قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۷/۰۷/۰۹
–
۱۰۴۸۳ بازدید
من و نامزدم از یکدیگر دور هستیم و همدیگر را هرچند هفته یکبار ملاقات می کنیم. گاهی خود را در ضمن گفت و گوی شهوت انگیز تلفنی ارضاء می کنیم. اشکالی ندارد؟
برادر گرامی؛ تلاش برای حفظ و ارتقاء سلامت جسمی و روانی رابطه ی عاشقانه تان و عبور از ابهامات و مشکلات زندگی به مدد مشورت، رفتار یک ذهن منطقی است. قدر اعتمادی که به ما دارید می دانیم.
همان گونه که شما نیز گزارش نمودید، برخی اوقات، عللی مانند دوری همسران جوان از یکدیگر، باعث می شود آن ها اقدام به ارضای جنسی یکدیگر به صورت غیرحضوری (تلفنی، آنلاین و…) به وسیله ی گفت و گوهای شهوانی نمایند. خوب است در ابتدا بدانیم به نظر مراجع بزرگوار تقلید، «عمل مذکور خودارضایی محسوب می شود و حرام است و فرقی در این حکم بین زن و مرد نیست و تنها راه ارضای شرعی، تماس بدنی با همسر می باشد»[ دفاتر مراجع معظم تقلید.].
استمناء و یا خودارضایی، از نظر شرعی و اخلاقی، حرام و گناه کبیره محسوب می شود و تنها راه ارضای مشروع غریزه ی جنسی براى فرد فقط ازدواج و نزدیکى با همسر شرعی خود است. دین تمام تلاشش را مبذول می دارد تا ارضاء نیازها در دنیای واقعی صورت گیرد؛ حال آن که خودارضایی و این گونه ارضاهای غیرحضوری، با قدرت خیال، تحقق می پذیرد. خیالی که به مرور به موضوع و فردی خاص، محدود نخواهد شد؛ خیالی که قدرت تحریک در رابطه را به دست خواهد گرفت و بعد از مدتی فرد دچار این ابهام خواهد شد که «چرا من به وسیله ی همسرم تحریک نمی شوم؟»
لازم است در گذار از این مشکل به راهکارهای ذیل توجه شود:
1. نامزدها تا آن جا که ممکن است تلاش کنند مدت نامزدی، کوتاه تر شده و زندگی در کنار یکدیگر را آغاز نمایند.
2. اگر امکان برپایی مراسم عروسی در کوتاه مدت مقدور نیست و اکنون با یکدیگر محرمند، سعی کنند ملاقات های حضوری را افزایش دهند و با مُلاعبه و مُعاشقه، یکدیگر را ارضا نمایند. البته بهتر است رابطه ی کامل به شب زفاف موکول گردد.
3. ارتباط غیرحضوری شفاهی را کاهش داده، سعی کنند بر ارتباط آفلاین (نامه، مکاتبه الکترونیکی و…) بیفزایند تا این آسیب به حداقل برسد.
4. از نامزدشان بخواهند که در این موقعیت ها از بیان حرف های تحریک آمیز پرهیز کنند تا به گناه نیفتند. خودشان نیز همین دقت را داشته باشند.
5. خوب است ارتباط غیرحضوری (مانند مکالمه تلفنی) جایی باشد که در حضور دیگران است، طوری که در معرض دید آن ها بوده اما صدای شان را نمی شنوند.
همان گونه که شما نیز گزارش نمودید، برخی اوقات، عللی مانند دوری همسران جوان از یکدیگر، باعث می شود آن ها اقدام به ارضای جنسی یکدیگر به صورت غیرحضوری (تلفنی، آنلاین و…) به وسیله ی گفت و گوهای شهوانی نمایند. خوب است در ابتدا بدانیم به نظر مراجع بزرگوار تقلید، «عمل مذکور خودارضایی محسوب می شود و حرام است و فرقی در این حکم بین زن و مرد نیست و تنها راه ارضای شرعی، تماس بدنی با همسر می باشد»[ دفاتر مراجع معظم تقلید.].
استمناء و یا خودارضایی، از نظر شرعی و اخلاقی، حرام و گناه کبیره محسوب می شود و تنها راه ارضای مشروع غریزه ی جنسی براى فرد فقط ازدواج و نزدیکى با همسر شرعی خود است. دین تمام تلاشش را مبذول می دارد تا ارضاء نیازها در دنیای واقعی صورت گیرد؛ حال آن که خودارضایی و این گونه ارضاهای غیرحضوری، با قدرت خیال، تحقق می پذیرد. خیالی که به مرور به موضوع و فردی خاص، محدود نخواهد شد؛ خیالی که قدرت تحریک در رابطه را به دست خواهد گرفت و بعد از مدتی فرد دچار این ابهام خواهد شد که «چرا من به وسیله ی همسرم تحریک نمی شوم؟»
لازم است در گذار از این مشکل به راهکارهای ذیل توجه شود:
1. نامزدها تا آن جا که ممکن است تلاش کنند مدت نامزدی، کوتاه تر شده و زندگی در کنار یکدیگر را آغاز نمایند.
2. اگر امکان برپایی مراسم عروسی در کوتاه مدت مقدور نیست و اکنون با یکدیگر محرمند، سعی کنند ملاقات های حضوری را افزایش دهند و با مُلاعبه و مُعاشقه، یکدیگر را ارضا نمایند. البته بهتر است رابطه ی کامل به شب زفاف موکول گردد.
3. ارتباط غیرحضوری شفاهی را کاهش داده، سعی کنند بر ارتباط آفلاین (نامه، مکاتبه الکترونیکی و…) بیفزایند تا این آسیب به حداقل برسد.
4. از نامزدشان بخواهند که در این موقعیت ها از بیان حرف های تحریک آمیز پرهیز کنند تا به گناه نیفتند. خودشان نیز همین دقت را داشته باشند.
5. خوب است ارتباط غیرحضوری (مانند مکالمه تلفنی) جایی باشد که در حضور دیگران است، طوری که در معرض دید آن ها بوده اما صدای شان را نمی شنوند.
یادگاری
امام على(علیه السلام):
«لایَسعَدُ امْرُؤٌ إلاّ بِطاعَةِ اللّه سُبحانَهُ وَ لا یَشقَى امْرُؤٌ إلاّ بِمَعصیَةِ اللّه : هیچ کس جز با اطاعت خدا خوشبخت نمى شود و جز با معصیت خدا بدبخت نمى گردد»[ تمیمی آمدی (1410ق.، ص 788).].