۱۳۹۷/۰۱/۲۴
–
۱۰۶ بازدید
سلام.آدمهای مومن و عابدی مثل بلعم باعورا یا برصیصا و…بوده و هستند که با کلی عبادت به مقامات بالا رسیده اند و از عابدان زمان خود بوده اند اما با یک مسئله ی ساده مثل ارتباط جنسی یا….گول خورده اند و آنهمه عبادت را یکباره از دست داده اند از آنطرف هم افرادی بوده اند مثل مادر امام زمان یا وهب بدون اینکه در حد افرادی که نام بردم،عابد و ….بوده باشند به راحتی به رستگاری میرسند…. .تفاوت این آدمها در چیست؟واقعن اگر معیار دین داری عبادت بسیار و عابد شدن نیست،پس چیست؟افراد این چنینی را که میبینم نسبت به نماز و روزه و این چیزها سرد میشوم و حس میکنم فایده ای ندارد چون آن افراد باآنهمه عبادت یک شبه تباه شدند….
دوست گرامی عبد خدا بودن با عبادت خدا کردن فرق دارد. شیطان سالهای زیادی خدا را عبادت کرد اما عبد خدا نبود و خودپرست بود و این خودپرستی هنگامی که خدا امر کرد به آدم سجده کند ظاهر شد. همین همه کسانی که بعد از یک عمر عبادت گمراه می شوند به خاطر این است که عبد نیستند و بنده واقعی خدای متعال نیستند و روزی در اثر امتحان الهی رفوزه می شوند. شما نباید نسبت به عبادت دلسرد شوید اما سعی کنید بندگی خدا را به قلب خود برسانی و بنده مطیع و تسلیم بدون چون و چرای خدای متعال شود با اعتقاد و ایمان کامل اینطور هرگز متزلزل نخواهی شد و البته این موضوع نیاز به شناخت و اعتقاد و یقین دارد که با مطالعه و سلوک علمی و فکری و تسلیم عملی بدست می آید.