تفال دو معنا و استعمال دارد . گاهی تفال به معنای استخاره و طلب خیر از خداوند است و گاهی به معنای آینده نگرى و پیش بینى آینده به وسیله قرآن است، مثل تفأل زدن به جهت این که براى ما معلوم شود مریضمان خوب مى شود یا مى میرد و یا گمشده اى پیدا مى شود یا نه. این گونه تفأل زدن به قرآن مورد نهى قرار گرفته است. و این غیر از استخاره گرفتن به وسیله قرآن است. پس تفال مجاز تفال به معنای اول یعنی استخاره است. و تفال مورد نهی، تفال به معنای دوم، یعنی پیش بینی آینده و نوعی آینده نگری است . برخى تفأل مورد نهی را در این روایت این گونه نیز معنى کرده اند که شخص هنگام خواندن یا شنیدن آیه اى، آن آیه را تفأل به چیزى بزند و بگوید فلان طور خواهد شد. دلیل بر این که مراد از تفالی که مورد نهی نیست و تفال به معنای استخاره است، روایتی است که از پیامبر صلی الله علیه وآله نقل شده است و آن حضرت فرموده اند: هنگامی که خواستی به کتاب خدا تفال بزنی سه بار سوره اخلاص را بخوان و سه بار بر پیامبر و آلش صلوات بفرست و سپس چنین بگو: « اَللّهُمَّ اِنّى تَفَأَّلْتُ بِکِتابِکَ، وَ تَوَکَّلْتُ عَلَیْکَ، فَاَرِنى مِنْ کِتابِکَ ما هُوَ مَکْتُومٌ مِنْ سِرِّکَ الْمَکْنُونِ فـى غَیْبِـکَ »، و این دعا و دستور همان دستور و دعایی است که در مورد استخاره در روایات وارد شده است .