پیامبر (ص)، از مدت ها پیش، مأمور انجام این کار(ابلاغ ولایت علی ع) بود و تصمیم داشت که آن را انجام دهد و بر حسب روایت ها جبرئیل این مأموریت را در مکّه، عرفات، و منا نیز، یادآورى کرده بودبا توجه به شناخت دقیقی که پیامبر صلی الله علیه و آله از اوضاع و احوال مسلمانان داشتند، احتمال «تمرّد آشکار» می دادند؛ یعنی می دانستند که اگر علی علیه السلام را به جانشینی خود معرفی کنند، عده ای «به طور علنی» در مقابل پیامبر صلی الله علیه و آله می ایستند و هرگز به این امر راضی نمی شوند؛ ولی وحی الهی در قسمت آخر آیه تبلیغ به پیامبر صلی الله علیه و آله اطمینان داد که: «خداوند تو را از مردم مصون نگاه می دارد»؛ یعنی تو را از شرّ مردم، و مخالفت علنی مردم محافظت می نماید.مؤید این مطالب روایتی است که در تفسیر عیاشی از جابربن عبدالله و ابن عباس نقل شده است: «… فَتَخَوَّفَ رسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله ان یقولوا: حامی اِبنَ عَمِّهِ و اَن تَطْغَوا فی ذلکَ عَلیه»(تفسیر العیاشی، ج 1.41ـدر پاورقی و المیزان فی تفسیر القرآن، ج 6، ص 54.: «پیامبر خوف این داشتند که مردم بگویند: از پسر عمویش پشتیبانی کرد و بدین خاطر بر پیامبر صلی الله علیه و آله طغیان کنندو…. یا) نگران سرکشى مردم و در نتیجه کشته شدن حضرت و دچار شقاوت ابدى شدن آنها بوده است. تا آنکه در غدیر، خداوند مصونیت حضرت را از مردم (مطابق آیه)، تضمین کرد. آن گاه پیامبر (ص) بدون هیچ گونه ترسى از مردم، مأموریت خود را به انجام رساند.