انـسانها شخصیت انسانى خود را که از آن با من ( روح ) تعبیرمى کنیم , با علم حضورى مى یابیم ولى بدن را باید به کمک اندامهاى حسى بشناسیم که علم حصولى است , پس من ( نفس و روح ) غیر از بدن است .
> موجودى است که در طول دهها سال با وصف وحدت و شخصیت حقیقى باقى مى ماند و ایـن وحدت و شخصیت را با علم حضورى خطاناپذیر , مى یابیم در صورتى که اجزاى بدن , بارها عـوض مـى شود و هیچ نوع ملاک حقیقى براى وحدت و این همانى اجزاى سابق و لا حق وجود ندارد . ثالثا من موجودى بسیط و تجزیه ناپذیر است و فى المثل نمى توان آن را به دو نیمه من تقسیم کرد در صورتى که اندامهاى بدن متعدد و تجزیه پذیر است . رابعا هیچیک از حالات روانى , مانند احساس و اراده و اندیشه و … خاصیت اصلى مادیات , یعنى امـتداد و قسمت پذیرى را ندارند و چنین امور غیر مادى را نمى توان از اعراض ماده ( بدن ) بشمار آورد پس موضوع این اعراض , جوهرى غیرمادى ( مجرد ) مى باشد . ازین تعبیر به روح مجرد شده است .
از جمله دلایل اطمینان بخش و دلنشین بر وجود روح و استقلال و بقاى آن بعد ازمرگ ,
– رویاهاى صـادقـه ایـى اسـت کـه اشـخاصى بعد از مرگ اطلاعات صحیحى را در اختیارخواب بیننده قرار داده اند .
– احضار ارواح که همراه با نشانه هاى قطعى و گویاباشد .
– از کرامات اولیاى خدا
– بعضى از کارهاى مرتاضان نیز مى توان براى اثبات روح و تجرد آن استفاده کرد .
محمد تقى مصباح یزدى / آموزش عقاید، مصباح یزدى – محمد تقى
به نقل از سایت تبیان