاب این سوال هست که زن زیبایی را دوست دارد چرا باید حجاب داشته باشد
در دین اسلام، تأکید فراوانی بر آرایش و زیبایی زن برای مرد شده و این کار وسیلهای برای برآوردن نیاز زن به خودآرایی است. یکی از راههای تعدیل و تحدید خودآرایی، گزینه پوشش مناسب است. تأکید فراوان ادیان الهی بر حجاب برای زنان، به علت وجود غریزهها و نیازهای ویژه زنان است. اگر برای خصلت خودآرایی زنان که سبب عشوه گری میشود، حکم حجاب ارائه نشود، زنان با غریزههای کنترل نشده و نامتعادل و تحت تأثیر شرایط ویژه اجتماعی، بهداشت روانی جامعه را ویران میکنند، ولی با حجاب و پوشش مناسب چارچوب مشخصی برای بهرهمندی از این ویژگی ذاتی تعیین میشود که از پیدایش فساد اجتماعی و روانی جلوگیری میکند. از نظر روانشناختی، نداشتن پوشش مناسب، جوانان را نسبت به زنان بی اعتماد میکند و رغبت و گرایش به ازدواج و تشکیل خانواده در آن ها ایجاد نمیشود. از طرفی حس انتقام جویی و کینه توزی مرد نسبت به مردان دیگری که بیشرمانه همسر یا خواهر او را نظاره میکنند، برانگیخته میشود و آسیبهای روانی را به وجود میآورد.(روان شناسی زن در نهج البلاغه، ص ۲۱۷ و ۲۲۱)
در آموزههای دینی بر آرایش و زینت بسیار تأکید و به میل طبیعی زنان به خودآرایی و خودنمایی توجه شده است؛ ولی آنها را از اینکه برای غیرهمسر خود زینت کنند، منع کردهاند. رسول خدا(ص) در فرازی از روایتی میفرماید: «بهترین زنان شما، زنی است که… برای شوهرش آرایش و خودنمایی کند، ولی خود را از نامحرمان بپوشاند.»(بحارالانوار، ج ۱۰۳ ، ص ۲۳۵)
آن حضرت آرایش و زینت زن، برای شوهر را از حقوق شوهر بر همسر میشمارد و میفرماید: «از جمله حقوق شوهر بر همسر این است که خود را به بهترین عطرها خوشبو کند و بهترین لباس هایش را بپوشد و خود را به بهترین صورت تزیین کند.»( وسائل الشیعه، ج ۱۴ ، ص۱۱۲)
در حدیث معروف مناهی نیز آمده است: «پیامبر از اینکه زن برای غیرشوهرش آرایش کند، نهی کرد. اگر زن چنین کند، بر خداوند حق است که او را با آتش بسوزاند.» ( وسائل الشیعه ، همان، ج ۱۴ ، ص ۱۱۷)
توجه به توصیهها و احادیثی که پیامبر در جهت تشویق زنان به آراستگی در منزل و سرزنش از آرایش برای غیر همسر در فضای عمومی جامعه فرمودند نشان از تعادلی است که در اسلام به آن توصیه شده است. دین اسلام هیچ گاه دستور به منع فعالیت اجتماعی زنان نداده است. اما برای حفظ حریم جامعه توصیههای در جهت پوشیدگی و پرهیز از آرایش در فضای عمومی جامعه کرده و در مقابل برای حفظ حریم خانواده و ارضایی حس دگر خواهی از زنان خواسته که زیباترین پوششها و زینت های خود را برای همسر و محارم خود استفاده کنند.
در آموزههای دینی بر آرایش و زینت بسیار تأکید و به میل طبیعی زنان به خودآرایی و خودنمایی توجه شده است؛ ولی آنها را از اینکه برای غیرهمسر خود زینت کنند، منع کردهاند. رسول خدا(ص) در فرازی از روایتی میفرماید: «بهترین زنان شما، زنی است که… برای شوهرش آرایش و خودنمایی کند، ولی خود را از نامحرمان بپوشاند.»(بحارالانوار، ج ۱۰۳ ، ص ۲۳۵)
آن حضرت آرایش و زینت زن، برای شوهر را از حقوق شوهر بر همسر میشمارد و میفرماید: «از جمله حقوق شوهر بر همسر این است که خود را به بهترین عطرها خوشبو کند و بهترین لباس هایش را بپوشد و خود را به بهترین صورت تزیین کند.»( وسائل الشیعه، ج ۱۴ ، ص۱۱۲)
در حدیث معروف مناهی نیز آمده است: «پیامبر از اینکه زن برای غیرشوهرش آرایش کند، نهی کرد. اگر زن چنین کند، بر خداوند حق است که او را با آتش بسوزاند.» ( وسائل الشیعه ، همان، ج ۱۴ ، ص ۱۱۷)
توجه به توصیهها و احادیثی که پیامبر در جهت تشویق زنان به آراستگی در منزل و سرزنش از آرایش برای غیر همسر در فضای عمومی جامعه فرمودند نشان از تعادلی است که در اسلام به آن توصیه شده است. دین اسلام هیچ گاه دستور به منع فعالیت اجتماعی زنان نداده است. اما برای حفظ حریم جامعه توصیههای در جهت پوشیدگی و پرهیز از آرایش در فضای عمومی جامعه کرده و در مقابل برای حفظ حریم خانواده و ارضایی حس دگر خواهی از زنان خواسته که زیباترین پوششها و زینت های خود را برای همسر و محارم خود استفاده کنند.