قوام و انسجام جسم انسان به روح او است و تا وقتی که روح با بدن ارتباط دارد و از آن قطع علاقه نکرده این وحدت میان اعضا و اجزای بدن برقرار است و بدن پوسیده و مضمحل نمی گردد . با قبض روح و مرگ این ارتباط بریده می شود و دیگر آن رشته ای که این اعضا را کنار هم نگه می داشت و به آنها قوام می بخشید وجود ندارد و به همین علت بدن می پوسد و متلاشی می شود . اما برخی افراد پاک و مومن ارتباط میان روح و جسمشان به قدری شدید و قوی است که با مرگ نیز این رشته ارتباطی به کلی گسسته نمی گردد و به همین خاطر بدن آنها تا صدها سال نمی پوسد و سالم می ماند . حقیقت این مطلب و ابن فرایند بر ما روشن نیست و هر چند در برخی روایات آمده که برخی اعمال مانندپاک کردن مسجد ، چهل غسل جمعه موجب محفوظ ماندن بدن از پوسدگی پس از مرگ است ولی ما به درستی نمی دانیم چه نیتی و یا چه عملی و اخلاقی در این پدیده موثر است .باید دانست سالم ماندن برخی اجساد شهدا اگر چه نشانه بزرگی و کرامت شخصیت آنان است , اما دلیلی بر آن نیست که حتما مقام و درجه آنان در آخرت برتر از شهدایی باشد که بدنشان پوسیده شده است . بلکه هر عملی آثار خاصی در دنیا و آخرت دارد که در مقایسه با یکدیگر برخی از جهت خاصی در دنیا اثر بارزتری دارد و برخی در آخرت نمود آشکارتری پیدا می کند. گفته شده چهل جمعه پشت سر هم غسل جمعه به جا آوردن موجب سالم ماندن بدن بعد از مرگ می شود. اما چه بسا کسی که غسل جمعه نمی کند ولی به نمازجمعه پایبند است . در دنیا بدنش پوسیده شود اما در آخرت مقام برتری داشته باشد. هم چنین حفظ قرآن علاوه بر ثواب خاص خودش در دنیا، اثر تقویت حافظه را دارا است ، اما عمل به آیات قرآن چه بسا اثر تقویت حافظه را نداشته باشد اما ثواب و نورانیت بهشتی آن بالاتر است . البته ممکن است حکمت الهی جهت عبرت آموزی و یا شرایط آب و هوا و خاک و پوشش در دیر پوسیدن و کم پوسیدگی تاثیر داشته باشد، در هر صورت پوسیده شدن و نشدن اجساد اگر چه نشانه اعمال نیک خاصی در دنیا است اما دلیل برتری کامل در آخرت نمی شود که کسانی که اجسادشان پوسیده شده در آخرت از مقام پایین تری برخوردار باشند. به بیان دیگر پوسیده نشدن اجساد به تنهایی علت تامه در علو و رتبه و درجه و مقام در پیشگاه ربوبی نیست .