۱۳۹۷/۰۶/۱۵
–
۴۸۲۸ بازدید
آیا جمله عجل فرجهم دنبال صلوات روایت شده ( در غیر تشهد ) یا سلیقه ای است؟ تکلیف چیست ؟
اضافه شدن واژه «و عجّل فرجهم» و «عجّل اللهمّ فرجهم» به صلوات در زمان پیامبر اکرم و ائمه اطهار(صل الله علیهم و آلهم اجمعین) بوده است، برای نمونه به چند روایت اشاره میشود:در دعایی با نام «دعای حریق» که امام صادق علیه السلام از امامان پیش از خود نقل میکند که جبرئیل بر پیامبر صلی الله علیه و آله نازل شد و این دعا را به آن حضرت تعلیم داد در فرازی از آن آمده است: «…اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ الطَّیِّبِینَ وَ عَجِّلِ اللَّهُمَّ فَرَجَهُم …» 1. ” مَنْ قالَ بَعدَ صَلوةِ الْفَجْرِ و بَعدَ صَلوةِ الظُّهرِ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد و اَلِ مُحَمَّد و عَجِّل فَرَجَهُمْ لَمْ یَمُتْ حَتّی یُدْرِکَ الْقَائِمَ مِن اَلِ مُحَمَّد صلی الله علیه و آله و سلم؛ هر کس پس از نماز صبح و نماز ظهر بگوید: “اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم”، از دنیا نمی رود مگر آن که قائم آل محمد علیهم السلام را درک می کند. (1)
2. مرو بن ابی مِقدام میگوید: امام صادق(علیه السلام) دعایی را به من یاد دادند و فرمودند: خیر دنیا و آخرت در این دعا جمع شده است، در یک فقره از آن دعا آمده: « اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَ رُوحَهُمْ وَ رَاحَتَهُمْ وَ سُرُورَهُمْ وَ أَذِقْنِی طَعْمَ فَرَجِهِمْ وَ أَهْلِکْ أَعْدَاءَهُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْس». (2)
3. اسحاق ابن عمار میگوید از امام صادق(علیه السلام) دعایی را نقل می کنند که در فرازی از آن چنین آمده است.« اللَّهُمَّ رَبَّ أَسْلَمَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ …». (3)
پی نوشت:
(1) سفینة البحار، حاج شیخ عباس قمّی، ج ۲، ص۴۹.
(2) شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، محقق و مصحح: موسوی خرسان، حسن، ج ۳، ص ۸۳ – ۸۴، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
(3) کلینى، محمد، الکافی، محقق و مصحح: غفارى، على اکبر، آخوندى، محمد، ج ۲، ص ۵۷۰، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
2. مرو بن ابی مِقدام میگوید: امام صادق(علیه السلام) دعایی را به من یاد دادند و فرمودند: خیر دنیا و آخرت در این دعا جمع شده است، در یک فقره از آن دعا آمده: « اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَ رُوحَهُمْ وَ رَاحَتَهُمْ وَ سُرُورَهُمْ وَ أَذِقْنِی طَعْمَ فَرَجِهِمْ وَ أَهْلِکْ أَعْدَاءَهُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْس». (2)
3. اسحاق ابن عمار میگوید از امام صادق(علیه السلام) دعایی را نقل می کنند که در فرازی از آن چنین آمده است.« اللَّهُمَّ رَبَّ أَسْلَمَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ …». (3)
پی نوشت:
(1) سفینة البحار، حاج شیخ عباس قمّی، ج ۲، ص۴۹.
(2) شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، محقق و مصحح: موسوی خرسان، حسن، ج ۳، ص ۸۳ – ۸۴، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
(3) کلینى، محمد، الکافی، محقق و مصحح: غفارى، على اکبر، آخوندى، محمد، ج ۲، ص ۵۷۰، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.