۱۳۹۷/۰۶/۳۰
–
۸۴۲ بازدید
سلام. از نظر شرعی عمل به قرعه بهتر است یا استخاره ؟
لطفا به نکات زیر توجه کنید:1. قرعه اعتبار شرعی بیشتر و محکم تری نسبت به استخاره دارد و ادله اعتبار و حجیت آن معتبرتر است .2. تفاوت «قرعه» با استخاره در این است که قرعه تنها برای رفع تحیر و تردید کارآیی دارد و به ضرورت چنین نیست که کشف از واقع نماید . قرعه روش ویژهای ندارد و با چیزهایی مانند سنگ و پول و شیر و خط نیز میشود رفع تحیر کرد .
موضوع قرعه وجود حیرت و مشکل است: « القرعة لکل أمر مشکل» و موضوع استخاره، آگاهی بر واقع و دستیابی به خیر و نیز ویزیت و ارائة نظری کارشناسانه است که مشکلات را از خواهان دفع میکند و قدرت پیشگیری دارد. قرعه هیچگونه زمینة معنوی، ربوبی و نیز آگاهی بر حقایق و تصرف در خارج را ندارد. قرعه نیاز به استجماع ندارد؛ ولی استجماع رکن مهم و پایهای استخاره است . همچنین استخاره را باید با مراجعه به نفس دریافت؛ در حالی که نفس در قرعه هیچگونه حکمی ندارد و باید آن را با ابزاری ویژه انجام داد .
همة عالم ظرف قرعه است و با هر چیزی میشود قرعه انداخت؛ همانگونه که میشود از همة پدیدهها و نمودهای عالم هستی طلب خیر کرد. میشود سنگی در بیابان را سلام داد و از آن پاسخ شنید. میگوییم: « القرعة لکلّ امر مشکل»، قرعه فقط طریقی برای نجات یا طلب خیر است و این هدف با هر وسیله و ابزاری قابل تحقق است. همانگونه که میشود بر سر مزار مؤمن، عالم یا امامزادهای طلب خیر کرد، میتوان سنگی را از مسیر کوچهای برداشت و به عنوان ظهور حق به آن سلام کرد و از آن طلب خیر نمود؛ از اینرو استخاره اقسام گوناگونی میپذیرد که قدما برخی از آن را در کتابهای خود بیان کردهاند و همه نیز بهنوعی درست است.
باید دانست آیه شریفه: «ذَلِک مِنْ أَنْبَاءِ الْغَیبِ، نُوحِیهِ إِلَیک وَمَا کنْتَ لَدَیهِمْ، إِذْ یلْقُونَ أَقْلاَمَهُمْ، أَیهُمْ یکفُلُ مَرْیمَ، وَمَا کنْتَ لَدَیهِمْ إِذْ یخْتَصِمُونَ» صحت قرعه را میرساند؛ چراکه پیامبری همچون حضرت زکریا(ع) برای تعیین تکفل حضرت مریم(س) قرعه میاندازد. مراد از اقلام در آیه شریفه، سهام و تیرهای قرعه است. آیه شریفه میفرماید: این از اخبار غیب است که به تو وحی نمودیم و تو در نزد آنان حاضر نبودی، آن زمان که آنها برای نگهبانی و کفالت مریم قرعه میزدند و بر سر این کار نزاع مینمودند .
در روایات است بر سه نفر قرعه زده شد: یکی حضرت مریم علیها السلام، دیگری حضرت یونس علیهالسلام برای آنکه مشخص شود چه کسی به دریا افکنده شود و قرعه به نام حضرت یونس درآمد و بر جناب عبداللّه پدر گرامی رسول اکرم صلیالله علیه وآله برای نذر و قربانی که حضرت عبدالمطلب علیهالسلام داشت.
موضوع قرعه وجود حیرت و مشکل است: « القرعة لکل أمر مشکل» و موضوع استخاره، آگاهی بر واقع و دستیابی به خیر و نیز ویزیت و ارائة نظری کارشناسانه است که مشکلات را از خواهان دفع میکند و قدرت پیشگیری دارد. قرعه هیچگونه زمینة معنوی، ربوبی و نیز آگاهی بر حقایق و تصرف در خارج را ندارد. قرعه نیاز به استجماع ندارد؛ ولی استجماع رکن مهم و پایهای استخاره است . همچنین استخاره را باید با مراجعه به نفس دریافت؛ در حالی که نفس در قرعه هیچگونه حکمی ندارد و باید آن را با ابزاری ویژه انجام داد .
همة عالم ظرف قرعه است و با هر چیزی میشود قرعه انداخت؛ همانگونه که میشود از همة پدیدهها و نمودهای عالم هستی طلب خیر کرد. میشود سنگی در بیابان را سلام داد و از آن پاسخ شنید. میگوییم: « القرعة لکلّ امر مشکل»، قرعه فقط طریقی برای نجات یا طلب خیر است و این هدف با هر وسیله و ابزاری قابل تحقق است. همانگونه که میشود بر سر مزار مؤمن، عالم یا امامزادهای طلب خیر کرد، میتوان سنگی را از مسیر کوچهای برداشت و به عنوان ظهور حق به آن سلام کرد و از آن طلب خیر نمود؛ از اینرو استخاره اقسام گوناگونی میپذیرد که قدما برخی از آن را در کتابهای خود بیان کردهاند و همه نیز بهنوعی درست است.
باید دانست آیه شریفه: «ذَلِک مِنْ أَنْبَاءِ الْغَیبِ، نُوحِیهِ إِلَیک وَمَا کنْتَ لَدَیهِمْ، إِذْ یلْقُونَ أَقْلاَمَهُمْ، أَیهُمْ یکفُلُ مَرْیمَ، وَمَا کنْتَ لَدَیهِمْ إِذْ یخْتَصِمُونَ» صحت قرعه را میرساند؛ چراکه پیامبری همچون حضرت زکریا(ع) برای تعیین تکفل حضرت مریم(س) قرعه میاندازد. مراد از اقلام در آیه شریفه، سهام و تیرهای قرعه است. آیه شریفه میفرماید: این از اخبار غیب است که به تو وحی نمودیم و تو در نزد آنان حاضر نبودی، آن زمان که آنها برای نگهبانی و کفالت مریم قرعه میزدند و بر سر این کار نزاع مینمودند .
در روایات است بر سه نفر قرعه زده شد: یکی حضرت مریم علیها السلام، دیگری حضرت یونس علیهالسلام برای آنکه مشخص شود چه کسی به دریا افکنده شود و قرعه به نام حضرت یونس درآمد و بر جناب عبداللّه پدر گرامی رسول اکرم صلیالله علیه وآله برای نذر و قربانی که حضرت عبدالمطلب علیهالسلام داشت.