منظور از زنان در این بخش از آیه 24 سوره نساء، «وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُکُمْ …» که به تصرف و تملک شما در آمده باشد این است که از قدیم الایام در میان اعراب و غیراعراب مرسوم بود که در جنگ ها قبل از اسلام و حتی در کشورهای اروپایی، زنان اسیرشده، جزو غنایم جنگی محسوب می شده و آنها را بین جنگویان پیروز تقسیم می کردند. ولی در اسلام برای مقابله با چنین حکم نادرستی و برای رهایی زنان از تملک مردان، دستوراتی صادر شد.
بنابراین منظور از زنان، زنان کافر و مشرکی است که در جنگ ها به اسارت گرفته می شدند. چرا طبق دستور اسلام، صرف اسارت زنان کافر و مشرک اسیر شده، در حکم طلاق آن ها محسوب می شد. بخشی از راهکارهای اسلام عبارتند بودند از: اگر کسی از زنان اسیرشده مسلمان می شد یا همسر او مسلمان بود یا مسلمان می شد می توانستند با آنها ازدواج کنند و دیگر احکام اسارت بر او جاری نمی شد. در واقع این احکام برای استفیای حقوق زنان اسیرشده صادر می شد که حتی الامکان آنان را از قید و بند اسارت نجات داده و به زندگی عادی و روزمره مانند سایر زنان برگردند.
زنان مسلمان یا غیرمسلمانانی که در سایه حکومت اسلامی زندگی می کنند همه در حکم زنان مسلمان هستند. رفتار و کاری را که داعش به نام اسلام انجام می دهد در واقع همان حکم اعراب جاهلی و قبل از اسلام است. و هیچ ارتباط به حکم اسلام ناب ندارد. چرا که اساساً جنگ داعش با مسلمانان است و نه با کفار و مشرکین، و زنانی را که اسیر می کند یا زنان و دختران مسلمان بوده یا از زنان و دختران سایر ادیان الهی هستند که در سایه اسلام زندگی می کنند. داعش به هیچ کشور غیرمسلمان و کافر حمله ور نشده است تا زنان مشرک و کافر آنان را به اسارت بگیرد. بنابراین رفتار داعش با زنان و دختران اسیرشده اساساً با هیچ حکمی از اسلام سازگاری ندارد. البته این رفتار داعش مورد حمایت علمای سعودی و وهابی عربستان و برخی کشورهای عربی هم هست و بعضی نیز با قاطعیت این حکم را ردّ نموده و با آن مقابله کرده اند.