درباره طب اسلامی و دیگر موضوعات در رشته های علم دینی دقت در چند نکته مهم شایان توجه است:
درباره میزان مراجعه به منابع دینی و استخراج مبانی، اصول، روش ها و موضوعات و پاسخ به مسائل از متون دینی برخی «نگاه حداکثری» دارند و معتقدند تمام نیازهای علمی از متون دینی قابل استخراج است.
و برخی «نگاه حداقلی» دارند و معتقدند رسالت اصلی دین و متون دینی هدایت انسان و تأمین نیازهای معنوی است و نباید انتظار داشت نیازهای علمی از متون دینی قابل استخراج باشد و گام نهادن در این مسیر مخالف اصول علمی و چه بسا ضربه به دین باشد.
و برخی «نگاه تعامل و تعادلی» دارند و معتقدند؛ گزاره های متعدد و قابل توجهی از علوم در متون دینی وجود دارد و این گزاره ها اگر مستند باشد قابل پذیرش می باشند و چه بسا در مقایسه با نتایج علوم تجربی برگرفته از تجربیات محدود از سوی گروهی از صاحب نظران، گزاره های متون دینی مستند دارای میزان اعتبار بیش تر نیز باشد. زیرا در تجربه احتمال خطا هست اما در آموزه های وحیانی از سوی آفریننده جهان و انسان راه کار و دستورالعمل بیان شده است. اگر چه در تطبیق و یا فهم گزاره های دینی چه بسا خطا شود.
از این رو لازم است به دور از افراط و تفریط بلکه با رویکرد تعاملی و تعادلی از یافته های بشری و آموزه های متون وحیانی به طور هم افزا استفاده کرد. و با تشکیل کارگروه های مشترک آموزه های متون وحیانی به آزمایش گذاشته شود و نتایج میدانی و آزمایشگاهی آن نیز متناسب با گروه های هدف استفاده گردد. و در صورتی که آموزه های متون وحیانی با نتایج تجربی تایید گردد و می توان با اطمینان بیش تر برای گروه خاص و مورد نظر تجویز شود.
چنان که یافته های تجربی بشری از جهت اصول و موازین شرعی می تواند قابل تایید و یا نیازمند به تکمیل و تصحیح و در برخی موارد لازم است مردود شود.
بر اساس دیدگاه تعاملی و تعادلی، کوشش های علمی دانشمندان به نوعی کشف واقعیات هستی می باشد و می توان گفت عقل انسان و توانمندی کشف خواص نعمت الهی است که در اختیار انسان قرار داده شده است و از سوی خداوند به نوعی انسان ها مسئولیت دارند که در این مسیر تلاش کنند. در نتیجه با این نگاه تقابل میان دین و علم و از سویی خدا و انسان ریشه کن می شود و دیدگاه کسانی که یافته های تجربی را از اعتبار ساقط می دانند و یا برخی دیگر که آموز ه های وحیانی را غیرقابل اثبات می دانند منتفی خواهد شد.
آنچه گفته شد در خصوص فرآیند شکل گیری تدوین علم است اما در مقام اجرا میزان موفقیت طب یونانی و طب اسلامی بستگی به تشخیص دقیق نوع بیماری و نیاز شخص خاص و اینکه کدام داروی شیمیایی یا گیاهی به خوبی مؤثر باشد و کدام روش اولویت دارد و آسیب احتمالی آن کمتر است همگی این احتمالات بستگی به میزان احاطه علمی و تجربی دکتر و حکیم و سازگاری و آمادگی بدن بیمار دارد. و نمی توان به طور کلی داروهای شیمیایی و طب یونانی یا داروهای گیاهی و طب سنتی را مردود و یا مقبول دانست و چه بسا بتوان مدیریت کرد و شرایط بحرانی را با داروهای مؤثر سریع شیمیایی و شرایط پایدار و ایمن سازی را با داروهای گیاهی و سنتی تجویز کرد.