ابتدا باید عرض شود که ثقه و ممدوح از تقسیم بندی های حدیثی بر اساس سند حدیث می باشد. اصطلاح حدیث «مذکور» در واقع در اقسام حدیث بر اساس متن و سند نبوده و نوعی خاصی از حدیث به شمار نمی رود بلکه اشاره به حدیثی است که قبلاً ذکر شده است.حدیث موثق: خبری است که نسبت به کلیه افراد سلسله سند در کتب رجال شیعه تصریح، به وثاقت آنها شده باشداگر چه بعضی از رجال سند حدیث غیر امامی باشند، مانند علی بن فضال و ابان بن عثمان. گاهی از روایت موثق به قوی هم تعبیر شده است. وثاقت یعنی اینکه از زبان مبارک معصوم یا علمای رجال مانند کشی و … درباره شخص خاصی از راویان، توثیق با صراحت یا مطلبی که وثاقت را برساند؛ بیان شده است مثلا گفته شده باشد که «فلان ثقةٌ» یا گفته شده « آنچه فلانی می گوید عمل کنید» و… . ولی بنابر تعریف ممدوح در تقسیمات حدیثی این است که روای آن امامی باشد یا اینکه درباره او گفته شده است فلان ممدوح یا مطلبی گفته شده که از آن مدح فهمیده می شود نه وثاقت!حدیث ممدوح یا حدیث حَسَن: حدیثی است که راوی آن امامیِ ممدوح باشد، گفته می شود. امامی ممدوح راویی است که در کتب حدیثی شیعه مدح او گفته شده است این مدح در واقع در مرتبه پایین از وثاقت قرار دارد.اصطلاح حدیث «مذکور» در واقع نوعی خاصی از حدیث نیست! بلکه اشاره به حدیثی است که قبلاً ذکر شده است.