امام رضا(علیه السلام) در بیان سبب حرمت زنا می فرمایند: «و زنا برای فسادی که در آن است، حرام شده؛ از قبیل کشتن نفوس، از میان رفتن نسَب ها، ترک تربیت کودکان، تباهی مواریث و مفاسد دیگر… .» [ عیون أخبار الرضا(علیه السلام)، ج2، ص 88. ]
امام(علیه السلام) در این سخن، انگیزه های اجتماعی حکم تحریم زنا را بیان فرموده اند؛ زیرا در تشریع این حکم، بُعد اجتماعی آن بیش از ابعاد دیگر مدنظر بوده است.
امام رضا(علیه السلام) در پاسخ محمّدبن سنان از حکمت مجازات زناکار چنین یاد می کنند:
«علّت این که زناکار را با سختى تازیانه بر بدنش می زنند آن است که با آن پیکر مباشر این عمل زشت گشته است و همه وجودش از آن لذّت برده، پس ضرب تازیانه بر جسد او عقوبت آن لذّت حرام است و موجب عبرت است براى دیگران که بدانند که یکصد ضرب (تازیانه) عقوبت بزرگ ترین گناهان است».[ همان.]