در قرآن از دو نوع نعمت های بهشتی یاد شده :
یکی نعمت ها و لذت های معنوی و روحانی است، مانند خشنودی خدا، احترام ویژه، محیط صلح و صفا، امنیت و زوال خوف، دوستان همراه و رفیقان با وفا، نشاط فوق العاده درونی و نعمت هایی که در تصور نمی گنجد. همه این نعمت ها بین زنان و مردان مشترک است.
دیگری نعمت های جسمانی مانند باغ های بهشتی، سایه های بهشتی، خادمان بهشتی، غذاها و نوشیدنی های بهشتی، قصرها، فرش ها، ظرف ها، لباس ها و زینت های بهشتی، که همه شامل مردان و زنان می گردد.
در این نوع نعمت ها از حورالعین و همسران بهشتی یاد شده است (1) که این نعمات هم شامل مردان می شود و هم شامل زنان. تعبیر حورالعین مختص زنان و تنها لذتی برای مردان نیست. البته در خصوص نعمت های این چنینی باید توجه داشت که شرایط و نحوة زناشویی در بهشت طبق شرایط خاص همان جاست . جزئیات مسئله برای کسی به طور کامل روشن نیست. هرگز نمی‌توان لذایذ و شرایط زندگی آن جا را با اوضاع و احوال این دنیا ‌مقایسه و یکسان تلقی کرد.
اما طبق آموزه‌های وحیانی در بهشت هر کدام از مرد و زن از نعمت و لذات مناسب خود با همسران پاکیزه برخوردارند . این موهبت اختصاص به مردان ندارد، مثلاً قرآن کریم فرمود: « وَ لَهُمْ فیها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ ؛(2) برای بهشتیان در آن جا همسرانی پاک و پاکیزه است». ضمیر «هم» در آیه به همه بهشتیان اعم از زن و مرد بر می‌گردد، نه فقط به مردان بهشتی. ازواج هم جمع زوج به معنای همسر است، نه زوجه به معنای زن. در آیه دیگر هم می‌فرماید:« وَ زَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ عین؛(3) آن ها را با همسرانی درشت و زیبا چشم تزویج گردانیم». در این آیه هم ضمیر به همه بهشتیان بر می‌گردد.
«حور العین» وصف زیبایی همسران بهشتی اعم از زن و مرد است، زیرا واژه «حور » هم جمع احور (مرد سیاه چشم) و هم جمع حوراء (زن سیاه چشم) است. واژه «عین» جمع اعین (مرد درشت چشم) و جمع عیناء (زن درشت چشم) است.(4)
پس داشتن همسر در بهشت برای مرد و زن مطرح است. گرچه قرآن کریم به دلیل حفظ ادب از همسران زنان و چگونگی کیفیت لذت بردن آن ها از مردان به تفصیل و روشنی سخن نگفته، ولی در این نکته جای تردید نیست که زنان مثل مردان از لذات بهشتی مناسب مورد علاقه‌شان برخوردار هستند که این همسران می توانند مومنانی از انسان های بهشتی یا حورالعین و مردان بهشتی باشند .
این حقیقتی است که به صراحت در چند جای قرآن بیان شده است . تاکید شده که در بهشت هر چه دل‌ها بخواهد و چشم‌ها لذت برد، وجود دارد(وَ فیها ما تَشْتَهیهِ الْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْیُن).(5) طبق این آیه که مطلق آمده، معلوم می‌شود که لذت‌های گوناگون بهشتی عمومی است . هیچ کدام از زن و مرد از لذت‌های مورد علاقه‌شان بی نصیب نخواهند بود.
پی نوشت ها:
1- دخان/ 54.
2- بقره/ 25.
3- دخان ، همان
4- پیام قرآن ، ج6، ص261.
5- زخرف / 71.